Γιάννης Πιτταράς: «Μπορεί να υπάρχουν ίντριγκες, τρικλοποδιές αλλά η δουλειά είναι που μετράει»

Ο Γιάννης Πιτταράς εξηγεί ότι είναι δύσκολο να μένει ανεπηρέαστος από τη σκληρή επικαιρότητα που παρουσιάζει, αλλά έχει μάθει πλέον να κρατά τις ισορροπίες. Την απόλυτη ελευθερία, άλλωστε, τη βιώνει μόνο πάνω στη μηχανή του.

Είναι εύκολο να μένεις ανεπηρέαστος από τα γεγονότα;

Υπάρχει αυτό που βλέπεις στον αέρα και αυτό που δεν βλέπεις, εκτός αέρα. Ολοι οι συνάδελφοι μιλούσαμε με πολύ κόσμο που κινδύνευσε λόγω της πλημύρας. Τους ξέραμε με τα μικρά τους ονόματα και νιώθαμε τεράστια ανακούφιση όταν μπορούσαμε να τους βοηθήσουμε. Αυτό που μου έμεινε απ' όλο αυτό είναι η αξιοπρέπεια που έβγαλε ο κόσμος της Θεσσαλίας. Οταν σου ζητούσαν βοήθεια και σου έλεγαν πως δεν θέλουν δημοσιότητα και το εννοούσαν.

Δεν το συναντάς συχνά;

Είναι η πρώτη φορά που το συναντώ. Είχαν τα τηλέφωνά μας αισθανόμασταν χρήσιμοι.

Από την πολύχρονη εμπειρία σου, ισχύει ότι τα τελευταία χρόνια έχουν πολλαπλασιαστεί τα άσχημα γεγονότα;

Προσπαθούμε να απευθυνόμαστε σε ειδικούς και να μην κάνουμε εμείς τους ειδικούς. Επιστήμονες μιλούν για ένα πρωτοφανές φαινόμενο. Όποιο έργο και να είχε γίνει, δεν θα μπορούσε να κρατήσει αυτόν τον τεράστιο όγκο νερού.

Όταν περάσουμε σε κανονικές συνθήκες, τι θα θέλατε να κάνετε μέσα από την εκπομπή;

Θέλουμε να μπορέσουμε να δείχνουμε την πιο ευχάριστη εικόνα της Ελλάδας, να γνωρίζουμε ανθρώπους που κατάφεραν να υλοποιήσουν τους στόχους τους, με λίγα λόγια θέλουμε να παρουσιάσουμε την αριστεία του κόσμου.

Πάρα πολλές ενημερωτικές εκπομπές φέτος. Γιατί;

Υπάρχει ανάγκη για ενημέρωση. Είναι ευτυχές που δημιουργήθηκαν τόσες εκπομπές, γιατί μετά την κρίση πολλοί συνάδελφοι έμειναν άνεργοι.

Εργαζόσουν πολλά χρόνια στη δημόσια τηλεόραση. Υπάρχουν διαφορές με τον ιδιωτικό τομέα;

Υπάρχει ένας μύθος γύρω από τη δημόσια τηλεόραση. Δεν ένιωσα ποτέ ότι βρίσκομαι σε μια δουλειά που με προστατεύουν. Το μοναδικό πράγμα που μπορεί να σε προστατεύσει είναι η δουλειά σου, είναι υπερόπλο. Μπορεί να υπάρχουν στη δουλειά διαδρομιστές, ίντριγκες τρικλοποδιές αλλά η δουλειά του καθενός είναι που μετράει.

Ποιο ρεπορτάζ σου θυμάσαι ακόμη;

Εχω μεγαλώσει στο Παγκράτι. Το πρώτο μου ρεπορτάζ ήταν για τα θερινά σινεμά που κλείνουν. Συγκεκριμένα το «Οασις» στο Παγκράτι, που το έχουν δύο κυρίες. Οταν είχε προβληθεί το ρεπορτάζ ο κινηματογράφος είχε γεμίσει από κόσμο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι την επόμενη φορά που πήγα οι κυρίες με υποδέχθηκαν και με ευχαρίστησαν που ο κινηματογράφος ξαναγέμισε και δεν έβαλαν λουκέτο. Είναι κάτι που μου έχει μείνει ως κάτι απλό, αλλά πολύ ανθρώπινο.

Εχει τόση δύναμη η τηλεόραση;

Ναι, έχει. Και μεγαλώνει όταν βρίσκεται δίπλα στον κόσμο.

Εχεις κάνει αυτά που ήθελες;

Αν με ρωτάς αν έχω απωθημένα, θα σου πω ότι έχω πολλά, αλλά τα έχω ιεραρχήσει στο μυαλό μου. Το μεγαλύτερο είναι τα ταξίδια που θέλω να κάνω. Επαγγελματικά δεν έχω απωθημένα, κάνω αυτό που θέλω.

Πες μου για τα ταξίδια σου...

Τα ταξίδια έχουν σημείο αναφοράς το λιμάνι της Πάτρας, τη μοτοσικλέτα και έναν χάρτη που χαράζω πάνω του τη διαδρομή. Μου αρέσει να γνωρίζω γειτονιές, κουλτούρες, να γεύομαι τοπικές γεύσεις και να γεμίζω εικόνες

Αρα, δεν επιλέγεις διακοπές με περισσότερη ξεκούραση.

Αν με βάλεις σε μια ξαπλώστρα σε μια παραλία, με σκότωσες. Το ταξίδι με τη μηχανή και οι εικόνες που παίρνω με γεμίζουν πραγματικά.

Πηγή Real