Νίκος Μουτσινάς: «Λειτουργούμε περίπου σαν... καρφίτσα που σπάει σπυράκια!» (photos)
Αυτή την εποχή ο Νίκος Μουτσινάς γνωρίζει κυριολεκτικά την αποθέωση... Το κοινό του χαρίζει υψηλά νούμερα τηλεθέασης και εκείνος δείχνει να βρίσκεται σε μια από τις καλύτερες φάσεις της επαγγελματικής του ζωής.
«Δεν πάω να το παίξω ευγενικός, αλλά ας μην το πούμε και αποθέωση... Ας πούμε απλώς ότι με όλο αυτό που έχουμε φτιάξει εδώ βιώνω πολύ μεγάλη χαρά! Ο κόσμος μας βλέπει πολύ, μας χαμογελά, μας κερνάει "μπράβο" και "είστε η παρέα μας". Προφανώς εξαιτίας και της κρίσης, είναι πολύ το... σκάσιμο και, χάρη τόσο στην εκπομπή όσο και στην περιοδεία της "Βερβερίτσας" το καλοκαίρι, αντιλήφθηκα πόσο αληθινή ανάγκη έχει ο κόσμος από γέλιο, φαίνεται πως ως ομάδα λειτουργούμε περίπου σαν... καρφίτσα που σπάει σπυράκια!» τόνισε στο Τηλέραμα.
-Θα μπορούσαμε ίσως και να πούμε ότι το γέλιο είναι απάντηση σε όλα;
«Το να πούμε κάτι τέτοιο γενικά ίσως ακουστεί λίγο υπερβολικό. Το γέλιο ωστόσο είναι έτσι κι αλλιώς βοηθητικό, κάτι που επιβεβαιώνουν ακόμα και οι επιστημονικές μελέτες. Σπάει κάθε παγωμάρα και συμβαίνουν υπέροχα πράγματα στον οργανισμό σου όταν γελάς. Σε μαλακώνει, ταυτοχρόνως όμως σου δίνει και δύναμη. Ακόμα και όταν συμβαίνουν στενάχωρα πράγματα, μπορεί να σε πιάσει γέλιο, γιατί είναι ένας τρόπος να εκτονώσεις την ένταση της ψυχής σου».
-Σε κάθε εκπομπή πάντως δείχνετε σαν να πέφτετε όλοι στη μαρμίτα με τον μαγικό ζωμό της ενέργειας και της χαράς...
«Πολύ πιθανό! Τρία δευτερόλεπτα πριν βγούμε στην εκπομπή κάνουμε με τη Ματίνα τρεις αναπνοές, ευχόμαστε σε όλους "καλή διασκέδαση" και βγαίνουμε. Δεν ξέρω, αλλά κάτι γίνεται στον εγκέφαλο μας και νιώθουμε τόσο ανεβασμένοι και τόσο χαρούμενοι όλοι, που είναι σαν να μας πατάνε ένα κουμπάκι και κάνουμε σαν ευτυχισμένα μικρά χαζά παιδιά». Με όλη αυτή την επιτυχία, έχει αλλάξει η καθημερινότητα σου; «Όχι, γιατί δεν είμαι δα και κανένας καινούριος. Είναι πολλά πλέον τα χρόνια που ο κόσμος μου έχει ανοίξει την πόρτα κι έχω μπει σπίτι του! Και με το "Δέστε τους" και με το "Κους κους" παλιότερα. Τώρα που το σκέφτομαι, βέβαια, νομίζω πως το μόνο που ίσως έχει αλλάξει είναι ότι τώρα μου μιλούν πολύ περισσότεροι και πιο εύκολα στον δρόμο και φωνάζουν από μακριά "Νίκοοοοο"».
