Η συγκινητική εξομολόγηση του Μαργαρίτη: «Μετά από δέκα χρόνια ήταν δυνατός ο πόνος της απώλειας»

Αρχικά ανέφερε: «Θα σας πω κάτι. Η μεγαλύτερη απώλεια για μένα ήταν ο πατέρας μου, όχι αμέσως όμως ο πόνος. Μετά από δέκα χρόνια ήταν δυνατός ο πόνος μου. Γιατί; Επειδή ο πατέρας μου δεν γνώρισε πατέρα, τον άφησε στην κοιλιά ο πατέρας του, ούτε και γω γνώρισα τον παππού μου, θυμήθηκα πως έλεγε συνέχεια «τι ανάγκη έχετε εσείς, έχετε τον πατέρα σας». Αυτή η κουβέντα… την οποία όταν ήμουν πολύ μικρός δεν την έπαιρνα στα σοβαρά».

Και συνέχισε λέγοντας: «Όσο μεγάλωνα όμως έλεγα πόσα παιδάκια είναι αυτά, πόσος κόσμος είναι αυτός που δεν γνώρισε έναν από τους γονείς του για να καταλάβουμε εμείς οι υπόλοιποι τον πόνο που έχουν. Δεν είναι εύκολο να το καταλάβουμε αφού το φαγητό αυτό εμείς δεν το φάγαμε. Βέβαια δεν είναι ότι καλύτερο για έναν άνθρωπο αλλά να που συμβαίνει».

Και πρόσθεσε ο Γιώργος Μαργαρίτης: «Δεν γινόταν να μείνω άλλο στο χωριό γιατί δεν μπορούσε ο πατέρας μου να τα βγάλει άλλο πέρα με πέντε παιδιά, που μείναμε εν ζωή γιατί είχαμε χάσει και έναν πιτσιρίκο όταν ήταν πέντε – έξι χρονών».

Δείτε το σχετικό απόσπασμα παρακάτω