Δ. Καμπούρη: «Η πιο απογοητευτική συνειδητοποίηση σε κάνει πιο δυνατή»
Όπως γυμνάζεις το σώμα σου, αν το κάνεις, έτσι πρέπει να γυμνάζεις το μυαλό σου και το πνεύμα σου. Να εξελίσσεσαι. Να ανοίγεις τους ορίζοντές σου. Να μην κολλάς σε στερεότυπα. Να προχωράς μπροστά ακόμη κι αν χρειαστεί να διαγράψεις πορείες ή ανθρώπους.
Είμαι η πρώτη που «φωνάζω» για τους «φίλους». Πόσο πρέπει να τους αγαπάμε, να τους προσέχουμε, να τους φροντίζουμε, να τους τιμούμε. Άνθρωπος χωρίς φίλους, άνθρωπος μισός.
Τι γίνεται όμως όταν βλέπεις την πλάτη ενός φίλου; Όταν σε δύσκολες στιγμές αντί να σου αφιερώσει χρόνο, να σε ακούσει με ορθάνοιχτα τα αφτιά, το μόνο που κάνει είναι να σε κρίνει και να σου σηκώνει το δάχτυλο; Όσα λάθη κι αν έχεις κάνει, ότι κι αν πήγε στραβά για να βρεθείς σε μία δεινή θέση, πάντα στρέφεσαι σε αυτούς που αγαπάς για να σε ακούσουν, να σου πουν μία γλυκιά κουβέντα, να σε αγκαλιάσουν, να σε παρηγορήσουν και αν μπορούν να σε βοηθήσουν με όποιον τρόπο μπορούν. Δεν περιμένεις όμως να σε καταδικάσουν, να σε ειρωνευτούν ή να σου γυρίσουν την πλάτη.
Διαβάστε περισσότερα στο Queen.gr
