Η Βίσση ο Παπάζογλου, το rockumentary και η συγκίνηση

«Το ωραιότερο συναίσθημα είναι να γυρνάει κανείς πίσω στη γενέτειρά του και να τραγουδάει έτσι απλά... Λάρνακα... Ωραία λέξη, ωραία πόλη... Για μένα είναι μια λέξη συγκινητική, μια λέξη που σημαίνει πολλά... Σημαίνει πατρικό σπίτι, σημαίνει αυλή με γιασεμί, σημαίνει μαθητικά χρόνια, σημαίνει παιδικοί φίλοι, που είναι ακόμα μέσα μου... Ριζωμένα όλα αυτά τα κουβαλάω όπου κι αν βρίσκομαι με περηφάνια, με αγάπη, με σεβασμό και όταν γυρνάω πίσω σκέφτομαι ότι ενώ πρέπει να φαίνεται άνετο κανείς να τραγουδάει στην πόλη του, εγώ ανησυχώ αν είμαι τόσο καλή όσο ήμουν όταν ξεκίνησα. Είναι σαν να περνάω εξετάσεις. Επειδή, ίσως, είναι κοντά ο Άη Γιώργης, που έδινα πραγματικά εξετάσεις... Αυτή η αγάπη, που εισπράττω, ειδικά εδώ στην Κύπρο, δεν παίζεται με τίποτα!» Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια της Άννας μετά το τέλος του τραγουδιού "Μεθυσμένη Πολιτεία", με το οποίο άνοιξε τη συναυλία της. Η βραδιά συνεχίστηκε με τραγούδια από την 38χρονη καριέρα της Άννας, αλλά και αγαπημένα τραγούδια άλλων καλλιτεχνών. «Ένα τραγούδι που λατρεύω και μου προκαλεί συγκίνηση όταν το τραγουδάω είναι ενός ανθρώπου που έφυγε από τη ζωή, που ευτυχώς είναι από αυτούς που αγαπήσαμε εν ζωή... Λέγεται Νίκος Παπάζογλου αυτός, που το έγραψε και μπορεί να έφυγε ο Αύγουστος και ο Νίκος, αλλά δεν έφυγε ποτέ από τις καρδιές μας. Αφιερωμένο στο Νικόλα!», είπε η Άννα προλογίζοντας τον "Αύγουστο" του Νίκου Παπάζογλου. Ιδιαίτερη στιγμή της βραδιάς ήταν όταν η Άννα ερμήνευσε το παραδοσιακό κυπριακό τραγούδι "Τέσσερα Τζιαι Τέσσερα" λέγοντας πως αυτό το τραγούδι θα το αφιερώνει πάντα στους 13 ανθρώπους, που έχασαν τη ζωή τους στο Μαρί. "Τα μαθητικά χρόνια" παρέα με τον Ανδρέα Γεωργίου και τη Βέρα Μπούφη, που παρακολουθούσαν τη συναυλία. Με αφορμή το τραγούδι "Όσο έχω φωνή" μίλησε και για το rockumentary για τη ζωή της με τίτλο "Άννα Βίσση: Όσο έχω φωνή", που κάνει πρεμιέρα την Τετάρτη 12 Οκτωβρίου στον Alpha: «Εύχομαι να σας αρέσει! Εγώ νιώθω περήφανη γι' αυτό που έκανα, γιατί δείχνει ακριβώς αυτό που είμαι... Από το πρωί μέχρι το βράδυ!»