Σ.Παπαδόπουλος: «Η δουλειά μου είναι το θέατρο»

-Έχετε πει ότι θα θέλατε να ζείτε το μισό χρόνο στη Νάξο, δεν θα βαριόσαστε;
«Αντιθέτως. Τη Νάξο την έχω συνδέσει με την ηρεμία και τον επαναπροσδιορισμό. Το ιδανικό θα ήταν να μένω έξι μήνες στη Νάξο και έξι στην Αθήνα, αλλά ακόμα δεν είναι εύκολο»
-Είχατε πάρει το θέατρο «Άνεσις» για 10 χρόνια, με προοπτική να ανεβάζετε κυρίως ελληνικό έργο, τι άλλαξε και σας βρίσκουμε σε νέο θέατρο με ξένο έργο;
«Στο «Άνεσις» ήταν πολύ ακριβό το ενοίκιο. Εγώ σκόπευα να κατεβάσω το εισιτήριο και προ μέτρων, η κρίση είχε αρχίσει από πέρυσι. Το έργο του Ντάριο Φο, έτσι όπως είναι η κατάσταση, δεν εννοώ μόνο την οικονομική, είναι πολύ επίκαιρο, είναι σαν να γράφτηκε χθες και γράφτηκε το 1970»
-Αν ο γιος σας ήταν αναρχικός θα σας ενοχλούσε;
«Ο αναρχικός είναι μια πολύ μεγάλη σημαία, κάτω από την οποία κρύβονται πολλά πράγματα. Υπάρχουν καταπληκτικά μυαλά αναρχικοί, υπάρχουν ιδεολόγοι αναρχικοί, δεν είναι αυτοί που σπάνε τζάμια και βιτρίνες, δεν είναι η αναρχία το συνώνυμο της αλητείας…»
-Στην τηλεόραση θα ξαναπαίξετε σε σίριαλ ή ισχύει το ποτέ μη λες ποτέ;
«Το ποτέ μη λες ποτέ πάντα ισχύει. Γενικά, μέσα μου έχει τελειώσει η τηλεόραση, έχω κάνει τηλεόραση νομίζω όσο κανείς Έλληνας ηθοποιός. Η δουλειά μου είναι το θέατρο…»
-Η πιο ευτυχισμένη στιγμή σας στην τηλεόραση;
«Οι «Απαράδεχτοι». Είχε μια μεγάλη αθωότητα. Τα πιτσιρίκια που έρχονται σήμερα στο θέατρο, 17-18 χρόνων, ακόμα λένε τις εκφράσεις των Απαράδεκτων»
-Στην υγειά μας, ένας ρόλος που παίζετε για έβδομη χρονιά «Οι Κυβερνήσεις φεύγου..»
« …αλλά ο Σπύρος μένει. Το αγαπάω πάρα πολύ αυτό που κάνω. Δεν αισθάνομαι ότι παίζω κανένα ρόλο»
Πηγή: Τηλέραμα