Ζαν Πολ Γκοτιέ: «Η Αθήνα μου που αγαπώ»

«Η ελληνική πρωτεύουσα με εμπνέει. Εκτιμώ την ενέργειά της, τη ζεστασιά των ανθρώπων της, τη γαστρονομία της και τον συνδυασμό του ανατολίτικου με το δυτικό στοιχείο» αναφέρει χαρακτηριστικά στον πρόλογο του δημοσιεύματος. Κυρίαρχη θέση σε αυτό έχει η φωτογραφία ευζώνων που ανεβαίνουν στην Ακρόπολη. «Οι παραδοσιακές ελληνικές στολές είναι μια ανεξάντλητη πηγής έμπνευσης» σχολιάζει στη λεζάντα της φωτογραφίας.

Αποκαλύπτει δε ότι πέρυσι προκάλεσε έκπληξη στους Αθηναίους εμφανιζόμενος στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου φορώντας ο ίδιος φουστανέλα.

Όσο για την περιήγηση στην πόλη, αναφέρει ως αγαπημένες περιοχές της Αθήνας που λατρεύει το κομψό Κολωνάκι, την παραδοσιακή Πλάκα και το βασίλειο των νυχτόβιων, το Γκάζι. Περιγράφει το θέαμα στην Πλατεία Συντάγματος, σε μεγάλο ξενοδοχείο της οποίας καταλύει κάθε φορά, αλλά και την επιβλητική παρουσία του Παρθενώνα.

Και ξεκινάει η βόλτα του στην πόλη με αφετηρία το Κολωνάκι και το μουσείο Μπενάκη. «Λατρεύω να παρακολουθώ τη ζωή και να φαντάζομαι τις προσωπικότητες που κρύβονται πίσω από τα γυαλιά ηλίου των κατάφορτων με σινιέ τσάντες κομψών γυναικών: η Μελίνα Μερκούρη, η Μαρία Κάλλας, η Ειρήνη Παππά...» αποκαλύπτει για τις βόλτες του στο Κολωνάκι, ενώ για φαγητό προτείνει το εστιατόριο της «φίλης» του Αργυρώς Μπαρμπαρίγου. «Τρελαίνομαι για την κουζίνα του Αιγαίου» εξηγεί.

Επόμενη στάση του, η γκαλερί της «απαστράπτουσας» Πέγκυ Ζουμπουλάκη, «φίλης των πιο μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων». Το βράδυ παίρνει έννα ταξί και πάει στο Γκάζι, όπου εκτιμά ιδιαίτερα την ταβέρνα «Κανέλλα».

Την επόμενη ημέρα το πρόγραμμα έχει Πλάκα. «Είναι απόλαυση να περπατάς στους πρόποδες της Ακρόπολης, ανάμεσα στο ρωμαϊκό θέατρο, στους αρχαίους κίονες και στα σπιτάκια. Η Πλάκα είναι γεμάτη από παλαιοπωλεία και συμπαθητικά μπαρ» αναφέρει. Μάλιστα, όπως αναφέρει η Espresso, τα διάφορα αντικείμενα που βλέπει στην πλατεία Αβησσυνίας, «ένα παλιό νόμισμα, ένα κεντημένο μοτίβο, ένα παραδοσιακό ρούχο», όπως υπογραμμίζει είναι από αυτά που τον εμπνέουν. Και τελειώνει την περιήγηση γλυκά με αναφορά στο εκμέκ κανταΐφι του Χατζή, το οποίο όλοι πρέπει να δοκιμάσουν.