Μιμή Ντενίση: Το δημόσιο «ευχαριστώ» μετά το τέλος των γυρισμάτων της ταινίας «Σμύρνη μου αγαπημένη»

Η Μιμή Ντενίση μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram ανέβασε ένα στιγμιότυπο από το τελευταίο γύρισμα και ευχαρίστησε θερμά όλους τους συνεργάτες της.

«Τελευταίο γύρισμα!!! Πρόσφυγες πια στην Μυτιλήνη με τις φωτιές να καίνε στα αλήθεια γύρω μας. Με ανθρώπους να κρέμονται από Τ αεροπλάνα στο Αφγανιστάν. Όπως λέω κ στην ταινια. Δυστυχώς το παρελθόν επαναλαμβάνεται!! Ήταν μια σπουδαία εμπειρία αυτό το τρίμηνο γύρισμα. Κ ήμουνα τυχερή!! Είδα το όνειρο μου να γίνεται πραγματικότητα!! Αληθινά υπέροχοι όλοι!! Παραγωγή Σκηνοθετικο ενδυματολογικό σκηνογραφικό όλοι οι συντελεστές κ οι τεχνικοί που δούλεψαν μέχρι τελικής πτώσης !! Η σεναριογράφος ήταν λίγο.. τρελή κ έγραψε το πιο σύνθετο κ δύσκολο σενάριο!! Όλοι όμως οι ηθοποιοί ήταν πραγματικά κομμένοι ραμμένοι για τους ρόλους τους!! Τους ευχαριστώ όλους κ τους έχω μέσα στην καρδιά μου!! @tanweerproductions #smyrnimouagapimeni #smyrnathemovie #wrap #gratitude #loveyouall», έγραψε η ίδια.

Η παραγωγή της ταινίας είναι μία φιλόδοξη κινηματογραφική μεταφορά με ελληνική υπογραφή και βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο της ΜΙΜΗΣ ΝΤΕΝΙΣΗ. Μία υπερπαραγωγή υψηλών προδιαγραφών με διεθνές καστ που τιμά τον πολιτισμό της Ιωνίας. Ένα σπουδαίο κινηματογραφικό εγχείρημα με πανανθρώπινα μηνύματα, που φιλοδοξεί να αναπαραστήσει με πειστικότητα την ατμόσφαιρα της εποχής μέσα από άρτια σκηνικά και κοστούμια. Όλοι οι χώροι θα διαμορφωθούν κατάλληλα ώστε να ταιριάζουν απόλυτα με το ύφος της εποχής. Για να αποδοθεί σωστά η σπαρακτική καταστροφή της Σμύρνης, η παραγωγή θα επιστρατεύσει σύγχρονα ψηφιακά εφέ, όπου χρειάζεται.

Η ταινία θα κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες, από την Tanweer, τα Χριστούγεννα του 2021, με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από την καταστροφή της Σμύρνης.

Σύνοψη

H Φιλιώ Μπαλτατζή, μία ηλικιωμένη Ελληνοαμερικανίδα, σπεύδει στη Μυτιλήνη με την εγγονή της, για να συμπαρασταθεί στους Σύριους πρόσφυγες. Κανείς δεν ξέρει την καταγωγή της, κανείς δεν ξέρει ότι η Σμυρνιά γιαγιά της βρέθηκε κάποτε στο ίδιο νησί κατατρεγμένη και προσφυγοπούλα. Το τεφτεράκι με τις συνταγές της συνονόματης γιαγιάς ξετυλίγει την πολυτάραχη ιστορία της κοσμοπολίτικης οικογένειας Μπαλτατζή, όπως διαμορφώνεται από τις τραγικές διεθνείς εξελίξεις που καθόρισαν τη μοίρα ολόκληρων λαών. Διαφορετικές γενιές γυναικών της ίδιας οικογένειας ενώνονται στον χώρο και τον χρόνο, μέσα από τα νήματα της ιστορίας. Παρόν και παρελθόν γίνονται ένα.

Η αποστολή της ταινίας

Κάθε λαός έχει μια χαμένη πατρίδα/Κάθε λαός έχει τη Σμύρνη του
Μυτιλήνη 2015. Χιλιάδες απεγνωσμένοι άνθρωποι από εμπόλεμες περιοχές φτάνουν στη Λέσβο και σε άλλα νησιά του Αιγαίου. Έχουν γλυτώσει από τον θάνατο, τη βία και την ταπείνωση. Δεν έχουν πατρίδα, δουλειά, φίλους. Μερικοί δεν έχουν πια ούτε όνομα. Έχουν διατρέξει κάθε λογής κινδύνους, για να φτάσουν στην Ελλάδα. Είναι ταλαιπωρημένοι, αβέβαιοι, μετέωροι.
Μυτιλήνη 1922. Ακριβώς η ίδια εικόνα στην Λέσβο και στα άλλα νησιά του Αιγαίου. Χιλιάδες απελπισμένοι άνθρωποι, ηλικιωμένοι, μικρά παιδιά, γυναίκες, φτάνουν στα νησιά από την κατεστραμμένη Σμύρνη και την υπόλοιπη Μικρασία. Μόνη διαφορά πως είναι Έλληνες με Οθωμανικά διαβατήρια.
Εκατό χρόνια μετά, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τραγωδίες σαν αυτή της Σμύρνης, του Πόντου, της Μικράς Ασίας, παντελώς ξεχασμένες, αγνοημένες από το σημερινό διεθνές κοινό, συμβαίνουν ξανά και ξανά. Γιατί πάντα τα αίτια, τα οικονομικά συμφέροντα και το πολιτικό παρασκήνιο μένουν στο σκοτάδι. Έτσι ύστερα από λίγο τα γεγονότα ξεχνιούνται και πολλές φορές δεν συμφέρει να συμπεριλαμβάνονται στην Επίσημη Ιστορία της εκάστοτε χώρας.
Αποστολή της ταινίας «ΣΜΥΡΝΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ», δεν είναι να αναμοχλεύσει πάθη του παρελθόντος, αλλά να μιλήσει για ένα τεράστιο διεθνές πρόβλημα, το μεγαλύτερο ίσως σήμερα... Το προσφυγικό. Να θυμίσει πως ιστορίες σαν αυτή της σημερινής Συρίας, έχουν ξανασυμβεί στο παρελθόν και μάλιστα στους Έλληνες, που ίσως γι’ αυτό αγκαλιάζουν μ’ αγάπη και γενναιοδωρία τους σημερινούς πρόσφυγες.