Παιχνίδια εκδίκησης – Λαέρτης Μαλκότσης: Ο Μάρκος νιώθει ταπεινωμένος και βλάκας
Για τον ρόλο του στη σειρά «Παιχνίδια εκδίκησης» και για όσα πρόκειται να συμβούν στη ζωή του ήρωά του, μίλησε πρόσφατα ο Λαέρτης Μαλκότσης.
Εκτός από το «Παιδί», σας απολαμβάνουμε και στα «Παιχνίδια εκδίκησης», όπου υποδύεστε τον Μάρκο Γερολυμότο. Είναι ένας άνθρωπος της λογικής, με αυστηρές αρχές, που, όμως, κάνει την αυτοκριτική του.
«Σε αυτήν την περίπτωση πέφτει αυτομαστίγωμα, γιατί τον πιάνουν κορόιδο».
Λαέρτης Μαλκότσης: «Σταματήσαμε να μιλάμε με τον πατέρα μου, γιατί ήθελε να...»

Από την αρχή είχε αντιρρήσεις για τον Άγη και τη Μάγια και τελικά επαληθεύτηκε.
«Ισχύει. Ίσως το κατάλαβε διαισθητικά κι ενστικτωδώς. Εδώ που τα λέμε, δεν είναι κι εύκολο να αποκαλύπτεται σε ένα πατέρα ότι η κόρη του έχει σχέση με ένα συνομήλικό του που είναι παντρεμένος με παιδί. Νιώθει ταπεινωμένος και βλάκας, που δεν κατάλαβε τίποτα. Παρόλα αυτά, υποχώρησε. Ήταν και η γυναίκα του η Βάνα, που τον επηρέασε, αλλά φοβάται μήπως η κόρη του τελικά δυστυχήσει κοντά του».
Αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τον Άγη;
«Νομίζω ότι αγριεύουν τα πράγματα».

Η τηλεοπτική σας σύζυγος αναλαμβάνει την ευθύνη των λαθών της;
«Δεν ξέρω. Η Βάνα επιμένει να φυτρώνει εκεί, που δεν τη σπέρνουν. Είναι μια γυναίκα, που χώνεται και ο Μάρκος τη μαλώνει συνέχεια γι' αυτό. Βάζει ως δικαιολογία ότι θέλει το καλό των παιδιών της, αλλά αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ξεκατίνιασμα».
Η Μάγια θα δυσκολευτεί να πάρει μια απόφαση για τη ζωή της;
«Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη, αλλά δε θα είναι μια εύκολη συνθήκη γι’ αυτήν, όπως και για όλους τους άλλους. Μου αρέσει σεναριακά αυτή η σειρά, γιατί όλα συμβαίνουν σε ένα συγκεκριμένο χρόνο. Το ειδύλλιο του Μάρκου με τη Δάφνη, για παράδειγμα, όσο κράτησε ήταν τρυφερό και ανθρώπινο. Δεν το τράβηξαν»
Πηγή tv24
Μαλκότσης: Ο πατέρας μου νόμισε ότι δεν θα περάσω ούτε απ' έξω το πανεπιστήμιο, τα κατάφερα όμως
Λαέρτης Μαλκότσης: Η ηλικία, η σπουδαία καριέρα & ο ρόλος-πρόκληση στα «Παιχνίδια Εκδίκησης»
Λαέρτης Μαλκότσης: «Συνάδελφοί μου κάνουν ότι δεν με βλέπουν. Δεν καταδέχονται να με χαιρετήσουν…»