Σμύρνη μου αγαπημένη: Από το θρίαμβο στην καταστροφή! Όλα όσα έγιναν πίσω από τις κάμερες

Η μίνι σειρά αποτελείται από τέσσερα επεισόδια, που διαρκούν 50 λεπτά το καθένα, και περιέχουν αποκλειστικό extra υλικό και σκηνές που δεν έχουν προβληθεί ποτέ. Σε αυτήν αποτυπώνεται η σκληρή πραγματικότητα της προσφυγιάς, θυμίζοντάς μας την τραγικότητα τού πολέμου, που παραμένει πιο επίκαιρη παρά ποτέ.

Η Μιμή Ντενίση δεν χρειάζεται διαπιστευτήρια για τη συνεισφορά της στο θέατρο, ως συγγραφέας - παραγωγός - πρωταγωνίστρια. Με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από την Καταστροφή της Σμύρνης, το 1922, σε ρόλο εκτελεστικής παραγωγού και καλλιτεχνικής επιμελήτριας -εκτός από τον πρωταγωνιστικό ρόλο-, δημιούργησε την κινηματογραφική και τηλεοπτική προσαρμογή της θεατρικής παράστασης «Σμύρνη μου αγαπημένη».

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Η Φιλιώ Γουίλιαμς, μία ηλικιωμένη Ελληνοαμερικανίδα, σπεύδει στη Μυτιλήνη με την εγγονή της, 'Ελεν, για να συμπαρασταθεί στους Σύριους πρόσφυγες. Κανείς δεν ξέρει την καταγωγή της, κανείς δεν ξέρει ότι η Σμυρνιά γιαγιά της, Φιλιώ Μπαλτατζή, βρέθηκε κάποτε στο ίδιο νησί κατατρεγμένη και προσφυγοπούλα. Το τεφτεράκι με τις συνταγές της συνονόματης γιαγιάς ξετυλίγει την πολυτάραχη ιστορία της κοσμοπολίτικης οικογένειας Μπαλτατζή, όπως διαμορφώνεται από τις τραγικές διεθνείς εξελίξεις που καθόρισαν τη μοίρα ολόκληρων λαών. Διαφορετικές γενιές γυναικών της ίδιας οικογένειας ενώνονται στο χώρο και το χρόνο, μέσα από τα νήματα της ιστορίας. Παρόν και παρελθόν γίνονται ένα...

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ

Στα τέσσερα επεισόδια της σειράς θα δούμε τα εκπληκτικά σκηνικά, τα 3.000 κοστούμια και σύγχρονα ψηφιακά εφέ. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε: Λέσβο, Χίο, Αθήνα, Πειραιά και Φάληρο. Η Μιμή Ντενίση μας μεταφέρει στα γυρίσματα στη Χίο και τη Μυτιλήνη, όπως τα περιέγραψε στον «Τηλεθεατή»:

«Οι κάτοικοι ήταν πολύ γενναιόδωροι. Ο καθένας ήταν, μπορώ να πω, χορηγός σε αυτή την ταινία. Από το σπίτι όπου έμεινα, τα ζαχαροπλαστεία, τα ανθοπωλεία. Όλοι συνεισέφεραν και φυσικά τους έχουμε στους τίτλους της ταινίας. Και βέβαια το Ίδρυμα Τσάκος, όπου ο καπετάν Τσάκος είχε την ευγένεια και τη γενναιοδωρία να μας το δώσει για γυρίσματα. Στη συνέχεια, κάναμε γυρίσματα στο Αρχοντικό Αλεπουδέλη στη Μυτιλήνη».

Από τα δυσκολότερα γυρίσματα, λόγω κλιματικών συνθηκών, ήταν στον Πολιχνίτο, στη Λέσβο.

«Δεν θα ξεχύσω ποτέ ένα κομμάτι της Καταστροφής που γυρίζαμε στον Πολιχνίτο, στη Λέσβο, και έπαιζε όλο το χωριό. Μέχρι και βρέφη στις αγκαλιές. Ταλαιπωρήθηκαν όσο δεν φαντάζεστε, γιατί εμείς είχαμε γύρισμα μέχρι τις 5 το πρωί και τρέχαμε. Όταν τους ρωτούσα, μα δεν κουραστήκατε; Η απάντηση ήταν: “Αφού εσείς αντέχετε, αντέχουμε κι εμείς”. Γυρίζαμε με 40 βαθμούς με παλτά, με γούνες, με καπέλα, αλλά και όλο το νησί. Όχι μόνο εμείς. Κι όμως, ήταν δέκα ώρες μαζί μας».