«O Στέλιος Καζαντζίδης «έφυγε» πολύ πικραμένος από το θέμα του παιδιού»
Έπειτα από 68 ολόκληρα χρόνια στο τραγούδι, κατεβάζει ρολά. Και δεν θα ήταν σπουδαία είδηση, αν ένας από τους τελευταίους θρύλους του λαϊκοδημοτικού τραγουδιού δεν ήταν ο Κώστας Σκαφίδας, ο άνθρωπος που έχει «οργώσει» την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλα τα πανηγύρια φτάνοντας μέχρι τον Καναδά, την Αυστραλία, την Αμερική, τη Γερμανία και γενικά σε όλο τον απόδημο Ελληνισμό.
Ο Κώστας Σκαφίδας ανάμεσα σε άλλα μιλά για τη σχέση και τη φιλία του με τον Στέλιο Καζαντζίδη.
Με τον Καζαντζίδη υπήρξατε στενοί φίλοι…
Τον λάτρεψα και με λάτρεψε σαν αδερφό. Οταν άνοιξα το δικό μου μαγαζί, πρώτος μπήκε μέσα ο Καζαντζίδης να το δει και μετά εγώ. Κοιμόμασταν στο ίδιο κρεβάτι. Θυμάμαι μια φράση που μου έλεγε: «Κώστα, στο τραγούδι δεν υπάρχει ούτε πρώτος ούτε τελευταίος. Αυτά είναι γούστα. Αλλος γουστάρει τον Γαβαλά και άλλος εμένα». Εγώ τραγουδάω 68 χρόνια. Δεν ξέρω πώς τραγουδάω και τι τρόπος υπάρχει. Ξέρω όμως να ακούω καλά τα τραγούδια. Αν μου βάλεις κάποιον απέναντί μου, θα σου πω «αυτός τα λέει καλά». Το τραγούδι είναι έμφυτο. Δεν μαθαίνεται. Θυμάμαι τότε που βγήκα εγώ ήταν όλα τα ιερά τέρατα ζωντανά και τραγουδούσαν. Ο Μεϊντανάς τραγουδούσε εδώ και ακουγόταν μέχρι το κέντρο της Αθήνας. Ηταν ο Μήτσος Αραπάκης που δούλεψα μαζί του όσο λίγοι.
Σας είπε ποτέ γιατί σταμάτησε το τραγούδι;
Με τον Καζαντζίδη ήμασταν «αδέρφια». Οταν λοιπόν έφυγε από το τραγούδι, τον ρωτάω όπως πίναμε τα κρασιά μας και μου απαντάει: «Κώστα, δεν μπορώ να ανεχτώ τους αγαπητικούς και τους μπράβους των νυχτερινών κέντρων που μου επέβαλλαν πού θα εμφανιστώ εγώ». Επίσης μου είπε με παράπονο: «Για ποιον να δουλέψω, ρε Κώστα; Παιδιά δεν έχω. Αρα σε ποιον να τα αφήσω;» «Εφυγε» πολύ πικραμένος από το θέμα του παιδιού.
Σας είπε τον λόγο που δεν έκανε παιδιά;
Το ξέρω όσο κανείς άλλος το θέμα αυτό. Οταν μάζευαν τους ιδεολόγους αριστερούς, με πήρε ένας συγγενής που ήταν μέσα στην Αστυνομία και μου είπε: «Πάρε τον Στέλιο και κράτησέ τον σπίτι σου μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα». Στον Διόνυσο μου λέει: «Σταμάτα εδώ». Σταματάω σε κάτι χαλάσματα όπου πετάλωναν μουλάρια τα παλιά χρόνια. Τον βλέπω και ανηφορίζει στα χαλάσματα. Επειτα από μισή ώρα επιστρέφει κλαμένος. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο, πηγαίνουμε στο σπίτι και μου λέει: «Σε εκείνα τα χαλάσματα έπαθα τη ζημιά και δεν μπορώ να κάνω παιδιά». Τον είχε κλοτσήσει ένα μουλάρι κι έμεινε ανίκανος. Αυτό το μυστικό το ήξερα μόνο εγώ. Ούτε καν η μάνα του δεν το ήξερε. Τότε λοιπόν ο Στέλιος είχε μια κοπέλα από την Πρέβεζα και μου είχε απόλυτη εμπιστοσύνη. Κάποια στιγμή η μάνα του η κυρα-Γεθσημανή μού έβαλε λόγια και μου έλεγε συνέχεια ότι ο Στέλιος πρέπει να χωρίσει από την κοπέλα αυτή. Σε μια κουβέντα μας λοιπόν πετάγομαι και της λέω: «Σου αρέσουν τα παιδιά;» Μου απαντάει: «Πολύ». Και μου ξεφεύγει και της αποκαλύπτω ότι ο Στέλιος δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Το λέει στον Στέλιο εκείνη και αυτό ήταν το τέλος της σχέσης μας με τον Στέλιο. Γιατί στο υποσυνείδητο είχαν μπει τα λόγια της κυρα-Γεθσημανής που ήθελε να τον χωρίσει.
Πηγή espresso
