Μιχάλης Ζαμπίδης: «Σε καμία περίπτωση δεν μετάνιωσα που έλαβα μέρος στο Nomads»

«Φαινόμενο της εποχής», απαντά ψύχραιμα στο Πρώτο Θέμα.

«Οι άνθρωποι, μπλοκαρισμένοι από την καθημερινότητα που έχει γίνει αδυσώπητη, ψάχνουν τρόπους για να εκτονωθούν. Αλλοι κάνουν αθλητισμό και άλλοι απλά εκτοξεύουν δηλητηριώδη βέλη. Το πως θα αποβάλει την αρνητική ταυ ενέργεια ο καθένα είναι θέμα καλλιέργειας, στάσης ζωής και -εντέλει- εσωτερικά ποιότητας. Σε καμία περίπτωση δεν μετάνιωσα που έλαβα μέρος στο "Nomads".Αντιθέτως, ήταν ένα εποικοδομητικό σχολείο εννέα εβδομάδων στο εξωτικό Παλαουάν των Φιλιππίνων, το οποίο αποτέλεσε ένα διάλειμμα από την ίδια μου τη ζωή οικειοθελώς σχεδόν αιχμάλωτος, χωρίς χρήματα, κινητό, ίντερνετ και ρόλοι δοκιμάζοντας τις αντοχές και ανοχές του εαυτού μου και του σώματος μου κάτω από απαιτητικές, δύσκολες, πρωτόγνωρες για μένα συνθήκες που μου χάρισαν μοναδικές εμπειρίες για τις οποίες πλέον, χαίρομαι που ανήκουν στον σκληρό δίσκο των χρυσών αναμνήσεων μου».

Παραδέχεται ότι οι παίκτες με τους οποίους ήρθε πιο κοντά ήταν αυτοί της μπλε ομάδας του Ωκεανού και ιδιαίτερα με την Ολγα Πηλιάκη, τη Δήμητρα Φραντζή και τον Γιώργο Κατσινόπουλο, αφού ταίριαζαν ως χαρακτήρες

«Τους υπόλοιπους από τις άλλες ομάδες δεν είχα και την ευκαιρία να τους συναναστραφώ αρκετά», διευκρινίζει στο Πρώτο Θέμα.