Ανδρέας Ανδρεόπουλος: Η σπουδαία καριέρα, τα οικονομικά ζόρια και η ζωή στο «Σπίτι του Ηθοποιού»
Στο «Σπίτι του Ηθοποιού» κατοικεί πλέον ο Ανδρέας Ανδρεόπουλος. Ο ηθοποιός, που γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία μέσα από τον ρόλο του «Τίμου» στη θρυλική σειρά «Λάμψη» αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα που τον οδήγησαν στο Σπίτι του Ηθοποιού.
«Έβγαλα χρήματα από το επάγγελμα. Δεν έγινα ποτέ πλούσιος, ζούσα αξιοπρεπώς. Τον τελευταίο καιρό είχα κάποιες αναποδιές και ατυχίες, που δεν θα ήθελα να τις αναφέρω δημοσίως», αποκάλυψε.
Η σπουδαία καριέρα
Έκανε την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση το 1985 στη σειρά «Μικρές αγγελίες» στην ΕΡΤ2. Ακολούθησε η συμμετοχή του στη σειρά «Μικροί μεγάλοι», το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο στην ταινία «Θηριοτροφείο αρρένων εναντίον θηλέων» και πρωταγωνιστικοί ρόλοι σε τέσσερις βιντεοταινίες. Το 1990, έπαιξε σε ένα επεισόδιο της σειράς «Οι τρεις Χάριτες» ενώ πρωταγωνίστησε στην σατιρική σειρά «Ο πρωτότοκος». Τη σεζόν 1991-1992 είχε πρωταγωνιστικούς ρόλους στις δραματικές σειρές «Ο πύργος των Μοσκώφ» και «Ο επισκέπτης της ομίχλης» και «Στον αστερισμό της γραβάτας» Έγινε αρκετά γνωστός στο ευρύ κοινό από το ρόλο του Τίμου Δράκου στην καθημερινή σειρά του Νίκου Φώσκολου «Η Λάμψη». Εντάχθηκε στο πρωταγωνιστικό καστ της σειράς το 1992 στις αρχές του δεύτερου κύκλου μετά την αποχώρηση του ηθοποιού Τάκη Ανούση που ερμήνευε το ρόλο του μικρού γιου του Γιάγκου Δράκου στον πρώτο κύκλο της σειράς. Αποχώρησε από τη «Λάμψη» το 1996 στο τέλος του πέμπτου κύκλου μετά από μία διαφωνία με τον σκηνοθέτη σχετικά με τη σεναριακή εξέλιξη του ρόλου. Ακολούθησε ο ρόλος του Πέτρου στην κοινωνική σειρά «Απιστίες» σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη.Τη σεζόν 1998 σειρά «Το φύλλο, το πηγάδι. το αγγέλιασμα » Το 2001 έλαβε μέρος στην κωμική σειρά «Το μπέρδεμα». Τον Νοέμβριο του 2003, επέστρεψε στην «Λάμψη» επτά χρόνια μετά την αποχώρησή του και πάλι στο ρόλο του Τίμου Δράκου, αυτή τη φορά αντικαθιστώντας τον ηθοποιό Βαγγέλη Ρόκκο, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της σειράς το 2005.
Τα οικονομικά προβλήματα
«Πέρασα πολύ δύσκολες στιγμές. Δεν ήξερα αν θα βγει η μέρα. Στη Ζάκυνθο δούλεψα τα καλοκαίρια στον τουρισμό, σε ρεσεψιόν ξενοδοχείου, σε μπαρ. Με αναγνώριζαν και έβλεπα στα μάτια τους «γιατί ρε παιδί μου εσύ;», αλλά από την άλλη «ναι έτσι πρέπει να κάνεις παιδί μου»
Η ζωή στο Σπίτι του Ηθοποιού
«Ζω στο Σπίτι του Ηθοποιού. Εδώ μέσα νιώθω τη ζεστασιά και τη θαλπωρή. Όμως δεν μπορώ να πω ότι νιώθω σαν τη ζεστασιά του δικού μου, πατρικού σπιτιού. Φιλοξενούμαι. Δεν μπορείς να ανταλλάξεις έτσι εύκολα τα συναισθήματα.»!
