Πες τα χρυσόστομη…
Δεν ακούμε συχνά τέτοιες φωνές αλλά όποτε τις ακούμε στήνουμε αυτί για να καταλάβουμε αν αποτελούν ένα ακόμα επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Πίσω από τις λέξεις κρύβεται πάντα η αλήθεια αν είσαι διατεθειμένος να την αναζητήσεις. Μια τέτοια φωνή είναι και της Φωτεινής Πιπιλή που σε συνέντευξη της στο περιοδικό της Βουλής δεν θέτει απλά προβληματισμούς αλλά διατυπώνει αλήθειες που αξίζει να ειπωθούν.
Εφόσον δεν μπορούμε να μεταφέρουμε το σύνολο της συνέντευξης θα παραθέσουμε αποσπάσματα με γενναίες δόσεις αυτοκριτικής που σπάνια διαπιστώνουμε στον πολιτικό λόγο. «…απαιτείται ριζική αλλαγή στην νοοτροπία. Όποιος υπουργός θεωρεί ότι είναι αναντικατάστατος, ο καλύτερος, ο εξυπνότερος αλλά δεν παράγει έργο, θα στέλνει όλο και πιο πολλούς ψηφοφόρους για μπάνιο ακόμα και αν οι εκλογές γίνουν μες το καταχείμωνο…», «…δεν είναι λογικό το κάθε μεγάλο-στέλεχος της πολιτικής να θεωρεί δημόσιο της Βουλή και να κληροδοτεί την έδρα στο παιδί του. Είναι παράλογο να θεωρείται επάγγελμα για 35 και 40 χρόνια το βουλευτιλίκι. Σε όλες τις θέσεις εξουσίας το προσφέρεις ως αγωνιστής και όχι ως μόνιμος…», «…ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για άρση της νομιμότητας στο δημόσιο, να διεκδικήσουμε την κατάργηση της ατιμωρησίας…».
.jpg?t=RdpXgoFGb3qa-1IH8vR0WQ)
