Τίνα Λιβανού - Μαρία Kάλλας: Δύο γυναίκες, ένας άνδρας, μια μοίρα
Παρίσι, 1970. Η πόλη φοράει το φθινοπωρινό της πέπλο, μα στα σαλόνια της υψηλής κοινωνίας εξακολουθεί να πλανάται ο απόηχος ενός έρωτα που συγκλόνισε την Ευρώπη.
Ο έρωτας του Αριστοτέλη Ωνάση – ο άνθρωπος που ενσάρκωσε τον πλούτο, την επιτυχία και τη σαγήνη της ελληνικής μεταπολεμικής εποχής. Δύο γυναίκες σημάδεψε ο μεγιστάνας: την Τίνα Λιβανού, η σύζυγος με το αριστοκρατικό χαμόγελο, και τη Μαρία Κάλλας, η «θεϊκή φωνή» που έγινε αιώνια ερωμένη του. Δύο διαδρομές αντίθετες, μα τόσο παράλληλες, που μοιάζουν να γράφτηκαν από το ίδιο χέρι της μοίρας.
Η αριστοκρατική κόρη των Λιβάνων
Η Τίνα Λιβανού γεννήθηκε μέσα στη χλιδή. Κόρη του εφοπλιστή Σταύρου Λιβανού, μεγάλωσε ανάμεσα σε πολυτελή σαλόνια του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης. Ήταν το στολίδι της οικογένειας, ένα κορίτσι που από μικρή ηλικία βρέθηκε στο επίκεντρο των κοσμικών κύκλων. Στα δεκατέσσερά της, ήδη συζητιόταν στους κύκλους των εφοπλιστών ως η «πιο περιζήτητη νύφη» της γενιάς της. Ο Σταύρος Νιάρχος και ο Αριστοτέλης Ωνάσης, δύο αντίπαλοι στον επιχειρηματικό στίβο και σύμβολα μιας Ελλάδας που άρχιζε να ξαναχτίζει τον εαυτό της μετά τον πόλεμο, έβαλαν στο στόχαστρο το ίδιο κορίτσι. 0 Ωνάσης, με το ακαταμάχητο βλέμμα και την αυτοπεποίθηση του αυτοδημιούργητου, ήταν εκείνος που τελικά την κέρδισε. Το 1946, η Τίνα, μόλις δεκαεπτά ετών, ντύνεται νύφη στο πλευρό του. Ήταν ένας γάμος που ένωσε δύο δυναστείες και γέννησε δύο παιδιά: τον Αλέξανδρο και τη Χριστίνα. Στο πλάι του, η Τίνα Λιβανού έζησε τη χρυσή εποχή της ελληνικής ναυτιλίας και της κοσμικής ζωής του ’50. Εμφανίσεις σε δεξιώσεις, ταξίδια στη Ριβιέρα, δείπνα με πρίγκιπες και σταρ του Χόλιγουντ, η ζωή της έμοιαζε παραμύθι. Μα πίσω από τη λάμψη, υπήρχαν ρωγμές: η απιστία, η μοναξιά και η σκιάτης εξουσίας που σκέπαζε τα πάντα
Η φωνή που μάγευε τον κόσμο
Την ίδια εποχή, σε άλλη ήπειρο, μια άλλη Ελληνίδα κέρδιζε τον κόσμο με τη φωνή της. Η Μαρία Κάλλας, γεννημένη στη Νέα Υόρκη το 1923 από Έλληνες μετανάστες, δεν είχε τίποτα κοινό με την Τίνα Λιβανού. Είχε μεγαλώσει μέσα στη φτώχεια και την αυστηρότητα, με μια μητέρα που τη χρησιμοποιούσε σαν εργαλείο για την κοινωνική της άνοδο. Από μικρή όμως έδειξε το χάρισμά της—μια φωνή που έμοιαζε να κουβαλά τον πόνο και τη λάμψη του αρχαίου δράματος. Μετά τον πόλεμο, επιστρέφει στην Ιταλία και κάνει τη μεγάλη της έκρηξη. Η «La Divina»—όπως την αποκαλούσαν—λάμπει στη Σκάλα του Μιλάνου, στο Κόβεντ Γκάρντεν, στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης. Το κοινό τη λατρεύει, μα η ίδια παραμένει τραγική, αποξενωμένη, αιχμάλωτη της τελειότητας που απαιτούσε από τον εαυτό της. Το 1957, στο λαμπερό πάρτι της Elsa Maxwell στη Βενετία, οι δρόμοι της συναντούν εκείνους του Αριστοτέλη Ωνάση. Εκείνος, με το πούρο στο χέρι και το βλέμμα του κυνηγού, την πλησιάζει με το γνώριμο θράσος του ανθρώπου που ξέρει πως τίποτα δεν του αντιστέκεται. Εκείνη, στην κορυφή του κόσμου της Τέχνης, βλέπει στο πρόσωπό του την υπόσχεση μιας ανθρώπινης θαλπωρής που ποτέ δεν γνώρισε. Η σπίθα ανάβει και θα γίνει πυρκαγιά.
Το καλοκαίρι του 1959- Η αρχή του τέλους
Ήταν το καλοκαίρι του 1959 όταν οι ζωές τους μπλέχτηκαν αμετάκλητα. Η θαλαμηγός Χριστίνα, στολίδι του στόλου του Ωνάση, ταξίδευε στο Αιγαίο φιλοξενώντας εκλεκτούς καλεσμένους: τη Μαρία Κάλλας με τον σύζυγό της, τον Τζοβάνι Μενεγκίνι, τη Λέιντι Κλεμεντάιν Τσόρτσιλ, και φυσικά την ίδια την οικοδέσποινα — την Τίνα Λιβανού. Εκεί, κάτω από τον ήλιο του ελληνικού καλοκαιριού, γράφτηκε η αρχή του πιο διάσημου ερωτικού τριγώνου του 20ού αιώνα. Η φωτογραφία που τραβήχτηκε στους Δελφούς με την Τίνα και τη Μαρία να χαμογελούν δίπλα δίπλα, αγνοώντας πως σε λίγες μέρες θα χωρίσει οριστικά η μοίρα τους θα έμενε στην ιστορία ως η μοναδική κοινή τους φωτογραφία. Η Τίνα, αναλαμβανόμενη τη χημεία ανάμεσα στον άνδρα της και τη διάσημη σοπράνο, εγκαταλείπει τη θαλαμηγό. Λίγους μήνες μετά, καταθέτει αίτηση διαζυγίου. Ο Ωνάσης και η Κάλλας δεν κρύβουν πλέον τον δεσμό τους ταξιδεύουν μαζί, φωτογραφίζονται, προκαλούν το ενδιαφέρον όλου του κόσμου. Ήταν ένας έρωτας παράφορος, βίαιος, αλλά αληθινός.
Η μία νόμιμη, η άλλη αιώνια
Η Τίνα Λιβανού ξαναπαντρεύεται τον εφοπλιστή Σταύρο Νιάρχο, χήρο της αδελφής της Ευγενίας. Η ζωή της συνεχίζεται μέσα στην πολυτέλεια, μα το χαμόγελό της σβήνει οριστικά μετά το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα του γιου της, Αλέξανδρου, το 1973. «Από εκείνη τη μέρα», έγραψαν οι εφημερίδες «η Τίνα έπαψε να ζει». Πέθανε λίγα χρόνια αργότερα, το 1974, στο Παρίσι, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ήταν μόλις 45 ετών. Η Μαρία Κάλλας, αντίθετα, ποτέ δεν παντρεύτηκε τον Ωνάση. Έζησε μαζί του στιγμές πάθους, αλλά και βαθιάς ταπείνωσης. Όταν εκείνος το 1968 παντρεύτηκε την Τζάκι Κένεντι, η Κάλλας κατέρρευσε. Παρ’ όλα αυτά, οι φήμες ήθελαν τους δύο να συνεχίζουν να συναντιούνται κρυφά σαν δύο ψυχές δεμένες με δεσμούς που ούτε ο χρόνος δεν μπόρεσε να λύσει. Η «La Divina» έζησε τα τελευταία της χρόνια στο Παρίσι, μόνη, αποτραβηγμένη από τη σκηνή και τους προβολείς. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1977, βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της στην Avenue Georges Mandel. Ήταν μόλις 53 ετών. Ο θάνατός της έμοιαζε με άρια που τελειώνει με πνιγμένη ανάσα.
Ο μύθος και η μνήμη
Περισσότερο από μισό αιώνα μετά, η ιστορία τους εξακολουθεί να μαγεύει. Η Τίνα Λιβανού και η Μαρία Κάλλας δεν υπήρξαν απλώς δύο γυναίκες που αγάπησαν τον ίδιο άνδρα. Υπήρξαν δύο όψεις της ίδιας εποχής: της Ελλάδας που ήθελε να λάμψει στον κόσμο, της γυναίκας που πάλευε ανάμεσα στο καθήκον και τον έρωτα, της ψυχής που διεκδικούσε το δικαίωμα να αγαπήσει χωρίς όρια. Ο Ωνάσης έφυγε κι εκείνος λίγα χρόνια μετά, το 1975. Μα οι δύο γυναίκες που τον σημάδεψαν δεν ξεχάστηκαν ποτέ. Η μία έμεινε το πρόσωπο της κοσμικής Ελλάδας, η άλλη η φωνή της αιωνιότητας. Και η φωτογραφία τους, εκείνη στους Δελφούς, συνεχίζει να θυμίζει πως ακόμη και οι πιο λαμπερές ζωές μπορούν να τελειώσουν σαν τραγωδία αρχαία — με ομορφιά, αίμα και σιωπή.
Πηγή Λοιπόν