«Δωράκι» στον Πατέρα «οικόπεδα φιλέτα» χωρίς διαγωνισμό στη Βουλιαγμένη

Είναι μάλιστα τόσο μεγάλο το… ειδικό βάρος του πλοιοκτήτη που έπεισε, τους εκπροσώπους του θεού ν’ αποσύρουν τις αγωγές που είχαν καταθέσει κατά του Δήμου Βουλιαγμένης -άραγε πόσο καλή σχέση έχει ο εφοπλιστής με τον Δήμαρχο κ. Κασσιδόκωστα μετά από αυτό;-και την ίδια στιγμή να υποχρεωθούν σε παραίτηση από την μεριά της εκκλησίας όσοι διαφώνησαν με την παραχώρηση των στρεμμάτων.
Από την μία όλοι μας παρακολουθούμε άλλη μια υπόθεση δύο μέτρων και τα δύο σταθμών. Στην Ελλάδα ζούμε άλλωστε της ρεμούλας και των συμφωνιών κάτω από το τραπέζι. Από την άλλη οφείλουμε να καταλάβουμε, πώς οι κινήσεις του εφοπλιστή έγιναν με έναν και μοναδικό σκοπό.
Όχι για να «φάει» ή να «ρίξει» την Εκκλησία. Προς… Θεού. Αν και κανείς θα μπορούσε και αυτό να πεί με δεδομένη την τελική συμφωνία για την παραχώρηση.
Όχι δεν το πιστεύουμε!!! Ο Νικόλας ήθελε τα στρέμματα για να χτίσει απλά το σπιτάκι του. Ένα σπίτι αντάξιο της πορείας του και του ονόματος του. Μια εντυπωσιακή έπαυλή. Ένα σπίτι παλάτι για το οποίο ο εφοπλιστής πλήρωσε διακοσμητές από Ελλάδα και εξωτερικό, με τρείς πισίνες αλλά και εντυπωσιακούς θυρεούς στους τοίχους με το οικόσημο της οικογένειας.
Η περίπτωση Πατέρα αφορά σε οικόπεδα συνολικού εμβαδού 3.55 στρέμματα στο πιο ακριβό προάστιο της χώρας και ένα από τα ακριβότερα στην Ευρώπη. Την Βουλιαγμένη. Ε πού θα πήγαινε ο εφοπλιστής; Στην Δραπετσώνα; Ήθελε να βλέπει από το σπίτι του τον Αδάμαντα. Την εντυπωσιακή θαλαμηγό που δένει μόνιμα στην μαρίνα του προαστίου. Δύο βήματα από το σπίτι.
Πρόκειται για δύο ακίνητα που δόθηκαν με αντιπαροχή σε εργολαβικές εταιρείες για κατασκευή γραφείων από την εκκλησία αλλά για κάποιο λόγο ο Δήμος αρνήθηκε να δώσει άδεια για την ολοκλήρωση του έργου. Όλα αυτά το 1999. Παρά τις κόντρες και τις δικαστικές εκκρεμότητες μεταξύ του Δήμου και της αρμόδιας εκκλησιαστικής επιτροπής η υπόθεση παγώνει με την αλλαγή στο ρυμοτομικό σχέδιο της περιοχής. Χρόνια μετά εμφανίζεται ο Πατέρας. Και μάλιστα ως σίφουνας καθαρίζει τις… εκρεμμότητες. Οι εργολαβικές εταιρείες του έχουν εκχωρήσει τα δικαιώματα κατασκευής των γραφείων που δεν έχτισαν ποτέ και ο ίδιος φροντίζει να σβήσει την δικαστική διαμάχη μεταξύ Δήμου και εκκλησίας υποσχόμενος ότι θα καλύψει τα έξοδα με την δέσμευση πώς οι ρασοφόροι θα αποσύρουν την αγωγή κατά του δήμου. Και τα καταφέρνει με έξοδα που συνολικά ήταν σε μέγεθος πολύ μικρότερα από την αξία των στρεμμάτων.
Ότι δεν έγινε σε 9 χρόνια- σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας- το κατάφερε ο Πατέρας σε μερικούς μήνες και μοιραία μετά την σκόνη που σηκώθηκε από τα πανάκριβα χαλίκια της Βουλιαγμένης, γεννώνται πολλά ερωτηματικά.
Γιατί δεν κηρύχτηκαν έκπτωτοι οι αρχικοί εργολάβοι καθώς δεν ολοκλήρωσαν το έργο;
Πώς κατάφερε ο εφοπλιστής να υπερκεράσει όλα τα προβλήματα που οδήγησαν στα δικαστήρια τον Δήμο Βουλιαγμένης και την Εκκλησία;
Αλήθεια κύριε Κασσιδόκωστα…η πολεοδομία του Δήμου σας απαγόρευσε την κατασκευή γραφείων πρίν χρόνια και το 2008 επέτρεψε την κατασκευή σπιτιού στον εφοπλιστή; Τι άλλαξε και εξασφαλίστηκαν όλες οι απαιτούμενες υπογραφές;
Γιατί η εκκλησία δεν αναζήτησε άλλη προσφορά πέραν του εφοπλιστή αφού αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος ότι ζημιώνει την περιουσία της;
Μήπως τα γραφεία της εταιρείας του εφοπλιστή βρίσκονται πολύ κοντά στα κέντρα των αποφάσεων της Εκκλησίας;
Διαφορετικά πώς δικαιολογείται η πρόωρη καταβολή του αντιτίμου από τον εφοπλιστή, πριν την απόφαση για παραχώρηση των στρεμμάτων από την Εκκλησία στον ίδιο;
Και τέλος γιατί κανενός το αυτί δεν ίδρωσε στα ανώτατα κλιμάκια της ανώτατης ελεγκτικής επιτροπής της Εκκλησίας, μετά την παραίτηση του προέδρου της Γιάννη Δημητρόπουλου και Κωνσταντίνου Παπασπύρου οι οποίοι διαφώνησαν υποστηρίζοντας πως έπρεπε να γίνει ανοιχτός διαγωνισμός;
Αλήθεια κύριε Πατέρα θ’ απαντήσετε; Και αν ναι με δελτίο τύπου ή να περιμένουμε απαντήσεις μετά την πιθανή κλήτευσή σας από τον Εισαγγελέα που διενεργεί έρευνα για την υπόθεση;