Μαίρη Συνατσάκη: «Θα αγαπώ για πάντα τον Μύρωνα»

«Χωρίς να θέλω να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες, μια δύσκολη περίοδος ήταν αρκετά χρόνια πριν, σε ένα χωρισμό του. Κάναμε καθημερινά εκπομπή. Είχε ζοριστεί αρκετά. Συζητήσαμε πολύ για τα συναισθήματά του τότε. Και εκείνος μου στάθηκε επίσης σε μέγιστο βαθμό πέρυσι το χειμώνα. Τον είχα ανάγκη και ήταν δίπλα μου βράχος. Του είπα προσωπικά μου πράγματα που ήξεραν το πολύ άλλοι δύο άνθρωποι. Μου συμπαραστάθηκε ως ουσιαστικός φίλος» τόνισε στο ΕΓΩ.

-Αναφέρεσαι στη μεταβατική περίοδο μετά το χωρισμό σου με τον Μύρωνα Στρατή;

«Ήταν ευρύτερα μεταβατική η περσινή χρονιά. Άλλαξα σπίτι, πήρα καινούργιες αποφάσεις για τη ζωή μου. Δεν μέτρησε καταλυτικά μόνο ο χωρισμός μου με τον Μύρωνα. Εξάλλου όταν ξεκίνησα να κάνω τόσο στενή παρέα με τον Δημήτρη, είχαν περάσει ήδη εννέα μήνες από το χωρισμό μου.»

-Ο Μύρωνας μιλά με πολύ γλυκά λόγια για σένα. Είναι ένας άνθρωπος που αγαπάς και, αν θες, τον θεωρείς φίλο σου σήμερα;

«Θα αγαπώ για πάντα τον Μύρωνα. Ακόμα και το πρώτο δύσκολο διάστημα του χωρισμού μας, ήταν δεδομένη για εμένα τόσο η αγάπη όσο και η σκέψη ότι όλο αυτό που μας συνέβαινε ήταν για καλό. Η σχέση είχε φτάσει σε ένα σημείο που έπρεπε να τελειώσει. Δεν την ξεφτιλίσαμε ούτε τη μειώσαμε. Οπότε δεν αλλάζουν τα συναισθήματα μέσα μου. Τον αγαπώ. Ζήσαμε πάρα πολύ δυνατά πράγματα. Αυτό δεν το αλλάξει κανένας και τίποτα. Η φιλία είναι ιδιαίτερη. Έχει να κάνει τελείως με τις προσωπικότητες των ανθρώπων. Εγώ δεν θέλω να χάνω τους ανθρώπους από τη ζωή μου. Αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνεις κολλητός με κάποιον που είχες σχέση. Θα έλεγα όμως πως τον αισθάνομαι άνθρωπο μου τον Μύρωνα»

-Βρεθήκατε για καφέ μετά τον χωρισμό σας;

«Όχι, δεν βρεθήκαμε, αλλά μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Δεν είναι τόσο απλό σε κάβε περίπτωση. Υπάρχουν κομμάτια της ιδιωτικότητας που η δουλειά και των δυο μας τα καταλύει. Οπότε, δεν είναι τόσο εύκολο να βγούμε.»

- Σου έλειπε η παρουσία του;

«Αν ήμουν μικρότερη, μπορεί να μου έλειπε. Παλιά συνέδεα την αγάπη με τη φυσική παρουσία. Όταν έλειπε η δεύτερη, ήταν σαν να τραυματιζόταν η αγάπη. Με τα χρόνια κατάφερα να κρατώ τους ανθρώπους μέσα μου με έναν τρόπο που να μην τους αφανίζει. Το ότι δεν είσαι με τον άλλο κάθε μέρα μαζί δεν σημαίνει ότι δεν τον αγαπάς.»