Μαρκ Χατζηπατέρας: Τον κέρδισε η τέχνη

Με ένα όνομα δυσπρόφερτο και χωρίς να γνωρίζει σχεδόν κανέναν, ο Μαρκ Χατζηπατέρας προσγειώθηκε το 1982 στη Νέα Υόρκη για να βουτήξει στα βαθιά νερά της τέχνης έχοντας παρεκκλίνει από την οικογενειακή «γραμμή» που τον προόριζε για άλλα νερά, αυτά της ναυτιλίας. Κατά τη γνώμη του θα μπορούσε να γίνει ή ένας καλός εφοπλιστής ή ένας αξιόλογος καλλιτέχνης- ποτέ και τα δύο μαζί.

Παρ΄ ότι προσπάθησε να μην απογοητεύσει τους γονείς του ασχολούμενος πέντε χρόνια με τη ναυτιλία, τελικά αποφάσισε να διαλέξει τον δεύτερο δρόμο. Χρειάστηκαν δέκα χρόνια παραμονής στη Νέα Υόρκη για να αποδειχθεί ότι έπραξε σωστά. Το έργο που δημιούργησε στη γραμμή ΒΜΤ (ΝR) του μετρό της Νέας Υόρκης βραβεύτηκε το 2002 από την Εταιρεία Δημοτικών Τεχνών της αμερικανικής μητρόπολης στην κατηγορία «Εργα Τέχνης για Δημόσιο Χώρο». Ηταν η εποχή που ο, γεννημένος το 1953, καλλιτέχνης έλαβε μια μάλλον γενναία απόφαση να γυρίσει μαζί με την οικογένειά του στην Ελλάδα.

Οχι, όπως ξεκαθαρίζει, δεν αισθάνθηκε περιορισμένος στην Αθήνα έπειτα από 20 συναπτά έτη δράσης στη Νέα Υόρκη. Είδε και έζησε πολλά που τα κρατάει μέσα του και δεν τα χάνει ποτέ. Επιπλέον φροντίζει να ταξιδεύει διαρκώς για να μη διακόψει την επαφή του με τα διεθνή κέντρα τέχνης. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η νέα του έκθεση στο Βερολίνο που εγκαινιάστηκε την περασμένη Δευτέρα με πίνακες και γλυπτά έχοντας τον τίτλο «Jongleur: Capitalizing the Capital». Χρειάστηκε άραγε να... αυτοχορηγηθεί για να γίνει πραγματικότητα μια μάλλον πολυδάπανη έκθεση και μάλιστα σε δύσκολους καιρούς;

Ο ίδιος δεν βοήθησε οικονομικά για να γίνει η έκθεση, η οποία, σημειωτέον, είναι η πρώτη του στη Γερμανία. Η μεταφορική εταιρεία Ιntermove επωμίστηκε ένα μεγάλο μέρος των εξόδων μιας, ούτως ή άλλως, πολυδάπανης παρουσίασης που έχει αναδρομικό χαρακτήρα. Τι περιλαμβάνει; Γλυπτά και έργα στο χαρτί με τις αγαπημένες του αστικές αναφορές. Τι άλλο; Ντανταϊστικά κάστρα στην άμμο, μινιμαλιστικές κεραμικές πόλεις, ανθρωποειδή και άλλες απόπειρες αναπαράστασης του σύγχρονου αλλά και ενός φανταστικού πολιτισμού.

Η επιμέλεια της έκθεσης ανήκει στη Μάγια Γιαννάκος, ενώ κατά τη διάρκειά της ένα ύψους 4 μέτρων έργο του Μαρκ Χατζηπατέρα θα βρίσκεται στην πλατεία Wittenbergplatz του Βερολίνου. «Πάντα με ενδιέφερε η δημιουργία ενός έργου για να τοποθετηθεί σε δημόσιο χώρο,δεδομένου του ότι αναπτύσσει έναν ζωντανό διάλογο μεταξύ του καλλιτέχνη και του-πολλές φορές ανύποπτου-κοινού της πόλης». Το έργο που δημιούργησε στο μετρό της Νέας Υόρκης εξάλλου αποτελεί σήμα κατατεθέν της εικαστικής πορείας του. «Ποτέ δεν φανταζόμουν όταν προσγειώθηκα στη Νέα Υόρκη ότι η εξέλιξη θα ήταν αυτή» ομολογεί ο Μαρκ Χατζηπατέρας, ο οποίος, παρ΄ ότι έχει επιστρέψει στην Ελλάδα, παραμένει ένας πολίτης του κόσμου.

Πηγή: Βήμα