Γερουλάνος: Στο Υπουργικό Συμβούλιο το ν/σχέδιο για τον Κινηματογράφο

Σύμφωνα με πληροφορίες, στα βασικά του σημεία, ο νέος νόμος ρυθμίζει το γνωστό 1,5% διαφορετικά για την ΕΡΤ και τα ιδιωτικά κανάλια, προσαρμόζει το υπάρχον μέτρο της επιστροφής φόρου από τα εισιτήρια υπέρ των καλλιτεχνικών ταινιών και των "μικρών" παραγωγών, αλλάζει ριζικά το νομικό πλαίσιο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και καταργεί τα κρατικά κινηματογραφικά βραβεία ποιότητας. Για να ενταχθούν δε οι ταινίες στα μέτρα ενίσχυσης, δημιουργούνται πίνακες μοριοδότησης των ταινιών και ιδρύεται μητρώο παραγωγών.

Σε διάταξή του, επανέρχεται η προβλεπόμενη, από το νόμο 1866/89, υποχρέωση των καναλιών να επιστρέφουν το 1,5% των εσόδων τους στην παραγωγή ταινιών.

Για την ΕΡΤ, ισχύει η επιστροφή του 1,5% από το ανταποδοτικό της τέλος, σε συμπαραγωγές ταινιών. Για τα ιδιωτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας, το 1,5% θα αφορά στα έσοδα από τις διαφημίσεις και το ποσό θα επενδύεται από τα κανάλια σε ταινίες της επιλογής τους.

Εναλλακτικά, τα ιδιωτικά κανάλια θα έχουν την δυνατότητα να επιστρέψουν το μισό του 1,5% , δηλαδή το 0,75% των ετήσιων διαφημιστικών τους εσόδων στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, υπό μορφή διαφημιστικού χρόνου ίσης αξίας. Με το νέο σχέδιο νόμου, η υποχρέωση του 1,5% επεκτείνεται και στα συνδρομητικά κανάλια.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το σχέδιο νόμου μετατρέπει το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Η θητεία τού, διορισμένου από τον υπουργό Πολιτισμού, γενικού διευθυντή, περιορίζεται στην τριετία, όπως και του Διοικητικού Συμβουλίου, το οποίο γίνεται επταμελές, με μέλη διορισμένα από το υπουργείο πολιτισμού, αποκλείοντας μέλη Δ.Σ. ή επαγγελματικών σωματείων του οπτικοακουστικού τομέα, με την έννοια του ''ασυμβίβαστου''.

Πηγές του ΥΠΠΟΤ, αναφέρουν ότι το νέο σχέδιο νόμου για την ''Ενίσχυση και Ανάπτυξη της Κινηματογραφικής Τέχνης'', συνδυάζει οικονομικές και θεσμικές ρυθμίσεις που ''στηρίζουν τη μικρή και μεσαία παραγωγή ταινιών, αυξάνουν την εξωστρέφεια του ελληνικού κινηματογράφου, ενω περιορίζουν, τα φαινόμενα παραγοντισμού και διασποράς της ευθύνης στη λήψη αποφάσεων, μέσω του περιορισμού της συμμετοχής συνδικαλιστών στη λήψη αποφάσεων''.