Χρήστος Νικολόπουλος: «Με λέγανε παιδί θαύμα»

«Δεν πέρασα άσχημα. Απλώς, στερήθηκα τα παιχνίδια. Βγήκα νωρίς στη δουλειά. Είμαι από πολύ φτωχή οικογένεια. Και το ταλέντο μου για τη μουσική φάνηκε από τα πρώτα μου χρόνια», λέει στη Real και συνεχίζει: «Το μόνο που είχα αντιληφθεί ήταν ότι αγαπώ τη μουσική. Από πιτσιρίκος έτρεχα δίπλα στα συγκροτήματα, στα πανηγύρια του νομού», λέει ενώ περιγράφει τις δυσκολίες που πέρασε ως παιδί. «Τα πρώτα χρόνια μέναμε σε πλίθινο σπίτι με τούβλα από λάσπη. Υπήρχε στέρηση. Αλλά σύντομα μαθεύτηκε πως τα πάω καλά με το μπουζούκι και από ένα συγκρότημα που πρότειναν να πάω μαζί τους στα τοπικά πανηγύρια. Σιγά σιγά με έμαθαν και από άλλα συγκροτήματα και κέντρα και με ζητούσαν. Συναναστρεφόμουν δηλαδή με μουσικούς και τραγουδιστές από Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, ανώτερης κατηγορίας, ας πούμε. Με λέγανε παιδί θαύμα», καταλήγει.