Γιώργος Παπαδάκης: «Φοβάμαι τον κορονοϊό, όπως όλοι! Δεν σηκώνει ούτε μαγκιές ούτε ηρωισμούς»

Τι αποκαλύπτει λοιπόν ο αγαπημένος δημοσιογράφος για τον τρόπο που βιώνει ο ίδιος αυτή την περίοδο; Διαβάστε τι είπε σε συνέντευξή του στο Τηλέραμα.

«Η καθημερινότητά μου δεν άλλαξε καθόλου. Ίσα ίσα, ξυπνάω πο­λύ πιο νωρίς. Εκεί που ξύπναγα 3 παρά, ξυπνάω στις 2, γιατί η προετοιμασία πρέπει να γίνει όχι μόνο για μένα, αλλά και για έναν δυο αν­θρώπους που θα έρθουν στο σπί­τι για να βοηθήσουν με τα τεχνικά. Έπειτα υπάρχουν η επαφή με τους λιγοστούς συνεργάτες και η προ­σωπική μου προετοιμασία, γιατί άμα ξυπνάς 2 το πρωί, αυτό σημαίνει ότι έχεις κοιμηθεί και νωρίς το βράδυ και είσαι υποχρεωμένος πριν ξεκινήσει η εκπομπή να είσαι ενημερωμένος. Πιο πολλή δουλειά έχει τώρα».

Φοβάστε τον κορονοϊό;

«Φοβάμαι όπως εσύ! Δεν φοβάμαι με την έννοια να με απασχολεί καθημερινά και να μου έχει αλλάξει την ψυχοσύνθεση μου, φοβάμαι όπως όλοι. Εδώ δεν σηκώνει ούτε μαγκιές ούτε ηρωισμούς! Πρέπει να πάρουμε τις προφυλάξεις μας, να πειθαρχήσουμε σε κάποια μέτρα και νομίζω ότι θα πρέπει να το κάνουμε όχι μόνο για τον εαυτό μας αλλά και για τους άλλους».

Σας έχει στοιχίσει που δεν βλέπετε τα παιδιά σας και τα εγγόνια σας;

«Τα γενέθλια του μεσαίου και του το μικρού παιδιού μου δεν μπορέσαμε να τα γιορτάσουμε μαζί. Τα εγγόνια μου έχω να τα δω από τότε που άρχισαν τα μέτρα. Τα λέμε μέσα από την κάμερα».

Πώς βλέπετε την Ελλάδα στη μετά κορονοϊό εποχή;

«Θα είναι λάθος μας να το ξεπεράσουμε αμέσως το πρόβλημα, να το κουκουλώσουμε, να πούμε ότι έχουμε ανάγκη να τελειώνει αυτή η ιστορία. Δεν πρόκειται να τελειώσει από τη μια μέρα στην άλλη, δεν είναι κινηματογραφική ταινία, είναι μια πανδημία, που θα αφήσει το στίγμα της. Είναι μια εμπειρία που μας βγάζει πιο δυνατούς. Σίγουρα θα έχουμε μείνει όλοι με απώλειες. Άλλοι με ανθρώπινες απώλειες, άλλοι με τραύματα ψυχικά, άλλοι με οικονομικά προ­βλήματα. Κάποιοι θα χάσουν τη δουλειά τους, άλλοι θα πρέπει να ξεκινήσουν από το μηδέν. Θα είναι ένα πολύ δύσκολο και επικίνδυ­νο restart. Θα έχουμε αλλάξει και ως άνθρωποι».

Τριάντα χρόνια ΑΝΤ1! Είστε ο μόνος παρουσιαστής που βρίσκεται στο κανάλι από την πρώτη μέρα λειτουργίας του...

«Δεν έτυχε, ήμουν επιλογή τους και ήταν επιλογή μου! Όταν ξεκίνησε ο σταθμός, είχα την ευκαιρία να προτείνω κάποια πράγματα και μου δόθηκε η δυνατότητα να τα κάνω, όπως το "Καλημέρα, Ελλάδα". Το ζήταγα με επιμονή, τους εξηγούσα τι θέλω να κάνω. Και ο αείμνηστος Μίνως Κυριακού μού έλεγε: "Και ποιος θα βλέπει το πρωί τηλεόραση;". Πέρασε κάνα δίμηνο μέχρι να μου πει: "Ξεκίνα το και βλέπουμε". Αυτό με έδεσε και με τον σταθμό, ο οποίος μου είχε απόλυτη εμπιστοσύνη».

Γιατί, ενώ είχατε προτάσεις να αφήσετε τον ΑΝΤ1, δεν το κάνατε;

«Δέχτηκα προτάσεις από όλα τα κανάλια. Θα ήμουν αχάριστος εάν δεν εκτιμούσα ότι μου είχε δοθεί η δυνατότητα να κάνω αυτό που ήθελα. Επίσης είμαι και κατά των μεταγραφών των δημοσιογράφων, μου θυμίζουν ποδόσφαιρο. Θα μου πεις, όλους αυτούς που μετακινήθη­καν από κανάλι σε κανάλι, και είναι αρκετοί και αξιόλογοι συνάδελφοι, τους βάζεις απέναντι; Όχι, ο καθέ­νας κάνει τις επιλογές του. Για μένα θα ήταν άσχημη η μετακίνηση από το ένα στο άλλο κανάλι, γιατί θα φαινόταν ότι ουσιαστικά εκείνο που με έδενε με τη δουλειά μου ήταν τα χρήματα που έπαιρνα και όχι αυτό που κάνω».

Για πόσα χρόνια ακόμα θα αντέχετε να το κάνετε αυτό;

«Έχω αντοχές ακόμα! Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάθε­ται! Άλλωστε είναι και το επάγγελ­μά μας τέτοιο. Ένας δημοσιογρά­φος παραμένει δημοσιογράφος και πολλά χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή του. Εγώ δεν έχω συνταξιοδοτηθεί ακόμα. Θα πει κανείς: "Φτά­νει, ρε Παπαδάκη, δώσε την ευκαι­ρία σε νέους ανθρώπους!"... Αυτό είναι σύντομο ανέκδοτο, γιατί από αυτή την εκπομπή έχουν περάσει πάνω από 500 άτομα. Εκπληκτικοί άνθρωποι, καλοί συνάδελφοι, φιλα­ράκια, που από τηλεόραση δεν ήξε­ραν ούτε το τηλεκοντρόλ να χρησι­μοποιούν και αυτή τη στιγμή έχουν δικές τους εκπομπές».

Σε όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε στιγ­μή που λυγίσατε και είπατε τα παρατάω;

«Ποτέ! Υπήρξαν βέβαια δύσκολες μέρες. Είμαι ένας φυσιολογικός άν­θρωπος, με τις εκρήξεις, τις υπερ­βολές του, τα λάθη του, αλλά μετά από ένα πεντάλεπτο όλα είναι καλά. Έτσι είμαι ως άνθρωπος. Δεν είναι θέμα δύναμης, είναι να αντιμετωπίζεις τα πράγματα με καλή διάθεση. Ακόμα και τις άσχημες στιγμές. Να μη μένεις σε αυτές. Να μη δίνεις σημασία στις κακίες ορισμένων ανθρώπων, που μπορεί να το μετανιώσεις μετά. Αυτό το προλαβαίνω με έναν περίεργο, μαγικό τρόπο».

Νιώσατε ποτέ ότι δεν σας εκτιμούν;

«Όχι, ποτέ! Πικρίες της στιγμής μπορεί να υπήρξαν, αλλά ούτε καν τις θυμάμαι. Δεν πίστευα ότι ήμουν ένα σημαντικό πρόσωπο, για να με βλέπουν ως σταρ και να είχα μια διαφο­ρετική αντιμετώπιση. Αυτά είναι έξω από τη λογική μου. Η τηλεόραση είναι ένα πολύ δύσκολο και επικίνδυνο μέσο. Εάν δεν είσαι συγκροτημένος άνθρωπος, σου δημιουργεί την εντύπωση ότι είσαι ιδιαίτερα σημαντικός και ότι τα πάντα κινούνται γύρω από σένα. Αν πέσεις σε αυτή την παγίδα, δεν βγαίνεις, τελείωσε».

Σας απασχολούν τα νούμερα ή πλέ­ον δεν έχετε να αποδείξετε τίποτα σε κανέναν;

«Βέβαια σε ενδιαφέρει να πηγαίνεις καλά, είναι η ανταμοιβή των κόπων σου, όχι όμως να καθορίζουν τα νού­μερα τη ζωή σου, τη συμπεριφορά σου και να πουλήσεις την ψυχή σου στον διάβολο για να κάνεις τηλεθέαση.Ύστερα από τόσα χρόνια νιώ­θεις ότι δεν δίνεις εξετάσεις, όπως δίνει ένας που ξεκινά τώρα, χωρίς όμως να σημαίνει αυτό ότι δεν έχεις το ίδιο τρακ, γιατί στην τηλεόραση αυτή είναι η επιβράβευση της δου­λειάς μας. Κακώς, γιατί πολλές φο­ρές έχω δει εκπληκτικές εκπομπές που είχαν χαμηλή τηλεθέαση. Δεν μπορείς να πεις ότι μια εκπομπή εί­ναι καλή επειδή έχει υψηλή τηλεθέ­αση. Στον ΑΝΤ1, για παράδειγμα, όταν κάναμε το "Big Brother" έκα­νε 80%. Σημαίνει αυτό ότι ήταν μια εκπληκτική εκπομπή;»