Έτσι θα ήταν το Survivor αν έπαιζαν μόνο εργένηδες

Οι περισσότεροι φίλοι μου μένουν με τους γονείς τους. Με εξαίρεση κάναν-δυο που ήρθαν να σπουδάσουν από επαρχία, οι υπόλοιποι δεν μένουν μόνοι, αλλά ούτε και έχουν μείνει ποτέ. Μαζί τους σε αυτό το κλαμπ κι εσύ, αφού είχες την τύχη-ατυχία να πιάσεις μία από τις πρώτες σου επιλογές στις Πανελλήνιες και να περάσεις Αθήνα, περνώντας και τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσής σου δίπλα στη μαμάκα και στον μπαμπάκα.

Μαζί σου, όμως, πέρασαν και τα ίδια τα χρόνια, ήρθε και μια κρισάρα ΝΑ, έβλεπες και τους φίλους σου να μην το κουνάνε ρούπι από τα σπίτια τους, οπότε κατσικώθηκες κι εσύ στους δικούς σου χωρίς ίχνος ντροπής αφού λες «μόδα είναι, θα περάσει». Ξεμακραίνοντας, όμως, πλέον από τα φοιτητικά τα χρόνια και πλησιάζοντας στα πρώτα «άντα», έχοντας αρχίσει να αυτονομείσαι και λίγο οικονομικά, να προχωράς επαγγελματικά και να βλέπεις κάποιους από τους φίλους σου να νοικιαζουν στην απέναντι πολυκατοικία του πατρικού τους να φεύγουν για την ξενιτιά, είπες κι εσύ να κάνεις το μεγάλο βήμα: Πήρες τα μπογαλάκια σου και την έκανες με ελαφρά, ρίχνοντας μαύρη πέτρα...

Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr