Παρουσιάστρια αποκαλύπτει: «Στα 18 μου σκέφτηκα να τα παρατήσω όλα»

Ο λόγος για την Χριστίνα Βραχάλη, η οποία μοιράστηκε το σεξιστικό περιστατικό που βίωσε, μόλις στα 18 της έτη, και την απόφαση της να συνεχίσει στον χώρο της δημοσιογραφίας.

«Στη δημοσιογραφία στράφηκα λόγω της αγάπης μου για τον αθλητισμό. Θεωρώ ως φυσικό μου περιβάλλον τον αγωνιστικό χώρο και η δημοσιογραφία είναι το μέσο για να παραμείνω σε αυτό το περιβάλλον στη διάρκεια των χρόνων. Δεν ξέρω αν το επέλεξα ή αν με επέλεξε. Είναι αμφίδρομο. Μέχρι να συνειδητοποιήσω πως είμαι δημοσιογράφος και όχι περαστική από τον χώρο, δεν είχα μπει στη διαδικασία να σκεφτώ πως οι αθλητικές συντάκτριες είναι Αίγες. Ακόμη και όταν το συνειδητοποίησα, όμως, δεν λειτούργησε αποτρεπτικά. Ίσα ίσα, ήταν ακόμη μεγαλύτερο κίνητρο να πετύχω, αφού σκεφτόμουν πως υπάρχουν πολλές ικανές γυναίκες που μπορεί να δίστασαν λόγω των δεδομένων. Ίσως έβαζα κι εγώ με τη σειρά μου ένα λιθαράκι για ν’ ανοίξει ο ορίζοντας. Δεν αντιμετώπισα ποτέ την κατάσταση που επικρατεί σαν ένα μεγάλο βουνό, γιατί αγαπώ πραγματικά αυτό του κάνω. Σίγουρα υπήρξαν δυσκολίες, αλλά θεωρώ ότι η γνώση και η συστηματική δουλειά είναι το... όπλο που κάνει ακόμα και τους πιο δύσπιστους να σε πιστέψουν και να σε αποδεχτούν. Αν και σου δίνει πνοή, τότε το όποιο εμπόδιο γίνεται ένας λοφίσκος που απλά τον ξεπερνάς και προχωράς. Σε αυτή την πορεία υπήρξαν άνθρωποι που με ανημετώπισαν σεξιστικά. Ως κάτι ξένο και έξω από τα στερεότυπα της... τεστοστερόνης. Δεν ξαφνιάστηκα, για να είμαι ειλικρινής. Ζούμε μια χώρα όπου δεν υπάρχουν ιδιαίτερα ανοιχτοί ορίζοντες. ναι στη νοοτροπία πολλών αντρών να αντιμετωπίζουν μια τολμηρή γυναίκα με υποτιμητικό στιλ Να στρέφονται στο κλισέ ς νοικοκυράς. Που από μόνο του είναι λάθος. Γιατί οι γυναίκες καθημερινότητας είναι πραγματικές ηρωίδες, με σούπερ δυνάμεις. ‘Οταν έσπασα αυτό το ταμπού και έκανα τους πιο δύσκολους δικούς κριτές να με παραδεχτούν, ομολογώ πως ένιωσα λίγο μαγικά.

Ακόμη, συνεχίζει λέγοντας για το δικαίωμα που έδωσαν οι γυναίκες:

Δώσαμε, βέβαια, κι εμείς ως γυναίκες πάτημα σε αυτή άδικη κριτική, γιατί ορισμένες φορές σταθήκαμε στην εξωτερική μας εμφάνιση περισσότερο από όσο έπρεπε. Δώσαμε το δικαίωμα να μας σχολιάσουν με ισοπεδωτική και μηδενιστική διάθεση. Από μόνη της η εξωτερική εμφάνιση δεν μπορεί να εξασφαλίσει τίποτε, πρέπει να ασχοληθείς και με την εσωκή καλλιέργεια και οι γυναίκες της γενιάς μας το κάνουν με εξαιρετική επιτυχία σε όλους τους τομείς. Ταυτόχρονα, σκέφτομαι συχνά πόσα κορίτσια μπορεί να έχουν παρατήσει το όνειρο τους εξαιτίας αυτών των στερεοτύπων, ωστόσο, δεν δικαιολογώ κάποιον που στην πρώτη δυσκολία το βάζει κάτω. Εκεί πρέπει να δείξουμε δύναμη. Εμένα δεν μου χαρίστηκε κάτι, δεν είχα γνωστούς στον χώρο. Στο ξεκίνημά μου δούλευα αμισθί, προσπάθησα όμως, πάλεψα και συχνα να το κάνω μέχρι σήμερα.

Για την σεξιστική συμπεριφορά που βίωσε, είπε:

Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα Στα 18 μου βίωσα σεξιστική συμπεριφορά Εφτασα κοντά στο να τα παρατήσω.'Ελεγα στον πατέρα μου "Δεν είναι για μένα ο χώρος". Μετά όμως σκεφτόμουν "Γιατί να τα παρατήσω εγώ για κάποιους άλλους; Να δώσω ένα τέλος επειδή είναι επιλογή μου και αποφασίζω θέλω να αλλάξω πορεία, το δέχομαι. Επειδή όμως άλλοι αποφάσισαν για μένα; Όχι, δεν θα το κάνω». Αρνήθηκα πεισματικά να συνδυάσω το μέλλον μου με τα προσωπικά μου και εννοείται πως έχασα τη δουλειά μου εξαιτίας αυτής της επιλογής Ημουν μικρή και γι' αυτό στην αρχή, δεν είχα πει σε κανέναν τίποτα. Όταν πια έμεινα χωρίς δουλειά έπρεπε να πω στους γονείς μου γιατί έφυγα. Στη συνέχεια μπήκα στο πανεπιστήμιο, τελείωσα τις σπουδές μου και είχα σκοπό να ασχοληθώ με την πραγματικότητα και την αλήθεια Με πήραν ξανά τηλέφωνο για δουλειά με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το 2004, και μου ζήτησαν να περάσω από ένα κάστινγκ, στο οποίο θα συμμετείχαν 300 άτομα, και τελικά με επέλεξαν. Έκανα ένα ταξίδι έξι μηνών στο εξωτερικό και ήταν αυτή η εμπειρία που με διατήρησε στον χώρο. Αν δεν λάμβανα αυτό το τηλεφώνημα για το ταξίδι ή το επόμενο από τον Αλέκο Θεοφιλόπουλο, για να πάω στο γραφείο Τύπου του Πανθεσσαλικού για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, πιθανότατα να μην ήμουν σήμερα σε αυτή τη δουλειά.

Η συμβουλή που δίνει στα κορίτσια, που ενδεχομένως υποστούν bullying:

Θα συμβούλευα ένα κορίτσι που μπορεί να υποστεί κάποια μορφής bullying να σκεφτεί ότι μπορεί το ίδιο να επιλέξει τι τρόπο που θα το αντιμετωπίσει. Μπορεί να σκεφτεί "Δεν υ παλεύω, δεν μπορώ να συνεχίσω", μπορεί όμως να το δει και και τη θετική πλευρά και να πει « Εμαθα πως υπάρχουν κι αυτοί στο περιβάλλον μου και θα μάθω να τους αντιμετωπίζω».

Πηγή: People