Ο Ψινάκης, ο γυμνισμός και η Μπάρμπα σε κέφια

Στις αρχές τις δεκαετίας του ’70 η παρέα της Ελένης Βλάχου, του Ζάχου Χατζηφωτίου, της Μελίνας Μερκούρη και του Τάκη Χορν ανακάλυψαν πρώτη την ομορφιά του νησιού. Τότε, άρχισαν δειλά-δειλά να κάνουν την εμφάνιση τους κάποιοι νεαροί και νεαρές, οι οποίοι δεν άνηκαν στους προνομιούχους και την υψηλή κοινωνία. Όμως, όλοι μοιράζονταν την ίδια νοοτροπία στον τρόπο ζωής στο νησί. Είναι η εποχή που ο ζωγράφος Πιέρο Αμβέρσα γνωρίζει τον Αντρέα Κουτσούκο και ανοίγουν το «Pierro’s», ένα μαγαζί που θα γίνει το σήμα κατατεθέν του νησιού μέχρι και σήμερα. Στα τέλη της ίδιας δεκαετίας, η Μύκονος αρχίζει να γίνεται το κοινό μυστικό της jet setters της εποχής που καταφθάνουν από όλο τον κόσμο και συνυπάρχουν στα ξέφρενα πάρτι του νησιού. Φορούν καφτάνια και παρεό, χειροποίητα κοσμήματα με δέρμα και χάντρες, διασκεδάζοντας σαν χίπηδες, ενώ απολάμβαναν τις θάλασσες του νησιού έτσι όπως τους γέννησε η μάνα τους. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90 τίποτα δεν φανερώνει πως θα αλλάξει ο τρόπος διασκέδασης και ζωής στο νησί. Οι περισσότεροι αρχίζουν να ζουν μόνιμα στο νησί από το Πάσχα μέχρι και τον Οκτώβριο, δημιουργώντας μαγαζάκια, ενώ τον χειμώνα συνέχιζαν τον ίδιο τρόπο ζωής στο εξωτερικό. Η φήμη του νησιού εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο και γίνεται ο νούμερο ένα προορισμός. Η Μύκονος αλλάζει πρόσωπο και πλέον δίπλα στους γυμνιστές βρίσκονται μοντέλα, επιχειρηματίες, οικογένειες με Φιλιππινέζες. Κάποιοι αρνούνται να πιστέψουν πως το νησί τους αλλάζει και συνεχίζουν ακάθεκτοι να δείχνουν τα κάλλη τους, προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις. Αυτή είναι η ιστορία της σημερινής Μυκόνου που όλοι αγαπούν.
Πηγή: Θέμα