Κοντιζάς: «Αρνούμαι ό,τι δεν θέλω και είμαι πιο ήσυχος με τον εαυτό μου»

-Είστε άνετοι και χαλαροί πλέον με την δημοσιότητα που σας έχει δοθεί Πάνο και Σωτήρη;

Π. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: «Η δημοσιότητα μπορεί να είναι και μια παγίδα. Εξάλλου, σε μια εποχή υπερκατανάλωσης, καταναλώνεται κι αυτή πολύ γρήγορα. Μπήκα μεγάλος και με μια καριέρα πίσω μου στην τηλεόραση για να ξιπαστώ με τη δημόσια εικόνα μου» τόνισε στο TV Kous Kous.

Σ. ΚΟΝΤΙΖΑΣ: «Βάζω, πλέον, πιο εύκολα τα όρια μου. Αρνούμαι ό,τι δεν θέλω και είμαι πιο ήσυχος με τον εαυτό μου. Πέρσι, επειδή όλο αυτό ήταν πρωτόγνωρο, δεν ήξερα πότε να λέω «ναι» και «όχι». Νομίζω, πάντως", ότι έχω βρει τις ισορροπίες μου, προσέχω πλέον πολύ περισσότερο τι θα πω, επειδή είμαι δημόσιο πρόσωπο κατά μία έννοια.»

-Λεωνίδα εσύ που είσαι ο νέος της παρέας, μπροστά στο «γυαλί», πώς βιώνεις την αναγνωρισιμότητα;

«Είναι ξένος κόσμος για εμένα, όμως δεν μπαίνω στη διαδικασία να αλλάξω την καθημερινότητα μου. Ακούμε και καλά και κακά πράγματα, εγώ κρατάω το ότι κάνω πάρα πολύ τίμια αυτό που ξέρω, μέχρι εκεί που το ξέρω. Αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να κοιμάμαι ήσυχος. Με το κομμάτι του κόσμου δεν αισθάνομαι πολύ βολικά, ντρέπομαι λίγο. Αυτό που θέλω να πω, πάντως, είναι ότι είμαστε μάγειρες, δεν είμαστε δάσκαλοι, γιατροί να σώζουμε κόσμο. Η δύναμη της τηλεόρασης είναι μεγάλη, αλλά πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι το νόημα κρύβεται αλλού.»

-Λεωνίδα η αναγνωρισιμότητα σε βοηθά στο κομμάτι της δουλειάς;

«Σαφέστατα, στην προσέλευση του κόσμου στα μαγαζιά βοηθά, όπως και στο να κάνουμε περιφερειακά πράγματα, να μας αντιπροσωπεύουν βέβαια, δεν κάνω σκουπιδοδουλειές. Την επαγγελματική μου ευτυχία δεν τη ζυγίζω με το Ε9, θέλω να είμαι, όχι να έχω! Ένα μεγάλο κομμάτι από αυτό που βιώνουμε, τόσο εγώ όσο και τα παιδιά, θέλουμε να το γυρνάμε πίσω στον κόσμο.»

-Εννοείς ότι κάνετε και φιλανθρωπικές πράξεις;

«Δεν μου αρέσει ο όρος φιλανθρωπία, πιστεύω στη συμπαντική ενέργεια και θεωρώ ότι πρέπει να μοιράζουμε την αγάπη που μας δίνεται με τον τρόπο που μπορούμε.»

-Σωτήρη πέτυχε και το στοίχημα με το «Nolan», το εστιατόριο που διατηρείς…

«Ήταν όντως ένα στοίχημα δικό μου και του Κώστα Πισσιώτη και είμαστε εξαιρετικά χαρούμενοι. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά, πέρα από την κόρη μου, να πετυχαίνει το μαγαζί που δημιουργείς με κόπο και όνειρα.»

-Αντίστοιχα και το δικό σου Λεωνίδα, με το «Feedελ Urban Gastronomy»

«Είχα μπει στη διαδικασία να ανοίξω ένα δικό μου μαγαζί, δεν έγινε, έτυχε να γνωρίσω τα παιδιά που συνεργαζόμαστε στο «Feedελ» και είναι ευτυχία αυτό που ζούμε. Είμαι χαρούμενος που βρήκα στο δρόμο μου αυτούς τους ανθρώπους, μοιραζόμαστε πράγματα, έχουμε αλληλοεκτίμηση.