Είναι δίκαιοι οι Σεπτέμβρηδες

Μόνο καλούς τους θυμάμαι τους Σεπτέμβρηδες.

Γεμάτους, ενδιαφέροντες, συνειδητοποιημένους.

Με ξεκινήματα, άγραφα τετράδια, κολλαριστά υφάσματα.

Μόνο ανυποψίαστους τους θυμάμαι όλους. Αθώους, ενθουσιώδεις, ενεργητικούς.

Έχουν σχέδια, υποσχέσεις, στόχους και λευκές -συναισθηματικά- επιταγές.

Απ' την αρχή. Διαφορετικά, αλλιώτικα, συγχωρημένα.

Η δική μου πρωτοχρονιά είχε πάντα ψηλές θερμοκρασίες και μυστικά τελετουργικά. Είχε για παράδειγμα κάτι καινούριο, άπιαστο, αχρησιμοποίητο ακόμα, κρατημένο ευλαβικά στο κουτί απ' το καλοκαίρι, για να το φορέσω πρώτη φορά γυρνώντας απ' τις διακοπές. Την πρώτη μέρα στο σχολείο, καύσιμο γενναιότητας, αυτοπεποίθησης στην προσπάθεια επανατοποθέτησης στο κοινωνικό παιδικό στην αρχή, σκληρό εφηβικό στη συνέχεια, παζλ.

Διαβάστε περισσότερα στο Plus.Queen.gr