Οι προσωπικές ιστορίες των «Rec»

Η Ναυσικά μεγάλωσε σε ένα σπίτι με οχτώ άτομα και πήγε σε ιδιωτικό σχολείο. Όπως λέει η ίδια, ήταν δύσκολο για τους γονείς της να το στηρίξουν οικονομικά, πάλευαν για να μην της λείψει τίποτα. «Ήμουν πάντα ευγνώμων απέναντί τους, ιδίως όταν κάποια στιγμή η δουλειά του πατέρα μου πήγε πολύ άσχημα και η μητέρα μου αναγκάστηκε να δουλεύει περισσότερο και δεν την έβλεπα σχεδόν καθόλου. Έχω μάθει τι είναι να μην έχεις και να μετράς όσα έχεις και εγώ έχω δει τι κάνει μια γυναίκα όταν πρέπει να στηρίξει την οικογένειά της», δήλωσε σε συνέντευξή της η Ναυσικά. Ο Γιάννης ήρθε από την Σύρο με την βαλίτσα του γεμάτη όνειρα. «Στα 17 μου δούλευα σε οικοδομή. Ο πατέρας μου έφυγε όταν ήμουν 17 χρονών και η αδελφή μου 6 χρονών. Η μαμά μου είναι η κολόνα του σπιτιού και κάνει για τέσσερις πατεράδες. Όταν βλέπω αγαπημένες οικογένειες ζηλεύω. Έχω περάσει και φάσεις που πεινούσα και δεν είχα ούτε δύο ευρώ στην τσέπη μου. Νοιώθω ότι αν τακτοποιήσω την μητέρα μου θα ανοίξω αλλιώς τα φτερά μου». Τέλος, η ιστορία του Γιάννη έρχεται να συναντήσει τις άλλες δύο. «Εγώ, ουσιαστικά δεν γνώρισα τον πατέρα μου, αφού όταν έφυγε από το σπίτι ήμουν τρεισήμισι και ο αδελφός μου στην κοιλιά. Οι γονείς της μητέρας μου ήταν εκείνοι που μας μεγάλωσαν. Ο αδελφός μου, είδε για πρώτη φορά τον πατέρα μου όταν ήταν 15 χρονών στο δικαστήριο για την διατροφή μου. Στα 19 μου γνώρισα τον ετεροθαλή αδελφό μου μέσω internet και συναντηθήκαμε πριν τρία χρόνια και είδα πόσο μοιάζουμε»

Πηγή: people