O Γιώργος Λιάγκας και οι… ρετουσαρισμένες φωτογραφίες!

«ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ της κρίσης, στην Ελλάδα που παλεύει να επιζήσει μετά τη νέα λαίλαπα μέτρων, ένα ακόμα λαϊκό δικαστήριο στήθηκε στις lifestyle εκπομπές, ένα ακόμα σοβαρό θέμα, μετά και τη λίστα της Λαγκάρντ, έρχεται να διχάσει το πανελλήνιο. Πρέπει ή δεν πρέπει να ρετουσάρονται οι φωτογραφίες των σελέμπριτι; Σε ολόκληρο τον κόσμο κυκλοφορούν δεκάδες λαμπερά έντυπα, τα οποία έχουν διαβαθμίσεις: από τα πολύ glam που αποτυπώνουν τις ζωές των πλούσιων και διάσημων, έως και τα πολύ κίτρινα -τα λεγόμενα tabloid- που ξεκατινιάζονται με λεπτομέρειες, συνήθως αναληθείς ή -στην καλύτερη περίπτωση- τραβηγμένες από την κόμη. Και τα δυο είδη έχουν το κοινό τους. Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, αν κρίνουμε κι απ' την απόδοση στα νούμερα τηλεθέασης, το κίτρινο ευτυχώς ξεθωριάζει και δίνει τη θέση του στο... λευκό της λάμψης.

ΚΙ ΕΔΩ προκύπτει το ερώτημα. Εκδίδω περιοδικό, «ζω» από τη λάμψη και την ιδανική πραγματικότητα των επωνύμων, τι κάνω; Δίνω στον κόσμο αλήθεια γυμνή ή ρετουσαρισμένη και άρα πιο απόμακρη και άρα πιο ενδιαφέρουσα; Κάποτε, πριν την κυριαρχία της τηλεόρασης και του internet, ήταν μάλλον δύσκολο να απομυθοποιηθούν οι σταρ. Η υπερβολή, εν είδει προστασίας, τους έκανε να φαντάζουν σχεδόν απόκοσμοι. Με την εξάπλωση των μέσων ήρθε η οικειότητα. Ο κόσμος κατάλαβε ότι και οι διάσημοι είναι άνθρωποι – με τις ίδιες ανάγκες, τις ίδιες ανασφάλειες, τους ίδιους προβληματισμούς... Ακόμα και η καλύτερη -κάποτε- οικονομική τους επιφάνεια σε αρκετές περιπτώσεις «εξαγόραζε» τα προβλήματα που μπορεί να επιφέρει η αναγνωρισιμότητα και, κυρίως, η εξάρτηση από αυτή.

ΤΟ ΘΕΜΑ είναι πώς θέλεις να βλέπεις το «είδωλό» σου; Το θέλεις σε άμβωνα, ψηλά, άπιαστο, χωρίς ατέλειες; Ή το θέλεις όπως είναι πραγματικά; Κι αν το απομυθοποιήσεις, τι θα έχεις πια να θαυμάζεις; Σε ποιον θα θέλεις να μοιάσεις; Θέλεις η σαραντάρα σούπερ σταρ με δύο παιδιά να έχει κυτταρίτιδα και χαλάρωση, όπως κάθε γυναίκα, ή τη θέλεις αψεγάδιαστη μετά... το χειρουργείο του Photoshop; Ερωτήματα που μάλλον δύσκολα απαντώνται. Γιατί ακόμα κι αν το ιδανικό είναι να ξέρεις την αλήθεια, μετά από λίγο το θέλεις και πάλι το παραμύθι σου. Οχι γιατί τρως κουτόχορτο, αλλά γιατί θέλεις κάτι για να ξεφεύγεις από τα τετριμμένα. Την πραγματικότητα την ξέρεις, τη ζεις. Το όνειρο όμως; Κάτι σαν το παραμύθι των παιδικών μας χρόνων, όπου πάντα η πριγκίπισσα ήταν πεντάμορφη, ο πρίγκιπας κούκλος και το τέρας... α, γι' αυτό δεν έχει μεριμνήσει ακόμα η τεχνολογία» γράφει στην Real Life.