.jpg?t=7irlTJkq2cNJncXTPt0MgA)
Πόρτο Λέονε - Ο Αλέκος Συσσοβίτης στο gossip-tv: Με συγκινεί η διάσταση που έδωσαν στον ήρωά μου
Ο Αλέκος Συσσοβίτης είναι από εκείνους τους ηθοποιούς που καταφέρνουν να αιχμαλωτίζουν το κοινό τόσο με τη σκηνική του παρουσία όσο και με την εσωτερική ένταση που φέρει κάθε ρόλος του.
Φέτος, επιστρέφει στη μικρή οθόνη μέσα από τη φιλόδοξη σειρά εποχής του Alpha Πόρτο Λεόνε – Στον δρόμο με τα κόκκινα φανάρια, μια παραγωγή που υπόσχεται να μας μεταφέρει στον Πειραιά της δεκαετίας του ’60, τότε που η Τρούμπα έσφυζε από ζωή, αμαρτία, πάθη και μικρές, καθημερινές τραγωδίες.
Ο Αλέκος Συσσοβίτης υποδύεται έναν αινιγματικό και ισχυρό άντρα της νύχτας – τον ιδιοκτήτη ενός νυχτερινού μαγαζιού, που βρίσκεται στο επίκεντρο ενός κόσμου γεμάτου αντιθέσεις: φως και σκοτάδι, πόθος και απελπισία, εξουσία και ευάλωτο συναίσθημα.
Με αυθεντικά σκηνικά να έχουν στηθεί σε ένα ειδικά διαμορφωμένο «τηλεοπτικό χωριό» στο Μενίδι, η σειρά δίνει έμφαση στη λεπτομέρεια και την ατμόσφαιρα, μεταφέροντας τον θεατή πίσω στο 1964 – σε μια Ελλάδα διαφορετική, αλλά βαθιά οικεία στις ανθρώπινες αγωνίες της.
Στην αποκλειστική μας συνέντευξη, ο Αλέκος Συσσοβίτης μιλά για τη μεταμόρφωσή του στον χαρακτήρα, τη σημασία του ρόλου του στην πλοκή της σειράς, αλλά και την πρόκληση του να ενσαρκώσει έναν άντρα που κινείται στα όρια της εξουσίας, της βίας, της συγκίνησης και στο τέλος της... κατάρρευσης.
Παράλληλα, μοιράζεται σκέψεις για τη σύγχρονη τηλεόραση, τις ιστορίες που έχουμε ανάγκη να διηγούμαστε σήμερα και τις αξίες που αναβιώνουν μέσα από ένα ιστορικό αφήγημα σαν το Πόρτο Λεόνε.
Νέος ρόλος, στο Πόρτο Λεόνε, αυτή τη φορά και σε μια εποχή με πολλά κοινωνικο-πολιτικά χαρακτηριστικά. Πώς προσεγγίσατε το ρόλο σας;
Επηρεάστηκα αρκετά από τα δύο βιβλία του Χαριτόπουλου, το «Εκ Πειραιώς» και το «Πειραιώτης», όπου είναι η πιο μεστή καταγραφή της εποχής εκείνης, γιατί ήταν μικρός και το έζησε όλο και το κατέγραψε δυνατά. Εξεπλάγην όμως όταν διάβασα το σενάριο ότι εδώ δεν γίνεται μια τέτοια πιστή μεταφορά. Δηλαδή ενώ εγώ κάνω τον αρχηγό της νύχτας, τουλάχιστον στην Τρούμπα, στο κομμάτι που ασχολείται με τα καμπαρέ και τα μπάρ που έχει η Τρούμπα ή τα σπίτια που έχει και δουλεύουν οι γυναίκες μέσα σε αυτά, το δικό μας σενάριο μου πρόσφερε κάτι που με εξέπληξε και με κέρδισε, την κατάρρευση αυτού του ανθρώπου. Δηλαδή πώς ένας βασιλιάς της νύχτας, καταρρέει μέσα από ένα συμβάν που δεν μπορεί να το ελέγξει. Και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Τι είναι αυτό που ένα βασιλιά, έναν αυτοκράτορα, θα του κόψει τα γόνατα. Και επειδή μου δόθηκε η ευκαιρία να μεταφέρω την συναισθηματική του πλευρά που κανείς δεν θα περίμενε να δει, για να συνεχίσει να είναι ο βασιλιάς. Εγώ από αυτό συγκινήθηκα»
Μεγάλο στοίχημα υποκριτικά…
Ναι είναι στοίχημα υποκριτικά αυτό και μου θύμισε πώς το είχα ξαναζήσει μέσα από έναν ρόλο μου, αυτόν στη Στοργή.
Δύσκολος χαρακτήρας ηθικά. Πώς το διαχειρίζεστε μέσα σας όλο αυτό;
«Κοίταξε. Με ενδιαφέρει πάρα πολύ αυτό που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο. Και αυτή η διττότητα και η πολυπλοκότητα του χαρακτήρα, αυτή η δίνη από το άσπρο στο μαύρο, με απασχολεί πάρα πολύ. Εμένα σαν άνθρωπο. Οπότε όταν μου δίνεται η ευκαιρία, μέσα από ένα ρόλο, να ανακαλύψω περισσότερα πράγματα για μένα και να τολμήσω να τα εκθέσω στο κοινό και εγώ βρίσκω μία ίαση και πιστεύω ότι και το κοινό ωφελείται από αυτό, είτε σε πρώτο είτε σε δεύτερο επίπεδο, γιατί μερικές φορές ως θεατές δεν αντιλαμβανόμαστε απόλυτα τι βλέπουμε και δεν απευθυνόμαστε στο θεατή, στο συνειδητό του κομμάτια. Αυτό είναι που λείπει και από τον ηθοποιό και από τον θεατή. Αυτό είναι που κάνει τον θεατή να αγαπήσει σειρές.
Tο δικό μας σενάριο μου πρόσφερε κάτι που με εξέπληξε και με κέρδισε, την κατάρρευση αυτού του ανθρώπου
Οι σκηνές βίας -φαντάζομαι υπάρχουν- είναι από τα δύσκολα γυρίσματα που έχετε κάνει σε αυτή τη σειρά;
«Δεν είχα πολλές. Νομίζω ότι είναι περισσότερο καλός από ό,τι τον περιγράφουμε στην αρχή. Δηλαδή, αν θεωρούμε ότι είναι ο άρχοντας της νύχτας, όχι, εδώ θα μείνουμε στην ευαίσθητη πλευρά του ανθρώπου»
Αγάπησα τον ρόλο μου γιατί του έδωσαν μια διάσταση που με συγκινεί
Τα προστατεύετε τα κορίτσια στο καμπαρέ;
«Ναι, νομίζω καμία δεν έχει παράπονο. Το ότι δόθηκε σε αυτό το χαρακτήρα μία σοφία, μία ωρίμαση που προέρχεται από όλα αυτά τα δεινά που παθαίνει και φτάνει να αποδέχεται τη στωικότητα που μπορεί να υπάρχει μέσα του και να είναι γενναιόδωρος στους άλλους είναι... πάρα πολύ ωραίο για τον χαρακτήρα, για τον ρόλο, για τον ηθοποιό και για τον θεατή»
Έχω την αίσθηση ότι έχετε αγαπήσει πολύ τον ρόλο σας.
«Τον αγάπησα γιατί του έδωσαν μια διάσταση που εμένα με συγκινεί. Και επειδή το είδα και στη σειρά «Στοργή», ο κόσμος συγκινείται πολύ περισσότερο όταν βλέπει τους μεγάλους να καταρρέουν και όχι τους μεγάλους να στέκονται στο μεγαλείο τους»
Είναι και ένα μάθημα...
«Ναι, φυσικά είναι. Και ιστορικά, επειδή η ιστορία της ανθρωπότητας είναι το μεγαλύτερο μάθημα για τον άνθρωπο, όταν κατέρρευσαν οι βασιλείες... η εξέλιξη στο μέλλον ήταν διαφορετική. Δεν θα πω απόλυτα καλή, γιατί ποτέ δεν επικρατεί το καλό ή το κακό»
