Release 2017, 2nd Day: Πώς μια βροχερή μέρα εξελίχθηκε σε ένα σούπερ live
Από τους Έλληνες Chinese Basement μέχρι τους Αμερικανούς Thievery Corporation, αυτή η μέρα του, αγαπημένου πλέον, μουσικού φεστιβάλ τα είχε όλα... ακόμα και βροχή.
Τους Θεσσαλονικιούς Chinese Basement δεν τους πρόλαβα, θα είμαι ειλικρινής. Και δεν φταίει το ότι καθυστέρησα στην δουλειά, καθότι καθημερινή, φταίει η βροχή που όλη την ώρα που παίζανε έδινε ρεσιτάλ, με παραλλαγές και διαφορετικές τονικότητες. Δεν άκουσα live τον «Κρίνο», ούτε την «Ηχώ», ούτε κουνήθηκα στους garage punk ρυθμούς τους, αλλά όταν βγήκαν στη σκηνή οι Kadebostany, λίγο μετά τις 20:00, το ουράνιο τόξο είχε ήδη βγει και μπορεί να μην είχε ένα τσουβάλι με χρυσές λίρες που άφησαν τα ξωτικά στην μια του άκρη αλλά είχε την live ερμηνεία του «Castle in the snow». Επίσης η διασκευή του «Crazy in love» της Beyoncé, είναι-ήταν-και θα είναι, ό,τι πιο αισθησιακό έχουμε ακούσει προσφάτως. Τίμια και ερμηνεία τους στα τραγούδια από το νέο τους ΕP που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες. «Τυχερό να’ ναι και να πάει καλά»... σαν και αυτούς που βγήκαν στην σκηνή και σταμάτησαν την βροχή. Στο πλάι της Amina, εμφανίστηκε για πρώτη φορά και η νέα τους τραγουδίστρια, η Kristina, κερδίζοντας με την σκηνική της παρουσία μια για πάντα την καρδιά του ελληνικού κοινού. Και ενώ είχε νυχτώσει την μουσική σκυτάλη πήραν οι Λονδρέζοι Archive. Οι περισσότεροι από εμάς έχουν ταυτιστεί με την «Graig Walker εποχή» του γκρουπ –γι’αυτό και στο άκουσμα του «Fuck U» o αριθμός των ηχογραφήσεων από κινητά πρέπει να έκανε ρεκόρ- αλλά και από το 2004 και μετά, που ο David Penn «πέρασε» στα φωνητικά του συγκροτήματος, τα «πράγματα» δεν σταμάτησαν να έχουν μουσικό ενδιαφέρον. Ατμοσφαιρική αλλά αρκετά διεκπαιρεωτικοί σε ορισμένα σημεία, δεν έπαιξα το «Again» και αυτό δεν απογοήτευσε μόνο εμένα αλλά και την Κατερίνα Παπουτσάκη που στεκόταν ακριβώς πίσω μου. Και το μεγάλο φινάλε δόθηκε με τον «ανεβαστικό-hip hop-dub-ηλεκτρονικό» τρόπο που θα μπορούσε να δοθεί... με την εμφάνιση των headliners, Thievery Corporation. Και όταν ανέβηκαν στο stage κατάλαβα αμέσως τι σημαίνει να έχεις πίσω σου 20 χρόνια προϋπηρεσίας και δίσκους όπως το: «The Mirror Conspiracy», «Cosmic Game» και το «The Richest Man in Babylon» στο ενεργητικό σου. Οι «προειδοποιητικές τους βολές» (aka «Warning Shots») εκτοξεύθηκαν στον ουρανό του Παλαιού Φαλήρου και σκόρπισαν, όχι τρόμο, αλλά ενθουσιασμό ανάμεσα στον μεγάλο αριθμό θεατών που παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες ήταν εκεί. Έκαναν encore, σε αντίθεση με τους Αrchive, και απέδειξαν για ακόμα μια φορά την αφοσίωσή τους στο ελληνικό κοινό και την αμοιβαία αγάπη που μας συνδέει μαζί τους. «They try their best...» που λένε και οι στίχοι τους και αυτό ήταν αρκετό. Μέχρι την επόμενη φορά....
