Πέδρο Αλμοδοβάρ: Για αυτούς τους λόγους θα ήθελες να είσαι μούσα του

Ο Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ Καμπαγιέρο, όπως είναι το όνομά του, χάρη στην ιδιαίτερη και μοναδική ματιά του έχει φανατικούς θαυμαστές που ανυπομονούν για κάθε νέα του ταινία.

Σε ηλικία 64 ετών έχει γράψει, σκηνοθετήσει και παραγάγει 33 ταινίες, κάνοντας το ντεμπούτο του το 1980 με την ταινία «Η Πέπι, η Λούσι, η Μπομ και τα άλλα κορίτσια». Μούσα του τα τελευταία χρόνια είναι η Πενέλοπε Κρουζ. H ίδια δήλωσε πως ο Αλμοδοβάρ ήταν ο λόγος που αποφάσισε να γίνει ηθοποιός και ομολόγησε πως πήρε την απόφαση στα 14 της όταν είδε την ταινία «Δέσε με». «Εκείνος άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα τον κόσμο πριν ακόμα τον γνωρίσω», έχει πει χαρακτηριστικά.
Άλλες γυναίκες που τον ενέπνευσαν είναι η Κάρμεν Μάουρα, η Σεσίλια Ροτ, η Μαρίσα Παρέδες και η Τσους Λαμπρεάβε, ενώ το να δουλεύει με τις ίδιες ηθοποιούς κάποιοι το χαρακτηρίζουν «εμμονικό». Εκείνος απαντά: «Εάν βρεις κάποιον ηθοποιό που τον καταλαβαίνεις πολύ καλά και εκείνος εσένα, κερδίζεις χρόνο και σου προσδίδει ασφάλεια να ξαναδουλέψεις μαζί του. Είναι κάτι σαν επένδυση». Και, όμως, αυτή η «επένδυση» στις μούσες του είναι που σε μαγεύει: «Υπάρχει η αίσθηση, ακόμα και αν είμαστε στο γύρισμα με πολύ κόσμο και θόρυβο, πως είμαστε μόνο εγώ και εκείνη, πως είμαστε οι μόνοι άνθρωποι στο δωμάτιο» λέει ο ίδιος και εξομολογείται πως, αν και δεν συνηθίζει να κοιμάται με γυναίκες, για την Πενέλοπε Κρουζ ένιωθε μια ερωτική έλξη απέναντί της στα γυρίσματα...

Ωστόσο, η σχέση του με τη μητέρα του ήταν εκείνη που επηρέασε σημαντικά τόσο τη ζωή του όσο και τη δημιουργία του. Η μητρική φιγούρα γυναίκα σε όλες της τις εκδοχές είναι καθοριστικά χαρακτηριστικά στις περισσότερες ταινίες του. Ο Αλμοδοβάρ παρουσιάζει τη Γυναίκα ως θύμα, ηρωίδα ή μάρτυρα αλλά πάντα έχει ένα χαρακτηριστικό, ξέρει να επιβιώνει. Το μαρτυρά το τρέιλερ της ταινίας «Όλα για τη Μητέρα μου» που λέει χαρακτηριστικά: «Μέσα σε κάθε γυναίκα υπάρχει μια μητέρα/ ηθοποιός/ αγία/ αμαρτωλή. Και μέσα σε κάθε άντρα υπάρχει μια γυναίκα».

Αγαπημένο του κινηματογραφικό είδος είναι το μελόδραμα, η επιρροή και η εξέλιξη του οποίου είναι εμφανής στο έργο του, όπως και η αισθητική των έντονων χρωμάτων, που χρησιμοποιεί σε πολλές ταινίες του. Η αναγνώριση για τον Αλμοδοβάρ ήρθε μετά από 19 χρόνια στο χώρο της σκηνοθεσίας, το 1999, όταν απέσπασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών. Έκτοτε μαγεύει τις Κάννες, ενώ έχει αποσπάσει Όσκαρ και Γκόγια, κάνοντας τους φαν να τρέχουν στο σινεμά κάθε που μία νέα του ταινία βγαίνει στις μεγάλες αίθουσες.

Οι ταινίες του Αλμοδοβάρ πάντα είναι ένας μοναδικός λόγος για να μείνεις μέσα στο σπίτι, να χωθείς στον καναπέ με ένα πακέτο χαρτομάντιλα, να παρακολουθήσεις με προσοχή και στο τέλος να βγεις πιο δυνατή. Γιατί πάντα έρχεται η κάθαρση. Αυτή την ευκαιρία σου δίνουν τα κανάλια Novacinema. Και μην ξεχνάτε ότι με τον αποκωδικοποιητή NovaBox+ μπορείτε να δείτε τις αγαπημένες σας ταινίες όποτε εσείς θελήσετε!

Ο Ισπανός σκηνοθέτης «παίζει» με τα στερεότυπα των δύο φύλων και κρατάει πάντα το θεατή του σε εγρήγορση. Το προφανές είναι πως και αυτή του η «εμμονή» πηγάζει από τα παιδικά του χρόνια, τα οποία ήταν δύσκολα, αφού από 8 ετών άρχισε να παρακολουθεί καθολικό σχολείο. Οι εμπειρίες του από το σχολείο αυτό και από τους εκκλησιαστικούς θεσμούς σε συνδυασμό με τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη, αποτέλεσαν την έμπνευση για την ταινία του «Κακή εκπαίδευση».

Ο Αλμοδοβάρ θεωρείται από πολλούς η πιο σημαντική προσωπικότητα του ισπανικού κινηματογράφου μετά τον Λουίς Μπουνιουέλ. Δεν θέλησε ποτέ να αποδείξει τίποτα περισσότερο από αυτό που πραγματικά είναι. Ένας σκηνοθέτης που λατρεύει τη χώρα του, ενώ μέσα από τις ταινίες του φροντίζει να μας δείχνει την εξέλιξή της, τη σκοτεινιά της καθολικής δικτατορίας του Φράνκο που κράτησε 40 χρόνια, την πτώση της (1975) και την εξέλιξη της Ισπανίας σε ένα δημοκρατικό κράτος. Τελικά, κατάφερε πολλά περισσότερα...