Για μια Νέα Αστρολογία
Η αστρολογία είναι βέβαια μια πανάρχαια τέχνη, που ένα μέρος της γνώσης της έχει προέλθει από την παρατήρηση κι ένα άλλο πραγματικά ...δεν ξέρουμε πως. Ύστερα από μια υπερχιλιετή πορεία και κόντρα σε αλλεπάλληλους διωγμούς και ευτελισμούς, εξακολουθεί μέχρι σήμερα να είναι το «βαρύ πυροβολικό» στην προσπάθεια του ανθρώπου να προβλέψει το μέλλον του.
Ωστόσο, είναι λογικό στο πέρασμα των αιώνων στο αστρολογικό οικοδόμημα που κτίστηκε να έχουν παρεισφρήσει απόψεις και δοξασίες που δεν στηρίζονται τόσο σε αντικειμενικές και αδογμάτιστες παρατηρήσεις όσο σε κοινωνικές πεποιθήσεις.
Κάθε αστρολογία τελικά συνάδει με τις κουλτούρες κάτω από τις οποίες στεγάστηκε, γι αυτό και παρά τον συνήθως κοινό κοσμικό «σκελετό» των δώδεκα ζωδίων παρατηρούνται σημαντικές διαφορές, όχι μόνον στην τεχνική αλλά και στην φιλοσοφία της.
Αλλού επικεντρώνονται οι Ινδοί, αλλού οι Κινέζοι κι αλλού οι σύγχρονοι Δυτικοί. Είναι γνωστό για παράδειγμα πως οι Κινέζοι αντί για τους ζωδιακούς μήνες χρησιμοποιούν ένα σύστημα με χρονιές, όπου επιπλέον τα «κλασικά» τέσσερα στοιχεία έχουν γίνει πέντε. Επίσης οι Ινδοί που -σημειωτέον- χρησιμοποιούν τον αστρικό ζωδιακό, έχουν μια πολύ πιο μοιρολατρική θεώρηση και η αστρολογία τους, όντας σε απόσταση από μια ψυχολογική προσέγγιση, εφαρμόζεται κατά συρροή σε όλα τα βασικά θέματα της ζωής (γάμος, παιδιά, χρήμα, υγεία) με μόνη «διορθωτική» δυνατότητα τις επικλήσεις (μάντρα).
Αντίθετα στη Δύση από τα μέσα του 20ου αιώνα ενισχύθηκε ιδιαίτερα η λογική των «τάσεων» που θέλει το άτομο ικανό να «ελέγχει» το πεπρωμένο του και σε αυτήν την κατεύθυνση ορίζει περισσότερες από μία πιθανότητες για κάθε αστρολογική παράμετρο. Η εισαγωγή των Γιουγκιανών αρχετύπων ήταν ένα από τα κλειδιά αυτής της επανάστασης που πρώτος εισηγήθηκε ο Κριός (τι άλλο;) Ντέην Ρουντγίαρ. Διαβάστε όλο το άρθρο πατώντας εδώ: astrology.gr