Κόκκινο Ποτάμι: Αυτό είναι το φινάλε των πρωταγωνιστών σύμφωνα με το βιβλίο

Το βιβλίο του Χάρη Τσιρκινιδη έχει ένα τραγικό τέλος για την Ιφιγένεια και τον Μίλτο, ωστόσο δεν είναι βέβαιο αν στην τηλεοπτική μεταφορά θα είναι το ίδιο.

Στο τέλος του μυθιστορήματος, Ιφιγένεια και Μίλτος δεν είναι ζευγάρι. Λίγο πριν τη λήξη του πολέμου ο Μίλτος συλλαμβάνεται και έχει ένα δύσκολο και μαρτυρικό τέλος από τους Τούρκους. Το πτώμα του, το μεταφέρουν και το ρίχνουν στο ποτάμι που βλέπουμε στην αρχή της σειράς και το αίμα του, το βάφει. Από την άλλη η Ιφιγένεια, μετά τον ξεριζωμό επέστρεψε στο Παρίσι-όπου πρωτοπήγε το 1908 για να σπουδάσει στη Σορβόννη, μένοντας με τους θείους της Κωνσταντίνο και Ελένη Νικολαΐδη. Μόλις μαθαίνει για τον χαμό του Μίλτου λυγίζει και προδίδεται από την καρδιά της.

«Ακούστε γκιαούρηδες! Τώρα μόλις έφτασε εδώ ένας ταχυδρόμος και μου παρέδωσε ένα σημείωμα του αρχηγού μας. Σας το διαβάζω όπως είναι γραμμένο: Ο πρόεδρος της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης των Τούρκων, στρατηγός Κεμάλ, χορηγεί αμνηστία σ’ όλους τους Έλληνες μικρασιατικής καταγωγής και τους επιτρέπει να γυρίσουν στις οικογένειές τους και στα σπίτια τους. Ο πόλεμος τελείωσε θα ζήσουμε ειρηνικά και αδελφωμένοι. Ο Τούρκος ταγματάρχης πήρε μια βαθιά αναπνοή και συνέχισε: Λοιπόν ύστερα απ΄ αυτή την διαταγή όσοι είστε Μικρασιάτες να βγείτε απ’ τη μεριά του ποταμού, οι υπόλοιποι απ’ τη μεριά της σιδηροδρομικής γραμμής. Έχετε στη διάθεσή σας ένα λεπτό!» περιγράφει στο βιβλίο του τις τελευταίες στιγμές του Μίλτου ο Χάρης Τσιρκινίδης.

Αμέσως βγήκαν προς την πλευρά του ποταμού περίπου 700 άτομα ενώ άλλοι 150 φώναζαν πως θέλουν να βγουν αλλά είναι δεμένοι με άλλους Ελλλαδίτες. Ωστόσο, κανείς δεν πρόλαβε να μετακινηθεί και από προετοιμασμένες θέσεις άρχισαν να κροταλίζουν τα τουρκικά πολυβόλα και να θερίζουν σαν στάχυα τους 700 νέους, που τα κορμιά τους έπεφταν με παφλασμό στα νερά του Έρμου επειδή η όχθη του στο σημείο εκείνο ήταν ψηλή και απότομη. Εκεί ο Τούρκος ταγματάρχης πέρασε σαν αστραπή δίπλα από τον Μίλτο που ήταν δεμένος με άλλους και ουρλιάζοντας του έμπηξε το σπαθί βαθιά στο λαιμό του.

Πριν πέσει ο Μίλτος άψυχος, άοπλος και δεμένος, ο Τούρκος ξαναγύρισε με λύσσα και γρήγορα έδωσε μια δεύτερη σπαθιά στο μέρος της καρδιάς του. Με το Μίλτο σωριάστηκαν κάτω και άλλοι δυο που ήταν αλυσοδεμένοι μαζί του. «Ο Τούρκος ταγματάρχης σταμάτησε τ’ άλογό του ακριβώς πάνω τους. Έβγαλε το πιστόλι και πυροβόλησε και τους τρεις στο κεφάλι. Ικανοποιημένος, έστριψε το μουστάκι του και φώναξε στους στρατιώτες: ρίξτε και αυτούς τους γκιαούρηδες στο ποτάμι! Το ποτάμι πνίγηκε στο αίμα! Κι ως εκεί που έφτανε τ’ ανθρώπους μάτι έγινε Κόκκινο! Το αίμα τους το πήρε το νερό, το μετέφερε στο Αιγαίο και ύστερα τα κύματα το σκόρπισαν σ΄ όλα τα ελληνικά ακρογιάλια» περιγράφει στο βιβλίο του ο συγγραφέας το τραγικό τέλος του Μίλτου.

Το τέλος της Ιφιγένειας

Η Ιφιγένεια έμενε μαζί με τους θείους της Κωνσταντίνο κα Ελένη Νικολαίδη στη λεωφόρο Γκραντ Αρμέ στο Παρίσι. Ο καιρός περνούσε και κανένα νέο δεν έφτανε σχετικά με τον Μίλτο και τα παιδιά. Στα τέλη Απριλίου 1923 ο ανθυπασπιστής και φλογερός λάτρης του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Ρενέ Πυώ ανέφερε στο Ζαχάρωφ ότι πήρε συνεντεύξεις από Έλληνες στρατιώτες που γύρισαν από την αιχμαλωσία τους και οι οποίοι περιέγραψαν το μαρτυρικό τέλος του Μίλτου. Δύο βδομάδες αργότερα η θεία της Ιφιγένειας της αποκαλύπτει τα κακά μαντάτα. Μαθαίνοντας για το χαμό το Μίλτου η Ιφιγένεια αφήνει το σπίτι και κατευθύνεται προς την ελληνική εκκλησία του Αγίου Στεφάνου για να ανάψει ένα κερί. Αμέσως μετά περιπλανήθηκε στους δρόμους και στις πλατείες του Παρισιού.

Έφτασε στην πλατεία της Παναγίας των Παρισίων. Κάθισε στο ίδιο παγκάκι στο οποίο το Σεπτέμβριο του 1912 κάθισε μαζί με το Μίλτο όπου της ανακοίνωσε την απόφασή του να πάει να πολεμήσει στα μακεδονικά βουνά, στους Βαλκανικούς πολέμους. «Ούτε όμως εκεί δεν λάφρωσε η ψυχή της. Συνέχισε να περπατά. Στάθηκε πάνω στην όμορφη γέφυρα «Αλεξάνδρου ΙΙΙ» Το βλέμμα της ακολούθησε το ρεύμα των νερών του Σηκουυάνα και ο νους της πέταξε κατά το μέρος της Νορμανδίας όπου χύνονται τα νερά του… Δύο μεγάλα σύννεφα συγκρούστηκαν πάνω του από τα παλάτια του Σάγιο. Η βροχή δυνάμωσε. Η Ιφιγένεια θέλησε να επιταχύνει το βήμα της μα δεν πρόλαβε να περάσει στην απέναντι όχθη. Η καρδιά της την πρόδωσε. Λύγισαν τα γόνατά της και σωριάστηκε πάνω στο βρεγμένο τσιμέντο! Λυτρώθηκε η Ιφιγένεια! Πήγε να συντροφεύσει τον αγαπημένο της κάτω εκεί, στα σκοτάδια του Άδη» καταλήγει στο βιβλίο του ο Χάρης Τσιρκινίδης.

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 5 PHOTOS