Σωτήρης Καλυβάτσης: Οι ΑΜΑΝ, ο Κανάκης και η φιλία που δεν υπήρχε

«Όχι. Ήμασταν στη Θεσσαλονίκη-, δεν είχαμε ουσιαστική σχέση με την Αθήνα, δουλεύαμε για το κανάλι και δεν είχα καταλάβει τίποτα ιδιαίτερο. Είχαμε τα καλά και τα κακά ενός παραρτήματος, ήμασταν πιο απομονωμένοι, στον κόσμο μας, κάναμε τη ζωή μας, τη δουλειά μας, δεν είχε αλλάξει κάτι. Στη Θεσσαλονίκη μας ψιλοξέρανε, μας γνώρισαν πιο πολύ, αλλά πάλι στο μέρος μας ήμασταν. Είχαμε και μια φιλοσοφία με τον Αντώνη (Κανάκη)ότι δεν θα δίνουμε συνέχεια συνεντεύξεις. Με το ΑΜΑΝ όλα αυτά σατιρίζονταν, εντός και εκτός εισαγωγικών. Αυτά που κράζουμε να τα κάνουμε; Εννοώ την υπερέκθεση. Ήταν η εποχή που γινόταν «μακελειό». Τους καλεσμένους στην τηλεόραση τότε του3ς λέγαμε «μαϊντανούς». Τώρα πολλοί από τους «μαϊντανούς» έχουν γίνει βουλευτές. Δεν με συγκινεί καθόλου η πολιτική. Είναι πολύ ρομαντικά αυτά που σκέφτομαι για να ασχοληθώ με αηδίες.
- Ποιες ερωτήσεις βαριέσαι να απαντάς;
«Για τους ΑΜΑΝ, τον Αντώνη Κανάκη... Μα έχουν περάσει πάνω από 10 χρόνια, είναι τρομερό αυτό το πράγμα. Από τότε μέχρι τώρα ο Αντώνης και τα παιδιά, οι υπόλοιποι, έχουν κάνει τόσο πολλά πράγματα, κι εγώ επίσης»
-Δεν μιλάτε όμως;
«Όχι, δεν έχουμε κάτι να πούμε.»
- Δέκα χρόνια δεν έχετε συναντηθεί ποτέ;
«Δεν ταίριαξε. Έγινε ένας κύκλος, συνέβησαν όσα συνέβησαν. Δεν ήμασταν φίλοι πριν, μέσα από τη δουλειά γνωριστήκαμε. Σχέση ζωής είχα με τον Αντώνη Παραρά.»