Πέτρος Κωστόπουλος: «Πέρασα μια καταθλιπτική περίοδο βαριά γιατί μου συνέβησαν όλα μαζί»
Συνέντευξη του Πέτρου Κωστόπουλου μετά από δυο χρόνια απουσίας από την ελληνική τηλεόραση. Ο επιχειρηματίας και εκδότης τοποθετήθηκε για πληθώρα θεμάτων στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου «The 2night Show».
Καλεσμένος στο The 2Night Show βρέθηκε ο Πέτρος Κωστόπουλος το βράδυ της Τρίτης και μίλησε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου για όλη την πορεία της ζωής του, για τις επαγγελματικές του επιτυχίες, για όσα κατέκτησε με την ΙΜΑΚΟ, αλλά και για όλα τα άσχημα που ακολούθησαν με την πτώχευση, με το διαζύγιο με τη Τζένη Μπαλατσινού και την μετάβαση σε μια νέα φάση ζωής.
Αρχικά, ο Πέτρος Κωστόπουλος εξέφρασε την περηφάνια του για το περιοδικό ΚΛΙΚ, το οποίο τον οδήγησε στο να αφήσει την δουλειά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες όπου έπαιρνε 700.000, για να κυνηγήσει κάτι άλλο εδώ στην Ελλάδα.
«Όσο κι αν φαίνεται μελό, περήφανος είμαι για τα παιδιά μου. Επαγγελματικά όμως, είμαι για το ΚΛΙΚ, που το έφερα το 1987. Τους αρέσει δεν τους αρέσει, έφερε κάτι καινούργιο. Πάτησα πάνω σε 4-5 περιοδικά. Θυμάμαι το συζητούσα και ήθελαν να κάνουν ένα μικρό περιοδικό. Εγώ τότε ασχολούμουν με την πολιτική και στα 32 μου είπα να φύγω. Στις Βρυξέλλες που δούλευα στο πολιτικό προσωπικό, διάβαζα μόνο περιοδικά. Πήγα λοιπόν σπίτι, έκοψα σελίδες και έφτιαξα ένα περιοδικό. Και το πήγα στο αφεντικό, το είδε και μου είπε “πάμε”. Στο 4ο τεύχος είχα γράψει ένα editorial που έλεγα ότι θα κρεμάσουμε την ψυχή μας στα περίπτερα. Είχα βάλει σε ένα τεύχος απ’ έξω ένα προφυλακτικό γιατί τότε ήταν το AIDS και φοβόμουν. Και έγινε χαμός. Το έκανα κατά λάθος. Δεν ήξερα. Ένα παιδί από τον Βόλο, έχω ξεβλαχέψει από τότε», είπε.
Αναφερόμενος στη διάρκεια της θητείας του στην Ευρωβουλή ως επιστημονικό και πολιτικό προσωπικό, ο Πέτρος Κωστόπουλος εξέφρασε την άποψη πως πρόκειται για συμβολικές θέσεις ως προς τους Ευρωβουλευτές.
«Δούλεψα 5 χρόνια στο Ευρωκοινοβούλιο ως επιστημονικός σύμβουλος στη σοσιαλιστική ομάδα. Αυτό που μου έχει μείνει, δεν το εκτιμώ καθόλου. Δεν κάνουν τίποτα, οι αποφάσεις τους είναι συμβολικές. Τότε έκαναν μια απάτη που την κατάλαβα μετά. Για να καταλάβεις, εγώ έπαιρνα μισθό διπλάσιο του Πρωθυπουργού και 4πλάσιο των Ευρωβουλευτών. Αυτοί έπαιρναν λεφτά, νοίκιαζαν ένα διαμέρισμα και έλεγαν ότι μένουν σε ξενοδοχείο. Γενικά δεν έχω μια εκτίμηση. Δεν είναι κακοί άνθρωποι, αλλά δεν είναι αποφασιστικοί. Πιστεύω ότι από τότε έχει αλλάξει, αλλά κοιτάζοντας το αποφασιστικό κομμάτι, δεν έχει αλλάξει κάτι. Και τότε δεν πήγαιναν μαϊντανοί όπως τα τελευταία χρόνια. Ήταν τότε ο Κύρκος, ο Τσάτσος, περάσανε κι άλλοι πολλοί μεγάλοι άνδρες της Ελλάδος. Αυτή τη στιγμή δεν βλέπω. Βλέπω ανθρώπους που λειτουργούν διαφημιστικά, όπως ο Γεωργούλης».
Όταν ρωτήθηκε γιατί δεν ασχολήθηκε ποτέ με την πολιτική απ’ όταν ξεκίνησε την δημοσιογραφία και την έκδοση περιοδικών απάντησε: «Μου πρότειναν να ασχοληθώ ξανά με την πολιτική, αλλά δεν ήθελα. Σταμάτησα στα 32 μου και έφυγα συνειδητά. Βλέποντας τους φίλους μου, που ήταν τότε βαρεμένοι στο κεφάλι, κι αυτό δεν το σήκωνε το σύστημα. Ήξερα ότι θα εκπαραθυρωθώ. Ήθελα μια πιο χαρούμενη ζωή κι εκεί δεν θα ήταν. Δε μου πηγαίνει να ασχοληθώ. Έχω και το αθυρόστομο. Δε μου πάει. Θέλω να δουλεύω όλη την ώρα. Εγώ θέλω να πηγαίνω κάθε μέρα και να κάνω γκασμά».
Επίσης, ο Γρηγόρης Αρναούτογλου τον ρώτησε πώς είναι αυτή την περίοδο στη ζωή του και εκείνος απάντησε: «Αυτή τη στιγμή αισθάνομαι καλά. Πέρασα μια βαριά, καταθλιπτική περίοδο. Δεν ξέρω αν έχει φύγει εντελώς, αλλά έχουν φύγει τα βαριά. Τώρα αισθάνομαι καλά γιατί έχω πολλή δουλειά. Πήρα κατά χρονικά διαστήματα χάπια. Αλλά όταν αισθανόμουν καλά, τα σταματούσα».
Αναφερόμενος στα όσα άκουσε όταν πτώχευσε η ΙΜΑΚΟ είπε: «Υπήρχαν αυτοί που έλεγαν ότι έχω βάλει εκατομμύρια μασούρι και τα κρύβω και αυτοί που έλεγαν “καλά να πάθει το κωλοπαίδι”».
Για τις κόρες του που ζουν στην Αμερική είπε: «Η μία δουλεύει σε μια εταιρεία Τεχνητής Νοημοσύνης. Ζουν στην Αμερική, με τις δουλειές τους, δικά τους λεφτά. Εδώ δε θα μπορούσαν να έχουν όσα έχουν εκεί. Ευτυχώς που είναι εκεί γιατί εδώ δεν ξέρω που θα δούλευαν. Εδώ θα έπρεπε να βάλουμε κανένα μέσο για να πιάσουν μια δουλειά χωρίς ιδιαίτερες προοπτικές. Μου λείπουν, αλλά είμαστε εγώ κι η μάνα τους που τα σπρώξαμε έξω, να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο. Όπως εγώ έφυγα από το σπίτι, επειδή είχα ερωτευτεί και ήθελα να ακολουθήσω μια Βολιώτισσα στην Αθήνα – πήγα και είπα στον πατέρα μου, που ήταν ταξιτζής και δεν είχε σάλιο, ότι αν δεν κάνω μαθήματα στην Αθήνα, δε θα περάσω πουθενά. Και ήρθα και δεν πέρασα πουθενά. Ήταν το πρώτο μου ξεβλάχεμα αυτό. Πέρασα πολλά ξεβλαχέματα. Το 4ο ή 5ο ήταν όταν πήγα στο Berkeley να δω την κόρη μου. Κατάλαβα γιατί πρέπει να πηγαίνουν στα Πανεπιστήμια για να σπουδάσουν τα παιδιά».
Διαβάστε επίσης:
