Υρώ Μανέ: Με απόλυτη ειλικρίνεια μίλησε για τις οικονομικές συνθήκες στον χώρο της υποκριτικής

Από μικρή την έλκυε η υποκριτική και το σινεμά, ενώ θέλησε να φύγει στην Ιταλία για σπουδές κάτι το οποίο δεν συνέβη.

«Από μικρό κορίτσι έβλεπα πολύ σινεμά, με ιδιαίτερη αγάπη στο ιταλικό: Αντοντόνι, Μπερτολούτσι, Φελίνι. Από πρωταγωνίστριες θαύμαζα την 'Αννα Μανιάνι. Τελείωσα το Θέατρο Τέχνης και σχεδίαζα να φύγω στην Ιταλία για περαιτέρω σπουδές στην υποκριτική, αλλά είχα ξεπεράσει το όριο ηλικίας και το όνειρο μου δεν πραγματοποιήθηκε.

Δεν πειράζει, κάθε εμπόδιο για καλό, αυτό λέω και στην κόρη μου σήμερα. Μπήκα στο θέατρο, μετά στην τηλεόραση, η μία δουλειά έφερε την άλλη και κάπως έτσι δημιουργήθηκε μια πορεία που έπρεπε να ακολουθήσω».

Η Υρώ Μανέ έχει υπάρξει Πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και μίλησε για όσα θέλησε και προσπάθησε να προσφέρει.

«Το 2012 έγινα πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Προσπάθησα να κάνω το καλύτερο δυνατό για τον κλάδο μου και νομίζω ότι έφυγα με το κεφάλι ψηλά. Πολλοί συνάδελφοι μου, τότε, θεωρούσαν σίγουρο ότι το επόμενο βήμα είναι να κατέβω στην πολιτική.

Τους εξέπληξα, όταν δήλωσα ότι δεν έχω καμιά τέτοια βλέψη και τους απέδειξα ότι αυστηρά και μόνο από την αγάπη μου στο θέατρο και την ανάγκη να προσφέρω κάτι στον χώρο μου, που δεινοπαθούσε, αναμείχθηκα με το σωματείο. Τότε η ανεργία στους ηθοποιούς έφτανε το 95%, υπήρχε μεγάλη στοχοποίησή τους και έλλειψη εργασιακού πλαισίου και συμβάσεων. Η κατάσταση ήταν δραματική.

Τώρα, δείχνουν να έχουν διορθωθεί κάπως τα πράγματα, αν και συνεχίζει να μην έχει υπογραφεί Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν περισσότερες δουλειές για τους ηθοποιούς. Από την άλλη, τι να το κάνεις όταν βλέπεις συναδέλφους όχι μόνο να μην πληρώνονται, αλλά να βάζουν και από την τσέπη τους για να βγει η παράσταση;».

Τι δήλωσε όμως για τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την υποκριτική και πώς τοποθετήθηκε στην άσχημη μεταχείριστη στην οποία υπόκεινται;

«Στον χώρο μου οι νέοι ηθοποιοί αντιμετωπίζονται άσχημα. Λόγω της λαχτάρας και της επιθυμίας τους να πατήσουν στο σανίδι, αναγκάζονται να ευτελίσουν τα "θέλω" τους, συχνά τον ίδιο τους τον εαυτό κι έτσι δίνουν το δικαίωμα στον παραγωγό να τους κακοπληρώσει, να μην τους πληρώσει καθόλου ή να μην τους βάλει ΙΚΑ.

Μία, δύο, τρεις, ο άλλος πια δεν σε υπολογίζει ως επαγγελματία, σου λέει "Εντάξει, μωρέ, ψώνιο είναι, κάνει το χόμπι του". Θα μου πεις "Υρώ, τα λες αυτά από θέση ισχύος". Όχι, δεν είναι έτσι. Γιατί και τώρα να ξεκινούσα σε αυτή τη δουλειά, από το να παίξω απλήρωτη, θα προτιμούσα να πάω σερβιτόρα σε ένα μπαρ, να βγάζω και το χαρτζιλίκι μου. Μου αρέσει να λέω τα πράγματα με το όνομα τους, ειδικά σήμερα νομίζω το δικαιούμαι, ύστερα από τόσα χρόνια εμπειρίας στο σανίδι» είπε στο People.

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 2 PHOTOS