Ένας χρόνος χωρίς τον Αλέξη Γρηγορόπουλο
6 Δεκεμβρίου 2008Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος... νεκρός από σφαίρες ειδικού φρουρού, λίγο μετά τις εννέα το βράδυ στα Εξάρχεια. Αιτία; Μια συμπλοκή. Λίγες μόλις μέρες πριν το μνημόσυνο του χρόνου.... με πολύ διακριτικότητα συναντήσαμε την την Τζίνα Τσαλικιάν, την μητέρα του αδικοχαμένου Αλέξανδρου, μια μητέρα που είδαμε στα μάτια της ένα μεγάλο γιατί... Η ίδια δεν θέλησε να κάνει καμία δήλωση... μια εικόνα χίλιες λέξεις.
Μας τίμησε ιδιαίτερα όμως ο χρόνος που μας αφιέρωσε ένας πολύ στενός φίλος της οικογένειας που γνώριζε τον Αλέξανδρο από τα πρώτα βήματα της εφηβικής του ηλικίας.
'' Ευτυχώς που υπάρχει και το μαγαζί και της δίνει διέξοδο αλλά υπάρχουν στιγμές που αγγίζουν τα όρια της απελπισίας. Ο Αλέξανδρος είναι πάντα εκεί. Όταν ανοίγει η πόρτα του καταστήματος στην οδό Βουκουρεστίου βάζει πλάι στην φωτογραφία του λουλούδια και γλυκά σαν να είναι εκεί. Σαν να μην σταμάτησε ο χρόνος. Το γέλιο και τα λαμπερά του μάτια αποτυπωμένα σε αυτή τη φωτογραφία, είναι σήμερα η μοναδική συντροφιά της''. Ήταν τα πρώτα του λόγια αναφερόμενος στην μητέρα του Αλέξανδρου. '' Ο Αλέξανδρος ήταν ένα παιδί που ουδέποτε και το τονίζω αυτό, επέδειξε βίαια συμπεριφορά...Η Τζίνα Τσαλικιάν δεν επιθυμεί δημοσιότητα γιατί δεν θέλει το δικό της προσωπικό δράμα να γίνει δημόσιο θέαμα. Πολλές φορές βρίσκεται σε μεγάλη απόγνωση, το μόνο πράγμα που της δίνει μια ανακούφιση, επειδή ακριβώς η απώλεια του Αλέξανδρου ήταν άδικη θα ήταν πολλαπλάσιο άδικο να μην προκύψει κάτι καλό από όλο αυτό το άσχημο συμβάν και εστιάζουμε στους νέους. Καλό θα ήταν πρώτα από όλα για να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο . Δεύτερον οι άνθρωποι αυτοί που κατέχουν εξουσία να λειτουργούν με μεγαλύτερη ευαισθησία και τέλος ίσως οι γονείς να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στα παιδιά τους...'' έλεγε κοιτώντας μια ψηλά και μια χαμηλά.
Πολλά είχαν γραφτεί και πολλά είχαν ακουστεί. Σύμφωνα με την οικογένεια ο Αλέξανδρος δολοφονήθηκε. Δολοφονήθηκε σε μία μάχη που δεν έδωσε ποτέ. Ήταν αθώο παιδί, δεν είχε εμπλακεί ποτέ σε αψιμαχίες, σε δεν άνηκε σε παρατάξεις. Δεν είχε προκαλέσει ποτέ. Τις έντονες αντιδράσεις της οικογένειας του δεκαπεντάχρονου και των νομικών της εκπροσώπων αλλά και του δικηγορικού συλλόγου της Αθήνας προκάλεσε η στάση του προφυλακισθέντος ειδικού φρουρού ενώπιον του ανακριτή και οι δηλώσεις του συνήγορου του Αλέξη Κούγια περί ''παρεξήγησης''. Ο δικηγόρος Αλέξης Κούγιας από την πλευρά του είχε επαναλάβει τη θέση του εντολέα του, υποστηρίζοντας πως ο θάνατος του Αλέξανδρου οφείλεται σε ατύχημα... '' ο Θεός επέφερε αυτό το αποτέλεσμα''. Παρά το γεγονός ότι στο απολογητικό του υπόμνημα ο ειδικός φρουρός δεν αναφέρει την λέξη συγνώμη, εν τούτοις στην προανακριτική του απολογία ο ίδιος αναφέρει... '' ζητάω συγνώμη από την οικογένεια του παιδιού και από την οικογένεια μου που την έφερα σε δύσκολη θέση. Το μόνο που ήθελα ήταν να προστατέψω τους συναδέλφους μου που είναι οικογενειάρχες σαν εμένα. Έριξα δύο φορές στον αέρα... πάνω στον πανικό μου εκπυρσοκρότησε το όπλο μια άλλη μία φορά''. Ύστερα από αυτό οι αντιδράσεις και τα σχόλια ποικίλα , κυρίως όμως, αρνητικά. Σήμερα δύο μόλις μήνες πριν τη μεγάλη δίκη όλα είναι στον αέρα, καθώς μετά τις έντονες αντιδράσεις των τοπικών φορέων της Άμφισσας τίθεται σε αμφιβολία τόσο ο τόπος όσο και ο χρόνος τέλεσής της. Η μητέρα του Γρηγορόπουλου ζητά η δίκη να γίνει στην Αθήνα με χειρόγραφη δήλωση της. Αρχικά η διεξαγωγή της δίκης είχε προσδιοριστεί στις 15 Δεκεμβρίου στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Χαλκίδος για να αποφευχθούν ενδεχόμενα επεισόδια λόγω της συμπλήρωσης ενός έτους από τον θάνατο του Αλέξανδρου. Μετά τις έντονες αντιδράσεις των τοπικών φορέων η δίκη μεταφέρθηκε στην Άμφισσα, όπου κι εκεί προκάλεσε τόσο τις έντονες αντιδράσεις των τοπικών φορέων όσο και των δικηγόρων της οικογένειας Γρηγορόπουλου, οι οποίοι απαντούν: '' Δημιουργούνται σοβαρά γεωγραφικά προσκόμματα ότι αφορά το δικαίωμα πρόσβασης της Δικαιοσύνης πρώτα για τους πολιτικούς ενάγοντες και μετά για τους πολλούς κατ' αριθμόν μάρτυρες πλήστι των οποίων είναι μαθητές αποδυναμώνοντας έτσι το ατομικό δικαίωμα για μία δίκαιη δίκη... Συμπερασματικά λέμε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα του Αλέξανδρου και της οικογένειας, για να αποκατασταθεί η μνήμη του παιδιού όπως ακριβώς ήταν, σαφώς παραβιάζονται''. Η κουβέντα μας συνεχίστηκε, το κλίμα πολύ περίεργο... ''Την Τζίνα δεν την ενδιαφέρει η ετυμηγορία της δικαιοσύνης αλλά αυτό που την ενδιαφέρει περισσότερο σαν μάνα είναι να αποκατασταθεί η μνήμη του παιδιού μέσω του δικαστηρίου με βασικούς μάρτυρες οι οποίοι είναι φίλοι, συμμαθητές και καθηγητές του Αλέξανδρου'', έλεγε ο στενός φίλος της οικογένειας. Κάπου εκεί το ραντεβού μας έφτανε στο τέλος... '' Ο Αλέξανδρος δεν άφηνε ποτέ το κορίτσι του να πληρώσει. Από σεβασμό στον φίλο μου Αλέξανδρο θα μου επιτρέψεις να κεράσω εγώ τον καφέ που ήπιαμε'', είπε αφήνοντας τα χρήματα πάνω στο τραπέζι.”