Η Πριγκίπισσα Αικατερίνη της Σερβίας αποκαλύπτει γιατί δεν φοράει την κορώνα της

Μια από τις σημαντικότερες βοήθειες που πρόσφερε ήταν: «Μετά από δέκα χρόνια συγκρούσεων στη χώρα, αναλήφθηκα ότι τα παιδιά δέχθηκαν το μεγαλύτερο πλήγμα. Έτσι ξεκίνησα την πρώτη γραμμή βοήθειας για παιδιά. Με τη στήριξη που μου δόθηκε από τις Βρυξέλλες και το Ηνωμένο Βασίλειο για την εκπαίδευση των ατόμων που απαντούσαν στα τηλέφωνα, δεχόμασταν χιλιάδες τηλεφωνήματα. Δεν έπαιρναν επειδή είχαν κακοποιηθεί, αλλά επειδή δεν πίστευαν ότι μπορούσαν να τηλεφωνήσουν για βοήθεια χωρίς να πληρώσουν! Μας έλεγαν ότι αισθάνονταν ασφάλεια και μας είχαν εμπιστοσύνη» τόνισε στο Hello.
-Κάθε χρόνο, εσείς και ο σύζυγος σας, ο πρίγκιπας Αλέξανδρος, καλείτε εκατοντάδες ορφανά στο παλάτι στο Βελιγράδι, θυμάστε κάτι ξεχωριστό απ' αυτές τις εκδηλώσεις;
«Ο σύζυγος μου έζησε στην εξορία για πολλά χρόνια, κόρα όμως ζούμε στο παλάτι. Όταν φθάσαμε εκεί, το πρώτο που κάναμε ήταν να οργανώσουμε δυο ετήσιες γιορτές, μια τα Χριστούγεννα και μια το Πάσχα. Καλέσαμε-πάνω από 1.200 παιδιά απ' όλη τη χώρα. Τους δώσαμε παιχνίδια, είχαμε, μουσική και φαγητό, θυμάμαι ένα Πάσχα, τα παιδιά είχαν βγει στον κήπο για το κυνήγι του θησαυρού, για να βρουν τα κρυμμένα σοκολατένια αυγά. Όταν γυρίσαμε στο παλάτι, άκουσα να φωνάζουν δυο παιδιά στη μέση της αίθουσας. Ήταν ένα αγόρι οκτώ ετών κι ένα κορίτσι έξι. Ήταν αδέλφια που είχαν χωριστεί στη διάρκεια ίων συγκρούσεων. Ξαναβρέθηκαν στη μέση της αίθουσας, ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλα παιδιά. Για μένα, η χαρά που ένιωσαν ήταν ένα θαύμα. Το κοριτσάκι είχε αγκαλιάσει σφιχτά και φιλούσε τον αδελφό της. 'Όταν με επισκέπτονται παιδιά και με ρωτούν που είναι η κορώνα μου, τους λέω ότι βρίσκεται μέσα στην καρδιά μου»