Βίδος για τη κηδεία του Βαγγέλη: «Ανθρωποφαγία ήταν τα πλάνα των συγγενών που...»

Ο τηλεκριτικός έγραψε στο tovima: «Και πάλι, η παρουσία της τηλεοπτικής κάμερας σε μια κηδεία, εν προκειμένω στην κηδεία του Βαγγέλη Γιακουμάκη, μαρτυρεί το έλλειμμα πολιτισμού μιας ανθρωποφαγικής κοινωνίας. Ανθρωποφαγία ήταν τα πλάνα των συγγενών που κατέφθαναν στο σπίτι της οικογένειας του εκλιπόντος, ανθρωποφαγία ήταν τα «κοντινά» στο πρόσωπο της μητέρας την ώρα που κατέβαζε το παιδί της στον τάφο.

Την ίδια στιγμή εκατοντάδες «ευαισθητοποιημένοι» πολίτες επιδίδονταν σε διαδικτυακό λιντσάρισμα ανεβάζοντας σε Facebook, Twitter κ.τ.λ. φωτογραφίες των νεαρών στους οποίους πιθανόν να αποδίδεται (ως τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι λέξεις δεν είχε αποδειχθεί τίποτε) ο θάνατος του νέου. Προτρέποντας ακόμη και σε αυτοδικία εναντίον τους. Με αυτόν τον τρόπο οι πολιτισμένοι ήθελαν να τιμωρήσουν τους βάρβαρους. Χωρίς να καταλαβαίνουν ότι στοχοποιώντας τους, επιχειρώντας να πάρουν στα χέρια τους τον νόμο ή προτείνοντας τιμωρίες μεσαιωνικής σκληρότητας, συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο που (υποτίθεται ότι) συμπεριφέρθηκαν εκείνοι στον Βαγγέλη.

Σπασμωδικές αντιδράσεις, υστερικές συμπεριφορές, σύγχυση, ένας όχλος που «σεληνιάστηκε» από το θέαμα της αρένας και έσπευσε να πάρει μέρος στο σόου, άλλοι καταδικάζοντας με τις αναρτήσεις τους τους ενόχους, άλλοι θρηνώντας, ζητώντας με ποιητική διάθεση συγχώρεση από έναν νεκρό που δεν γνώρισαν επειδή δεν στάθηκαν δίπλα του ως όφειλαν (;) και δημοσιεύοντας λογοτεχνίζουσες φιλοσοφικές σκέψεις για τη ζωή και τον θάνατο, για τους ευαίσθητους (η εύκολη λέξη όταν δεν τολμάμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους) και τους «διαφορετικούς» (πάλι εικασίες χωρίς αποδείξεις).

Από δίπλα οι δημοσιεύσεις σε blogs που καθύβριζαν τον αυτόχειρα (αυτόχειρα κατά την ετυμηγορία του ιατροδικαστή, επειδή στο Internet εμφανίστηκαν πολλοί Πουαρό που δηλώνουν σίγουροι ότι πρόκειται για έγκλημα) επιβεβαίωναν όχι απλώς τον ρατσισμό αλλά τη σήψη της κοινωνίας μας. Μια σήψη για την οποία υπεύθυνο είναι ένα κράτος που σε μεγάλο βαθμό διέπεται από νόμους, κανόνες και νοοτροπίες αναχρονιστικές, το οποίο ευνοεί τις ανισότητες και τις διακρίσεις, που ανατρέφει τραμπούκους. Που δεν έχει κοινωνική ευαισθησία αλλά υποκρίνεται ότι έχει κάθε φορά που τα πράγματα φτάνουν στο απροχώρητο».