Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: «Εμείς θα πεθάνουμε και τα πειράματα μας θα έχουν ξεχαστεί»

«Έχω αυτό που λέμε δημιουργικό άγχος, που κινητοποιεί την αδρεναλίνη», περιγράφει ο ηθοποιός Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος λίγες ημέρες πριν υποδυθεί τον Ευριπίδη στην κωμωδία του Αριστοφάνη, τις «Θεσμοφοριάζουσες», σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.

Ο ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξη του στον Ελεύθερο Τύπο σχολίασε τις θεατρικές επεμβάσεις σε αρχαία και κλασικά κείμενα που συναντάμε τα τελευταία χρόνια.

«Κανένα έργο δεν παθαίνει κάτι από τις δοκιμές και τα πειράγματα των δημιουργών. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μας πιάνει κάτι σαν άμυνα να υπερασπιστούμε τα κλασικά και αρχαία έργα. Με αυτήν τη στάση υποτιμούμε τα ίδια τα έργα. Νομίζουμε ότι είμαστε ανώτεροι αυτών. Δεν είναι έτσι... Εμείς θα πεθάνουμε και τα πειράματα μας θα έχουν ξεχαστεί, ενώ τα έργα αυτά θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να διδάσκουν. Λόγω εποχής, πρέπει να επεξεργαστούμε τη χρήση εργαλείων και ο σκηνοθέτης πρέπει να αναδείξει τη θέση του, δηλαδή τη ματιά του πάνω σε αυτά. Δεν μιλάω για εκμοντερνισμό. Αναφέρομαι στην ανάδειξη του τι μας συνδέει σήμερα με αυτά τα κείμενα, διότι υπάρχει ο κίνδυνος να μας συνδέει μόνο η συνήθεια!»

Με τα έργα της ελληνικής γραμματείας μας συνδέει η συνήθεια;
«Φοβάμαι ότι ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Ασχολούμαστε με αυτά τα έργα από συνήθεια και του θεατή και του δημιουργού. Για φανταστείτε το χειμώνα να παίζονται κάθε σεζόν 10 ίδια έργα, όπως συμβαίνει το καλοκαίρι με την αρχαία τραγωδία. Γιατί το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου να δέχεται μόνο το ρεπερτόριο με έργα από την αρχαία ελληνική γραμματεία; Μου φαίνεται προβληματική αυτή η συνθήκη. Θεωρώ ότι θα ήταν βαθιά αναζωογονητικό να υπάρχει μεγαλύτερη γκάμα επιλογών για τις παραστάσεις που παίζονται στην Επίδαυρο», λέει ο ηθοποιός.