Έλληνας σχεδιαστής μιλά για τον χαμό του γιου του από λευχαιμία

Ο σχεδιαστής μόδας πήγε στην εκπομπή της Ζήνας Κουτσελίνη και μίλησε για τον χαμό του γιου του πριν από έξι χρόνια από λευχαιμία.

«Ενάμιση χρόνο ήμασταν στο νοσοκομείο και μας έλεγαν πως από μέρα σε μέρα το παιδί μας θα φεύγει. Μπήκαμε στο Παίδων με εννιακόσιες εξήντα χιλιάδες λευκά αιμοσφαίρια που δεν ζει άνθρωπος με τόσα πολλά, το όριο είναι πέντε χιλιάδες. Όταν μπαίνεις λοιπόν σε ένα νοσοκομείο και σου λένε πως το παιδί σε δύο τρεις μέρες θα φύγει, είναι μία ιδιαίτερη κατάσταση που πρέπει να τη διαχειριστείς. Δόξα τω θεώ βρήκαμε τη δύναμη και το διαχειριστήκαμε γιατί έχουμε και άλλα δύο παιδιά, τον Χρήστο που σήμερα είναι δεκατεσσάρων και την Ειρήνη που είναι εννιά. Ο Μανώλης ήταν ο μεγαλύτερος».

«Ο γιος μας πέρασε ιδιαίτερες ώρες και κάθε μέρα δεν ξέραμε αν θα υπάρξει και άλλη. Θυμάμαι ένα περιστατικό που η διευθύντρια του «Παίδων» φώναξε, όλους τους πατεράδες που είχαμε παιδιά με λευχαιμία. Μίλησε με όλους και είπε πως θα με αφήσει εμένα τελευταίο γιατί ο γιος μου αποτελεί την χειρότερη περίπτωση. Τότε γυρνάω και της λέω “εμείς θα ζήσουμε”».

«Ενώ δεν υπήρχαν πιθανότητες το παιδί να ζήσει, κάναμε μία μεταμόσχευση με έναν δότη από την Αμερική, λοιπόν και χωρίς να έχουμε ελπίδες, γίνεται μία τέλεια μεταμόσχευση στην οποία και οι γιατροί είχαν πάθει πλάκα, και μετά από τέσσερις μήνες κάποια στιγμή και ενώ το είχαμε αφήσει το θέμα, γιατί πιστέψαμε πως το παιδί θα ζήσει και ξαφνικά έπαθε μία υποτροπή. Αυτό ήταν ένα ιδιαίτερο κομμάτι που δεν μπορέσαμε να το διαχειριστούμε».