Δανδουλάκη: "Υπάρχει κανιβαλισμός στη TV με τα νούμερα"
Στην "Ζωή της Αλλης" αφιερώνει τον περισσότερο χρόνο της...που αν και είναι περιορισμένος , δεν διστάζει να δεχτεί και "Επισκέπτες". Δεν κλείνει την πόρτα στις καθημερινές σειρές αν και την ενοχλεί ο κανιβαλισμός των μετρήσεων τηλεθεάσης ενώ δεν εγκαταλείπει το σανίδι.
Μετά απο 20 χρόνια τηλεόρασης η Κάτια Δανδουλάκη υποστηρίζει πως βγήκε κερδισμένη. "Φυσικά, ειμαι. Παρά τα σκουπίδια. Στον ιδιωτικό τομέα δεν χωρούν αστεία. Οταν ανήκεις σε ενα ιδιωτικό κανάλι υπηρετείς χωρίς ΄"κουράστηκα" και "δεν αντέχω" λέει η ηθοποιός στην συνέντευξη της στο "Βήμα της Κυριακής". Εκείνο όμως που πραγματικά την εξοργίζει είναι η υστερία των μετρήσεων τηλεθέασης. "Υπάρχει όμως ενας άλλου είδους κανιβαλισμός στην εποχή μας, αυτός με τα νούμερα. Δεν με κατασπάραξε ποτέ. Μ' ενδιέφερε σαν ενημέρωση. Ξέρω όμως οτι η δουλειά μας εξαρτάται απο τα νούμερα. Γι αυτό κι εγώ μάχομαι για κάθε μου δουλειά" αναφέρει η πρωταγωνίστρια. Εχοντας παίξει σε τρείς καθημερινές σειρές αποκαλύπτει "με ρωτούν οι νέοι ηθοποιοί αν πρέπει ή όχι να κάνουν μια καθημερινή σειρά. Μα αν είναι να αλλοιωθείς απο μια καθημερινή σειρά, θα αλλοιωθείς έτσι κι αλλιώς. Αρα καν'την να αλλοιωθείς μια ώρα αρχύτερα και να τελειώνεις. Το θέμα είναι να μπείς και της δώσεις όλη σου τη σοβαρότητα". Η Κάτια Δανδουλάκη ετοιμάζεται αυτές τις ημέρες να ανοίξει την αυλαία και στο θέατρο της με το έργο Οι Επισκέπτες" σε σκηνοθεσία και συγγραφή Πέτρου Ζούλια. Λόγω μεταφυσικών στοιχείων της θεατρικής ιστορίας η πρωταγωνίστρια απαντά σε σχετική ερώτηση "Πάντα διαισθανόμουν οτι υπάρχει κάτι άλλο εκτός απο αυτήν εδώ τη ζωή. Την τελευταία 8ετία όμως, αφού έψαξα την ψυχή μου, κατέληξα οτι -εστω και χωρίς αποδείξεις, υπάρχει. Οποιος μπορεί να ανοίξει τα μάτια της καρδιάς του και ας αποδεχθεί τον εαυτό του-η αποδοχή είναι μια μεγάλη υπόθεση, σημαντική και ουσιαστική". Η Κάτια Δανδουλάκη δηλώνει πως δεν έχει μετανοιώσει για τις μέχρι τώρα επιλογές της. "Ναι. Τα έχω όλα επιλέξει και τα έχω λουστεί. Ηθελα να κάνω επιχείρηση στο θεάτρο, καλά να πάθω, με την καλή έννοια" καταλήγει με χιούμορ. Εχοντας πάντα τα μαθήματα ζωής που πήρε απο τον μεγάλο Μάριο Πλωρίτη κλείνει με τα εξής: "Λατρεύω τα νιάτα και οι πιο καλοί μου φίλοι ειναι νέοι, πολύ νέοι, ετσι ηταν και ο Μάριος Πλωρίτης, γι αυτό ηταν τόσο σπουδαίος δάσκαλος".