Σ. Διγενή: «Εκείνο το βράδυ του Δεκεµβρίου του 2008, ξαφνικά ένιωσα πως δεν αγαπούσα την τηλεόραση»

Το ότι επέλεξες να αφήσεις πίσω σου την τηλεόραση, όπου μετράς μεγάλες «νίκες», έχει να κάνει με απογοήτευση ή οργή;

Οχι. Συνέβη κάτι πιο απλό. Περπατούσα στο Βερολίνο µόνη µου και ένιωσα -πρώτη φορά στη ζωή µουότι δεν ήθελα µε κανέναν τρόπο να γυρίσω, να κάνω τη δουλειά µου. Ξαφνικά όλα όσα µάζευα χρόνια µέσα µου εναντίον της, εκείνη τη νύχτα κοντά στο Checkpoint Charlie, έσκασαν µε δύναµη πάνω στο κεφάλι µου. Πάντα στη ζωή µου άντεχα και αντέχω πολλά, για πολύ. Οταν όµως κάτι τελειώσει, τελειώνει ακαριαία. Οπως στους έρωτες. Τη χώρισα, λοιπόν, την τηλεόραση εκείνο το βράδυ του ∆εκεµβρίου του 2008. Ξαφνικά ένιωσα -µετά από 26 χρόνια- πως δεν την αγαπούσα και δεν θα ξαναγύριζα μπροστά από τις κάμερες για κανέναν λόγο.

Τόση σιγουριά; Ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκες να επιστρέψεις;

Στην πρώτη μου χρονιά στην τηλεόραση το 1982, καταλαβαίνοντας το τι γίνεται γύρω μου και σε ποιες επικίνδυνες πίστες θα κινούμαι πλέον, ορκίστηκα στον εαυτό μου να λέω όσα έχω να πω μόνο μέσα από τις εκπομπές μου και ποτέ να μη δώσω τηλεοπτική συνέντευξη εκθέτοντας την προσωπική μου ζωή ή κάνοντας δημόσιες σχέσεις της δημοσιογραφικής δουλειάς μου. Το τηρώ τόσα χρόνια και το ξέρουν όλοι. Το δικό μου το «ποτέ» είναι αυθεντικό.

Τις δημόσιες σχέσεις τελικά δεν τις γλίτωσες (γέλια). Εδώ κι αρκετά χρόνια ίδρυσες και διευθύνεις την επιτυχημένη εταιρεία επικοινωνίας Brainco.

Ναι, κι αυτή η δραστηριότητα μου αρέσει πολύ. Κι ενώ εγώ δεν θα ξαναβγώ ποτέ στην τηλεόραση, φροντίζω οι καλλιτέχνες μας να απολαμβάνουν τα οφέλη και τα θέλγητρά της.

Ακόμα και σε τόσο χαλεπούς καιρούς, δεν θα σε έπειθε να επιστρέψεις ένα πολύ δελεαστικό ποσό;

Οχι, λέμε. Η τηλεόραση ήταν και είναι πόλεμος.

Απέχεις από την τηλεόραση, βλέπεις όμως; Μιλούν όλοι για... κατήφορο.

Μπα, μια χαρά είναι. Απλώς δεν ξέρω να αποκρυπτογραφήσω αυτό που -σπανίωςβλέπω. Για μένα είναι πλέον terra incognita, αλλά δεν με απασχολεί κιόλας.

Πηγή: Realnews