5 χρόνια χωρίς τον Κώστα Βουτσά! Η κόρη του, Σάντρα μιλάει στο gossip-tv: «Τον ευχαριστώ κάθε μέρα»

Πόσο δε μάλλον για τους δικούς τους ανθρώπους, όπως για τη μεγαλύτερη κόρη του, Σάντρα Βουτσά που απέκτησε από τον γάμο του με την επίσης αξέχαστη Έρρικα Μπρόγιερ.

Συγκινεί η Αλίκη Κατσαβού - H πρώτη φωτό με τον Κώστα Βουτσά: «Σε άκουσα… Δεν φοβάμαι»

Η Σάντρα Βουτσά, θυμάται τον πατέρα της για την τρυφερότητά του, την καλοσύνη του, τη σοφία του... Φάρος για εκείνη τότε αλλά και μέχρι σήμερα, παρ' όλο που έχουν περάσει πέντε ολόκληρα χρόνια από τον θάνατό του, δεν ξεχνά τίποτα από όλα όσα της έλεγε. Μικρή την καθοδηγούσε. Μεγαλώνοντας τη γέμισε αγάπη και την έκανε πάντα να νιώθει ασφάλεια. Και τώρα, η ίδια μιλώντας αποκλειστικά στο gossip-tv παραδέχεται πως κρατά σαν φυλαχτό τις σοφές συμβουλές που της είχε δώσει για να αντιμετωπίζει με θάρρος κάθε πρόκληση της ζωής.

Είχε πάρα πολύ χιούμορ. Πάντα γελάγαμε πάρα πολύ. Εγώ έκανα και πολλή παρέα με τον πατέρα μου

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θυμάται αλήθεια η Σάντρα Βουτσά όταν φέρνει στον νου της τον πατέρα της; «Ένα από τα πράγματα που θυμάμαι πολύ έντονα από τον πατέρα μου είναι ότι πάντα μου έλεγε «Σάντρα ξέρεις ότι σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ», το λέω τρεις φορές για να το εμπεδώσεις» λέει με συγκίνηση και συνεχίζει: «Ήταν ένας πολύ δοτικός άνθρωπος, ένας πολύ παλιάς κοπής πατέρας που προστάτευε τα παιδιά του και τους έδινε όλη του τη φροντίδα, αλλά και τα έκανε να νιώθουν και ασφαλείς. Έκανε τις κόρες του να νιώθουν ασφαλείς. Είχε πάρα πολύ χιούμορ. Πάντα γελάγαμε πάρα πολύ. Εγώ έκανα και πολλή παρέα με τον πατέρα μου. Βγαίναμε έξω πολύ σε παραστάσεις, για φαγητό και συνέχεια θυμάμαι να γελάμε. Ήταν ένας άνθρωπος κιμπάρης, όπως λένε και στη Θεσσαλονίκη, από όπου καταγόταν».

Για την Σάντρα Βουτσά, ο αξέχαστος ηθοποιός ήταν ο πιο δοτικός άνθρωπος που έχει γνωρίσει και όπως γυρνάει τον χρόνο πίσω, δεν μπορεί παρά να σταθεί σε αυτό το ιδιαίτερο και σπάνιο χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του: «Τα έδινε όλα απλόχερα και επίσης ήταν ένας άνθρωπος που είχε μεγάλη σοφία, ήταν πάρα πολύ έξυπνος και όλα αυτά που με έχει μάθει, τα κάνω πράξη στη ζωή μου και τον ευχαριστώ κάθε μέρα γιατί έδινε και τις συμβουλές του απλόχερα και την εμπειρία του. Μου έχει πει καταπληκτικά πράγματα που πραγματικά με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ στη ζωή μου».

Ποια συμβουλή του δεν θα ξεχάσετε ποτέ και την ακολουθείτε κατά γράμμα σε όλες τις φάσεις της ζωής σας;

«Η πιο σημαντική συμβουλή του ήταν ότι μου έλεγε ‘’παιδί μου όταν έχεις ένα πρόβλημα αποστασιοποιήσου και δες πώς θα το δεις έξι μήνες μετά. Διότι τα προβλήματα δεν σταματάνε να έρχονται και πέρα από τα θέματα υγείας που είναι και τα μοναδικά που είναι σοβαρά, όλα τα άλλα, μου έλεγε, λύνονται’’. Πόσες φορές έχουν συμβεί αναποδιές ή -ξέρω εγώ- κάτι έχει χαλάσει είτε στα οικονομικά είτε στα συναισθηματικά; Πέρασε ο καιρός, βρέθηκε η λύση. Δηλαδή αυτό που σήμερα σου φαίνεται βουνό, αν το σκεφτείς σε έξι μήνες, πώς θα το βλέπεις; Αμέσως θα καταλάβεις ότι δεν είναι τόσο σοβαρό. Και όλα λύνονται. Ή με τα λεφτά που λες ‘’πω πω τι θα κάνω τώρα; Δεν με πληρώσανε’’ λέω παράδειγμα, που είναι και της εποχής μας το σύνηθες… Και τελικά ξαφνικά λες ‘’ωχ, να βρήκα κάτι καλύτερο από αυτό που είχα πριν’’. Όλα λύνονται λοιπόν…

Οι γονείς σας πάντως, είχαν πολύ καλές σχέσεις μέχρι το τέλος, παρ' όλο που είχαν χωρίσει χρόνια πριν. Αγαπήθηκαν πολύ, έτσι δεν είναι;

«Καταρχάς, όπως όλοι οι μεγάλοι έρωτες που συνήθως δεν κρατάνε για πάντα, ως έρωτες εννοώ, η σχέση τους είχε εξελιχθεί και ήταν πλέον πολύ αγαπημένοι. Αγαπούσε πολύ ο ένας τον άλλο, ήταν πολύ αγαπημένοι και για πάρα πολλά χρόνια κάναμε όλοι μαζί παρέα. Ήταν η παρέα μας, δηλαδή και η δική μου παρέα με τη μητέρα μου και τον πατέρα μου. Κάναμε σχεδόν τα πάντα μαζί. Είχαμε, δηλαδή, πολύ κοντινή σχέση. Βεβαίως, δεν υπήρχε πια το ερωτικό ανάμεσά τους μετά από τόσα χρόνια, αλλά είχαν μια πολύ μεγάλη αγάπη μεταξύ τους και θέλω να επισημάνω κάτι εδώ. Νευριάζω όταν μιλάνε για παιδί χωρισμένων γονιών. Αυτό δεν υπάρχει. Υπάρχει παιδί ανίκανων γονιών. Διότι όταν χωρίζουν δύο σύζυγοι, δεν σημαίνει ότι σταματούν να είναι γονείς. Αν είναι σωστοί γονείς, το παιδί τους δεν θα έχει κανένα πρόβλημα.

Η πιο σημαντική συμβουλή του ήταν ότι μου έλεγε ‘’παιδί μου όταν έχεις ένα πρόβλημα αποστασιοποιήσου και δες πώς θα το δεις έξι μήνες μετά. Διότι τα προβλήματα δεν σταματάνε να έρχονται και πέρα από τα θέματα υγείας που είναι και τα μοναδικά που είναι σοβαρά, όλα τα άλλα, μου έλεγε, λύνονται’’

Ένα δεύτερο πράγμα που μου έλεγε πάντοτε ο πατέρας μου, ήταν ότι ''εγώ σαν άντρας η μεγαλύτερη περιουσία που σου έχω αφήσει είναι ότι σε έμαθα να δουλεύεις. Γιατί η δουλειά δεν είναι μόνο τα χρήματα. Η δουλειά είναι και ψυχική υγεία, διανοητική υγεία. Η δουλειά σε κάνει να νιώθεις πλήρης''. Οπότε δεν είναι μόνο τα χρήματα, πρέπει ο άνθρωπος να δουλεύει για να έχει και υγεία. Η δουλειά είναι πολύ ωραίο πράγμα.

Και το να είσαι νέος μέσα σου, να έχεις νεανικότητα, που σε αυτό παίζει σίγουρα ρόλο και η δουλειά, η εργασία σε κάνει να νιώθεις και νέος. Ένας άνθρωπος που είναι παροπλισμένος, ειδικά σε νεαρή ηλικία, πιστεύω ότι είναι ό,τι χειρότερο. Να βλέπεις νέους ανθρώπους και να μην εργάζονται.

Μπορεί ο πατέρας σας να ήταν η χαρά της ζωής και να τον είχαμε συνδυάσει όλοι με το γέλιο και το χιούμορ, όμως κάποτε ήρθαν και τα δύσκολα. Τότε που αρρώστησε και τελικά έφυγε από τη ζωή. Περιγράψτε μας εκείνες τις δύσκολες μέρες...

Είναι τραγικό που έχασα και τους δύο γονείς μου τόσο κοντά χρονικά, δηλαδή με διαφορά 1,5 μήνα. Όμως, εφόσον ήρθε η ώρα που έπρεπε να φύγουν, νιώθω ότι ήταν, πώς να το πω, δεν ξέρω ποια έκφραση να χρησιμοποιήσω… Ούτε η μητέρα μου, ούτε ο πατέρας μου στα αλήθεια κατάλαβαν όλο αυτό που έγινε γιατί η μητέρα μου ήταν περίπου 25 μέρες στο νοσοκομείο και μέχρι να καταλάβει τι της συνέβη, έφυγε απ' τη ζωή.

Το ίδιο και ο πατέρας μου, δηλαδή μπήκε στο νοσοκομείο, τον έβαλαν σε καταστολή, μετά ψηλοσυνήλθε και μέχρι να καταλάβει κι εκείνος τι του έχει συμβεί, ''έφυγε''. Ήταν και οι δύο δηλαδή τυχεροί, όσο και αν ακούγεται ειρωνικό αυτό, αλλά δεν ταλαιπωρήθηκαν καθόλου, δεν πόνεσαν καθόλου. Και με αυτά που ακούω, λέω, τουλάχιστον, οι γονείς μου φύγανε χωρίς αγωνίες και πόνο.

Είναι τραγικό που έχασα και τους δύο γονείς μου τόσο κοντά χρονικά, δηλαδή με διαφορά 1,5 μήνα

Αυτό υπήρξε λυτρωτικό για εσάς;

Εννοείται ότι ήταν λυτρωτικό. Πάρα πολύ λυτρωτικό να ξέρεις ότι ο άνθρωπος που αγαπάς δεν βασανίζεται και δεν πονάει. Πολύ σημαντικό.

Ο Κώστα Βουτσάς έχει γράψει ιστορία με τις απίθανες ατάκες του στις ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Ποια είναι η δική σας αγαπημένη;

Δεν είναι ατάκα. Είναι αυτό στην ταινία με τον Αυλωνίτη και τον Ρίζο που έλεγε ‘’Δεσποινίς Αμαλία, δεσποινίς Αμαλία’’… Αυτό μ' αρέσει πάρα πολύ. Εντάξει, σε όλα τα έργα, σε όλα, έχει ατάκες που νομίζω ότι όλοι μας έχουμε αγαπήσει.

Διαβάστε επίσης:

• Blast from the past: Ο Άγιος Βασίλης Κώστας Βουτσάς και η βασιλόπιτα της Γεωργίας Βασιλειάδου
• Σαν σήμερα το 1931 γεννήθηκε ο Κώστας Βουτσάς
• Αλίκη Κατσαβού: Μοιράστηκε αδημοσίευτη φωτό με τον Κώστα Βουτσά από τον Δεκέμβριο του 2018