Ο Νίκος Βερλέκης στο gossip-tv: Το Φεστιβάλ Ιεράπετρας, η αγάπη για τον τόπο & η αφοσίωση στο θεάτρο
Με αφορμή τη διεξαγωγή του 13ου Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Ιεράπετρας, που ολοκληρώθηκε πριν από λίγες ημέρες, ο σπουδαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης Νίκος Βερλέκης μιλάει αποκλειστικά στο gossip-tv για τη βαθιά του σχέση με την Κρήτη, το θέατρο και τους ανθρώπους της.
Ως μέλος της Κριτικής Επιτροπής και ένας από τους καλλιτέχνες που συνέβαλαν στη δημιουργία του θεσμού, ο αγαπημένος καλλιτέχνης μοιράζεται τις σκέψεις του για την πορεία του φεστιβάλ, τη σημασία του ερασιτεχνικού θεάτρου και τη μαγεία της υποκριτικής που, όπως λέει, «παραμένει ίδια, όσο κι αν αλλάζουν οι εποχές». Με σεμνότητα και αγάπη για το κοινό, ο Νίκος Βερλέκης μιλά για την πορεία του, τις νέες γενιές ηθοποιών και τα μαθήματα ζωής που του χάρισε το σανίδι.
Η σπάνια έξοδος γνωστού ζευγαριού που είναι 40 χρόνια μαζί
Συμμετείχατε στην Κρητική Επιτροπή του Φεστιβάλ της Ιεράπετρας και από ό,τι καταλαβαίνω έχετε αγάπη για τον συγκεκριμένο θεσμό…
Απ' την πρώτη μέρα είμαι ένας από αυτούς που κατά κάποιο τρόπο βοήθησε να δημιουργηθεί αυτό το φεστιβάλ.
Το κίνητρο φαντάζομαι ήταν καθαρά και μόνο η τέχνη, το θέατρο, η υποκριτική, σωστά;
Ασφαλώς. Και το γεγονός ότι η σύζυγός μου είναι από την Ιεράπετρα, έτσι λοιπόν θεωρώ ότι είναι η δεύτερη πατρίδα μου θα έλεγε κανείς. Και επομένως, ήθελα πάρα πολύ να βοηθήσω. Ύστερα είδα και τις θεατρικές ομάδες των ντόπιων εκεί, οι οποίες ήταν πραγματικά πάρα πολύ καλές. Κάποια στιγμή ο Σύλλογος Φίλων θεάτρου Ιεράπετρας, αποφάσισε να κάνει αυτό το φεστιβάλ. Ο τότε αντιδήμαρχος κι εγώ συμφωνήσαμε και κατά κάποιο τρόπο βοηθήσαμε κι εμείς να δημιουργηθεί αυτό το φεστιβάλ. Συνεχίζεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια, με διακοπή ένα-δυο χρόνια. Πλέον κάθε Οκτώβρη γίνεται πάντα αυτό το Πανελλήνιο Φεστιβάλ στην Ιεράπετρα. Θα έλεγε κανείς πως το Φεστιβάλ έχει μυήσει τους Ιεραπετρίτες στο θέατρο και είναι πράγματι υπέροχοι θεατές. Ξέρουν ακριβώς πώς να συμπεριφερθούν, πότε να γελάσουν, αν πρόκειται για κωμωδία, πότε να χειροκροτήσουν…. Είναι καταπληκτικό κοινό και στηρίζει πάρα πολύ τις θεατρικές ομάδες της περιοχής.
Είσαστε πολλά χρόνια στο θέατρο, είτε ως ηθοποιός, είτε ως σκηνοθέτης, είτε ακόμη και ως θεατής. Έχει αλλάξει στα χρόνια που έχουν περάσει, από τότε που ξεκινήσατε μέχρι και σήμερα;
Η μαγεία του θεάτρου έτσι όπως την ξέραμε, ίσως να μην υπάρχει έτσι όπως εμείς την είχαμε βιώσει στα πρώτα χρόνια όπου για να πάει κανείς στο θέατρο έπρεπε να βάλει το κουστούμι του, έπρεπε να ετοιμαστεί κατάλληλα. Αυτά τώρα έχουν καταργηθεί, αλλά πια δεν νομίζω ότι έχουν και πολύ μεγάλη σημασία. Ο σεβασμός παραμένει, αυτό έχει σημασία. Ο σεβασμός προς τον ηθοποιό, προς τους καλλιτέχνες, αλλά και ο σεβασμός του καλλιτέχνη προς τους θεατές παραμένει πάντα ο ίδιος.
Ο περισσότερος κόσμος θεωρεί ότι όντως είστε από το νησί. Έχετε πει κατά καιρούς ότι σας λένε «Α, έχεις πάρει και εσύ Κρητικιά»...
Συνήθως λένε, στη γυναίκα μου ‘’ο άντρας σου είναι από παέ, εσύ από πού είσαι;’’ (γέλια). Θεωρούν ότι εγώ είμαι ο Κρητικός και εκείνη ότι είναι από κάπου αλλού ενώ εκείνη είναι από το νησί. Νομίζουν ότι εγώ είμαι ο Κρητικός.
Έχετε, όμως, λατρεία στον τόπο, έτσι δεν είναι;
Μεγάλη λατρεία, τους αγαπώ πάρα πολύ τους Κρητικούς. Έχω ταυτίσει άλλωστε με τους ρόλους που έχω κάνει. Έχω το σπίτι μου στην Ιεράπετρα. Όταν είχα ξεκινήσει έκανα τον «Πατούχα» που ήταν έργο κρητικό, αργότερα έκανα τη σειρά «Της αγάπης μαχαιριά», μετά έπαιξα στο «Μπρούσκο», μετά στον «Σασμό». Έχω παίξει 5-6 σειρές όπου έκανα τον Κρητικό και έτσι μου έχει μείνει. Δεν πειράζει, είναι καλό. Εμένα μ' αρέσει. Εγώ αγαπώ πάρα πολύ την Κρήτη και αγαπώ πάρα πολύ τους Κρητικούς γιατί είναι ωραίοι άνθρωποι, γλεντζέδες, γνήσιοι, αληθινοί.
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να ακολουθήσετε την υποκριτική; Ήταν συνειδητή επιλογή ή απλά έτυχε;
Θα μπορούσα να πω ότι έτυχε. Οι περισσότεροι λένε ότι ήταν γεννημένοι για να γίνουν ηθοποιοί αλλά εγώ δεν ήμουν γεννημένος για να γίνω ηθοποιός. Έτυχε κάποια στιγμή, κάποιοι με έσπρωξαν προς αυτή την κατεύθυνση και έτσι αποφάσισα να πάω σε μια δραματική σχολή. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα να γίνω ηθοποιός έτσι, γιατί εγώ μεγάλωσα σε αγροτική οικογένεια. Όλοι ήθελαν να σπουδάσουν τα παιδιά τους, να γίνουν γιατροί, να γίνουν δικηγόροι, δάσκαλοι, οτιδήποτε, χωροφύλακες -αν θέλεις- εκείνη την εποχή. Έχει σχέση με το δημοσιοϋπαλληλικό. Στη δική μου οικογένεια δεν υπήρχε αυτή η προτίμηση. Κάποια στιγμή, όταν κάπου στην εφηβεία μου αποφάσισα, με σπρώξαν κάποιοι μπήκα σε μια δραματική σχολή για να γίνω ηθοποιός. Νόμιζα ότι είναι πολύ εύκολη δουλειά, βέβαια στη διαδρομή ήταν πάρα πολύ δύσκολη, αλλά εγώ πρέπει να πω ότι είμαι ευχαριστημένος.
Μιλώντας για δυσκολίες, ποιος ρόλος θυμάστε να σας δυσκόλεψε περισσότερο;
Στη τηλεόραση θεωρώ ότι ο Πατούχας ήταν ένας πάρα πολύ δύσκολος ρόλος που ερμήνευσα με έναν σπουδαίο σκηνοθέτη όπως ήταν ο Αλέξανδρος Δαμιανός. Μπορώ να το ξεχωρίσω κατά κάποιο τρόπο αυτόν. Και από το θέατρο μπορώ να ξεχωρίσω τον Καπετάν Μιχάλη που έκανα το 2007... με τον Γιάννη Βόγλη, σκηνοθέτη. Αυτά τα δυο μπορώ κάπως να τα ξεχωρίσω, αλλά έχω κάνει πάρα πολλές σειρές. Το «Της Αγάπης Μαχαιριά» θεωρώ ότι ήταν μια πολύ σπουδαία δουλειά. Το Μπρούσκο επίσης πολύ σπουδαία δουλειά και πολύ μεγάλη θεαματικότητα.
- Πώς βλέπετε τη σημερινή τηλεόραση σε σύγκριση με τις εποχές που δουλεύατε εσείς παλιά, αν και προσφάτως σχετικά σας είδαμε στο Μπρούσκο, στον Σασμό…
Έχουν αρχίσει τώρα και γίνονται πάρα πολύ καλές σειρές. Τα τελευταία δύο χρόνια γίνονται πάρα πολύ καλές σειρές και απόδειξη αυτού είναι ότι ο κόσμος τις βλέπει. Γίνονται πολύ περισσότερες σειρές από ό,τι γίνονταν πριν. Επίσης, έχουμε πάρα πολύ καλούς νέους ηθοποιούς. Τα νέα παιδιά είναι και μορφωμένα και ταλαντούχα. Και εμείς που είμαστε λίγο μεγαλύτεροι, θα πρέπει να τα στηρίξουμε αυτά τα νέα παιδιά, γιατί έτσι μας στήριξαν και εμάς οι μεγαλύτεροι, οι πριν από εμάς. Αυτό κάνω και εγώ. Μ' αρέσει πάρα πολύ. Μ' αρέσουν πάρα πολύ τα νέα παιδιά. Είναι σπουδαία.
Τι σημαίνει για εσάς καλλιτέχνης; Οφείλει να στέλνει κάποιο κοινωνικό μήνυμα ή αρκεί να προκαλεί συναισθήματα στον θεατής
Και τα δύο. Και να στέλνει κοινωνικό μήνυμα και ασφαλώς να προκαλεί συναισθήματα. Διότι αν δεν προκαλείς συναισθήματα στο θεατή, δεν υπάρχεις. Αν είσαι πάνω στη σκηνή και απλώς και μόνο διεκπεραιώνεις το έργο χωρίς συναίσθημα ο θεατής το καταλαβαίνει και δεν σε υπολογίζει καθόλου, ούτε συγκινείται και μπορεί να φύγει και στη μέση του έργου.
Με τη σύζυγό του με την οποία είναι μαζί πάνω από 40 χρόνια.
ndpphoto@gmail.comΕπειδή μιλήσαμε για νέα παιδιά, τι πιστεύετε ότι χρειάζεται σήμερα ένας νέος ηθοποιός για να αντέξει στον χρόνο, να έχει μια συνέχεια και να μην ξεχαστεί, να μην αφανιστεί;
Δεν υπάρχει συνταγή γι' αυτό. Πρέπει να αγαπάει πάρα πολύ αυτό που κάνει, να μελετάει αρκετές ώρες την ημέρα και όταν δεν δουλεύει πρέπει να μελετάει, να εξελίσσεται.
Με τόσες δεκαετίες πορείας τι είναι αυτό που σας συγκινεί ακόμα κάθε φορά που ανεβαίνετε στη σκηνή ή βλέπετε μια δυνατή ερμηνεία σε κάποιον νέο, παλιότερο ή νεότερο, τι είναι αυτό που σας κεντρίζει τον ενδιαφέρον και σας συγκινεί.
Ως θεατής με συγκινεί πάρα πολύ όταν ο ηθοποιός πάνω στη σκηνή καταφέρει ακόμα και εμένα που κάνω την ίδια δουλειά, να βουρκώσω. Τότε έχει πετύχει να προκαλέσει το συναίσθημά μου. Αν δεν το νιώσει πρώτα εκείνος, δεν θα πετύχει να προκαλέσει το συναίσθημα του θεατή. Δεν είναι βλάκας ο θεατής. Εξαιτίας αυτού έχουμε πάρα πολλά θέατρα για τον πληθυσμό μας. Και αυτό είναι πάρα πολύ καλό γιατί είναι πολιτισμός.
Κλείνοντας θέλω να σας ρωτήσω ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχετε μάθει από τη ζωή μέσα στο θέατρο.
Το πιο σημαντικό πράγμα που έχω μάθει μέσα στο θέατρο είναι η συνέπεια και στη δουλειά μου και στο χρόνο μου και σε όλα.
Όσα έγιναν στο φετινό 13ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Ιεράπετρας
Για ακόμη μία χρονιά αποδείχθηκε ότι το ερασιτεχνικό θέατρο δεν είναι απλώς δημιουργική διέξοδος, αλλά μια ζωντανή απόδειξη του πάθους, της συνεργασίας και της αγάπης για την τέχνη.
Η τελετή λήξης, σε επιμέλεια του καραγκιοζοπαίχτη Άθου Δανέλλη και της ομάδας του, χάρισε μια μοναδική θεατρική εμπειρία. Ο Καραγκιόζης, με το χιούμορ και τη σοφία του, έγινε μέλος της «Κριτικής Επιτροπής», μοιράζοντας βραβεία συνοδεία ζωντανής λαϊκής ορχήστρας και χαρίζοντας στιγμές γέλιου, συγκίνησης και αληθινής μαγείας.
Την τελετή λήξης τίμησαν με την παρουσία τους:
- Δήμαρχος Ιεράπετρας: Μανώλης Φραγκούλης
- Αντιπεριφερειάρχης Λασιθίου: Γιάννης Ανδρουλάκης
- Βουλευτής Λασιθίου: Κατερίνα Σπυριδάκη
- Εντεταλμένη Περιφερειακή Σύμβουλος Πολιτισμού: Ελένη Βλάση
- Ξενοδόχοι – χορηγοί της πόλης: Γ. Βαρδάκης, Γ. Χατζάκης, Μ. Κόκκαλης
- Αντιδήμαρχοι και πλήθος θεατρόφιλου κοινού
Τιμώμενο πρόσωπο του φεστιβάλ ο Στέλιος Μάινας, που με την παρουσία του έδωσε ιδιαίτερο χρώμα στην εκδήλωση. Το παρών επίσης έδωσε ο σκηνοθέτης και Καλλιτεχνικός Διευθυντής ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης, Νικορέστης Χανιωτάκης, που ήταν και ο επίσημος προσκεκλημένος.