Τι δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ ο Δημήτρης Σαράντος;

«Πάνω από 10 χρόνια πριν, αποφασίζουμε με μία φίλη μου να πάμε στο Λονδίνο. Σκοπός μας ήταν να πάμε σε μια συναυλία της Κάιλι Μινόγκ, σινεμά και -αν βρίσκαμε εισιτήρια- θέατρο. Με κύματα ενθουσιασμού ανακαλύπτουμε ότι η Μαντόνα έπαιζε σε μια θεατρική παράσταση, το "Up for grabs". Τρέχουμε για εισιτήρια και μετά λύπης μας βλέπουμε ταμπελάκι "sold out". Εντελώς πωρωμένοι σκεφτήκαμε να μη φύγουμε, αλλά να περιμένουμε μήπως υπήρχε καμιά επιστροφή. Το θαύμα συνέβη έπειτα από μερικές ώρες αναμονής. Επεστράφησαν 2 εισιτήρια στη δεύτερη και τρίτη σειρά. Δεν μας πείραξε καθόλου που θα καθόμαστε χώρια, αρκεί που θα είχαμε οπτική επαφή με τη "θεά"!», περιγράφει και συνεχίζει:
«Μπαίνοντας στην αίθουσα μαζί με όλη την αφρόκρεμα της λονδρέζικης κοινωνίας οδηγηθήκαμε στις θέσεις μας. Αισθανθήκαμε σχεδόν ευφορία όταν είδαμε τη Ζιζέλ στην πέμπτη σειρά και τον Τζούντ Λο στην έβδομη. Το κερασάκι στην καλή μας τύχη ήταν στην έξοδο. Οι πρώτες σειρές είχαν ένα είδος επίσημης πρόσβασης κι έτσι όταν τελείωσε η παράσταση και περπατούσαμε προς τα έξω περάσαμε δίπλα από τη Μαντόνα ή οποία δεχόταν τα συγχαρητήρια της λονδρέζικης high society! Εννοείται ότι ήταν κούκλα και μας είπε και "Hi"»!, καταλήγει.
Πηγή: radar