Ναστάζια Μητροπούλου: «Θέλω να πετύχω στο τραγούδι»

Έχασε τον πατέρα της, έπαθε κατάθλιψη, έφτασε μια ανάσα από τον θάνατο από σοβαρό πρόβλημα υγείας και όμως χαμογελάει και στέλνει το δικό της μήνυμα.
Η Ναστάζια είναι μια κοπέλα χαμηλών τόνων στην προσωπική της ζωή. Ξεκίνησε το 2004 την πορεία της στον χώρο της τηλεόρασης ως μοντέλο στον «Πρωινό καφέ» με την Ελένη Μενεγάκη και στη συνέχεια στο πλευρό του Θέμου Αναστασιάδη και του Βαγγέλη Περρή στην εκπομπή «ΟΛΑ», απ’ όπου έγινε γνωστή στο πανελλήνιο χάρη στην εκρηκτική εμφάνισή της. Σήμερα, και αφού αντιμετώπισε πολλά προβλήματα, επιστρέφει και θέλει να κατακτήσει το όνειρο της, αυτήν τη φορά όμως σε έναν άλλο χώρο...

- Για μεγάλο διάστημα εξαφανίστηκες από τη showbiz. Εχασες τον πατέρα σου και αυτό άλλαξε τον τρόπο που έβλεπες τη ζωή σου μέχρι τότε...
«Μου στοίχισε πολύ ο θάνατος του πατέρα μου. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Έχασα ένα σημαντικό μέρος της ζωής μου και φοβήθηκα ότι δεν θα μπορέσω να μείνω όρθια και να στηρίξω την υπόλοιπη οικογένειά μου. Είχα τύψεις γιατί προτού τον χάσω είχαμε τσακωθεί πολύ άσχημα, αλλά ευτυχώς είχα ζητήσει συγγνώμη και είχε λυθεί η παρεξήγηση. Ήταν άνθρωπος γεμάτος ζωή και έπαθα μεγάλη κατάθλιψη. Δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Αυτός ήταν ο λόγος που εξαφανίστηκα από όλους τους φίλους μου και από την επικαιρότητα. Το είχα ανάγκη»!

- Και τι έκανες όλο αυτό το διάστημα; Ζήτησες από κάπου δουλειά; Θυμάμαι ότι εργάστηκες ακόμη και ως πωλήτρια σε μαγαζί ρούχων...
«Γενικώς δεν είχα όρεξη να δουλέψω στην τηλεόραση και όπου μου λέγανε. Αναγκάστηκα για βιοποριστικούς λόγους να δουλέψω σε μαγαζί με ρούχα. Θυμάμαι τότε που με είχαν επικρίνει και με είχε στενοχωρήσει αυτό. Για μένα ήταν μια εμπειρία όλο αυτό και δεν το μετανιώνω. Κατάφερα να δω πώς είναι τα πράγματα έξω από τη showbiz και το είχα ανάγκη. Μπορεί να είχα λιγότερα χρήματα, αλλά ήθελα μια αποτοξίνωση»

- Οικογένεια θες να κάνεις; Πώς θες να είναι ο άνθρωπος που θα είναι στο πλάι σου;
«Φυσικά και θέλω να δημιουργήσω τη δική μου οικογένεια. Την περίοδο που μιλάμε είμαι αφοσιωμένη στην επιστροφή που θέλω να κάνω στον χώρο. Κάθε κορίτσι, κάθε γυναίκα ονειρεύεται να κάνει οικογένεια με έναν ιδανικό σύντροφο. Το χιούμορ και ο ρομαντισμός είναι συστατικά που θέλω να έχει ένας άνδρας δίπλα μου. Δεν μου αρέσει το ψέμα. Το απεχθάνομαι. Αν διαισθανθώ κάτι τέτοιο, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει δίπλα μου κάποιος άνδρας. Δεν παίζει ρόλο η ομορφιά για μένα, αλλά η χημεία και η εμπιστοσύνη»

- Τι δεν θες να θυμάσαι και τι νοσταλγείς αυτές τις Άγιες μέρες;
«Δεν θέλω να θυμάμαι την κατάθλιψη που είχα πάθει. Μου αρέσει να έχω στο μυαλό μου την εικόνα της οικογένειας όταν ήμασταν όλοι παρέα και τρώγαμε, κάναμε πλάκα και ακούγαμε τα κάλαντα. Μαζί με τον πατερούλη μου... Ήταν απίστευτες στιγμές και δακρύζω τώρα που τις θυμάμαι. Τις νοσταλγώ, αλλά η ζωή προχωράει! Θέλω να πω σε όποιον χάσει κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο και το σκέφτεται συνέχεια, ότι αυτό το πρόσωπο είναι συνεχώς δίπλα του και του δίνει κουράγιο στα δύσκολα και ένα χαμόγελο στις όμορφες στιγμές»

- Σου αρέσει που όλοι σε θυμούνται ακόμη και σήμερα ως το κορίτσι του Θέμου Αναστασιάδη;
«Φυσικά και μου αρέσει, και είναι μεγάλη μου τιμή και χαρά. Αυτό δείχνει ότι ο κόσμος ακόμη με θυμάται και με αγαπάει. Καταλαβαίνω ότι ο κόπος μου δεν πήγε χαμένος και μένει μια γλυκιά ανάμνηση από όσα είχα κάνει στην τηλεόραση. Έμαθα πολλά με τις σωστές αλλά και τις λάθος επιλογές μου».

- Εξομολογήθηκες επίσης ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που πέρασες. Τι θυμάσαι από εκείνη την περίοδο;
«Θυμάμαι τον πόνο που πέρασα και ήταν ανυπόφορος. Είχα πέτρα στα νεφρά αλλά σε μια μορφή που -απ’ ό,τι μου είπαν οι γιατροί- στην Ελλάδα ήταν κάτι ασυνήθιστο και πολύ σπάνιο. Η μητέρα μου είχε ανησυχήσει τρομερά γιατί οι γιατροί της είχαν πει: «Μπορεί και να μη ζήσει εάν δεν προσέχει». Θυμάμαι που έκανε τον σταυρό της πάνω από το κρεβάτι μου στο νοσοκομείο και έκλαιγε επειδή είχα πάθει κρίση. Όμως ήμουν τυχερή σε σχέση με άλλους ανθρώπους που ήταν σε χειρότερη κατάσταση από μένα μέσα στο νοσοκομείο. Η ψυχολογία μου ήταν σε άσχημη κατάσταση, αλλά ευτυχώς οι γιατροί, στους οποίους οφείλω το ότι είμαι σήμερα καλά, με βοήθησαν να το ξεπεράσω».

- Απομονώθηκες και έζησες μεγάλο διάστημα στον Γαλατά με τη μητέρα σου. Τώρα επέστρεψες στην Αθήνα. Τι όνειρα κάνεις;
«Είχα ανάγκη να είμαι με την οικογένειά μου. Τώρα νιώθω ότι έχω τη δύναμη να ξεκινήσω από την αρχή. Έχω την ανάγκη να επιστρέψω και να κάνω πράγματα που με κάνουν χαρούμενη και ευτυχισμένη. Θέλω και ονειρεύομαι να πετύχω στη μουσική και στο τραγούδι».

Πηγή: Espresso