Θυμάσαι τα παγωτά της παιδικής σου ηλικίας;

Μια εικόνα θυμάμαι έντονα από το 1991-92: Δεν ήταν το εμπόριο διπλών/τριπλών αυτοκόλλητων Panini (έχω τον Σαραβάκο διπλό, έχεις τον Χαντζίδη;) στα διαλείμματα ανάμεσα στη Γλώσσα και το Εμείς κι Ο Κόσμος. Ήταν το βράδυ που είδα για πρώτη φορά ταινία (με ανθρώπους, όχι καρτούν) στο σινεμά.

Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr