Γιάννης Πλούταρχος: «Διδάχθηκα στο «talent show» του κάμπου!»

«Δεν ξέρω. Κανείς δεν ξέρει. Εγώ έμαθα να τραγουδάω στον όργο - όταν δουλεύαμε στα χωράφια. Μπαίναμε μια δεκαριά άτομα στη σειρά, ο ένας δίπλα στον άλλο και ο καθένας στην αράδα του, να ξεχορταριάσουμε απ' τα ζιζάνια τις μπαμπακιές, για να 'ναι καθαρό το φυτό και να μπορέσει να αναπτυχθεί όπως έπρεπε. Υπηρέτησα τη γη κανονικά, δεν ήμουν ένας περαστικός. Ώρες, ημέρες, εβδομάδες ολόκληρες κρατούσε η διαδικασία, όλο το καλοκαίρι κάτω απ' τον ήλιο, με τον κάμπο να βαράει 45 βαθμούς. Ξεκινούσαμε τη δουλειά στις πέντε η ώρα το πρωί για να μη μας πιάσει αργά το μεσημέρι. Δουλεύαμε σκυμμένοι και σκαλίζαμε τα χώματα. Για να περάσει η ώρα και να ξεχάσουμε την κούραση και τον πόνο της μέσης, ένας ένας έλεγε κι από ένα τραγούδι. Έτσι έμαθα να τραγουδάω. Με συνοδεία τα τζιτζίκια και τον ήχο που έκαναν οι τσάπες καθαρίζοντας το χώμα. Ένας ένας σήκωνε φωνή και έλεγε το δικό του τραγούδι», λέει στη Real ενώ αποκαλύπτει: «Διδάχθηκα στο «talent show» του κάμπου! Προσπαθούσα να μιμηθώ τον Καζαντζίδη, τον Διονυσίου, τον Πάριο ή τους δημοτικούς τραγουδιστές που ακούγαμε στα πανηγύρια. Είχα όμως να αντιμετωπίσω πολύ σκληρούς αντιπάλους - με πρώτους τους γονείς μου, που είχαν υπέροχες φωνές, πολύ πιο καλοφτιαγμένες από τη δική μου, με δύσκολα γυρίσματα και έντονη εκφραστικότητα. Άκουγα τον πατέρα μου και έλεγα: «Δεν θέλω να τραγουδήσω ξανά άλλη φορά». Και προσπαθούσα να τον αντιγράψω σε ό,τι έκανε με τη φωνή του στις σπάνιες φορές που τραγουδούσε, διότι ήταν άνθρωπος ντροπαλός. Όταν τραγουδούσε όμως η μάνα μου, όποιος την άκουγε έβαζε τα κλάματα»