Αναστασία Μουτσάτσου: «Αισθάνομαι ευχαριστημένη από τη ζωή μου, δεν νιώθω ότι μου λείπει κάτι»
Η Αναστασία Μουτσάτσου, στα είκοσι χρόνια καριέρας που έχει διαγράψει στο χώρο του πενταγράμμου, σπάνια έχει δώσει συνεντεύξεις.
Σήμερα μιλάει για τη ζωή της, τη μεγάλη της αγάπη τη μουσική ενώ δηλώνει ευχαριστημένη για όσα πετύχει μέχρι σήμερα.
Με ποια κριτήρια επιλέγετε το ρεπερτόριο σε κάθε σας εμφάνιση;
Με απασχολούν τραγούδια που με αγγίζουν και αυτό είναι αρκετό για να μπορώ να τα προσεγγίσω. Δεν υπάρχει θέμα είδους, το μόνο που με νοιάζει είναι η συγκίνηση.
Έντεχνα, λαϊκά, αλλά και παραδοσιακά κομμάτια ερμηνεύετε στο πρόγραμμά σας. Κατατάσσετε τον εαυτό σας σε κάποια συγκεκριμένη μουσική κατηγορία;
Δεν νομίζω ότι μπορώ να κατατάξω κάπου τον εαυτό μου, δεν μου χρησιμεύει και σε τίποτα άλλωστε. Συνήθως οι άλλοι μάς κατατάσσουν για να μας κατανοήσουν. Βάλτε λοιπόν εσείς μια ταμπέλα, για να δω και πώς με αντιλαμβάνεστε (γέλια).
Κάνοντας μια αναδρομή στην 20χρονη πορεία σας στον χώρο της μουσικής... κάπως έτσι την είχατε φανταστεί όταν ξεκινούσατε;
Λίγο-πολύ έκανα αυτό που επιθυμούσα πολύ, γιατί αυτό είχα φανταστεί... να κάνω αυτό που μου αρέσει.
Τελικά, τι είναι επιτυχία; Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει μια καλλιτεχνική πορεία επιτυχημένη;
Επιτυχημένος είναι για μένα ένας άνθρωπος ο οποίος έχει κάνει αυτό που του άρεσε και νιώθει "χορτάτος". Εκείνος δηλαδή που ό,τι αποκόμισε τον κάνει ευτυχισμένο, ακόμη κι όταν πάψει να ασχολείται μ' αυτό, χωρίς να νιώθει αδικημένος.
Ξεκινήσατε από την επαρχία και ήρθατε στην πρωτεύουσα για να κυνηγήσετε τα όνειρά σας. Η κρίση οδήγησε πολλούς Έλληνες να φύγουν στο εξωτερικό ή να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Έχει περάσει κάτι παρόμοιο από τη σκέψη σας;
Ευτυχώς, δεν χρειάζεται να μεταναστεύσω για να ζήσω, όμως προσπαθώ εδώ και αρκετά χρόνια να φτιάξω έτσι τη ζωή μου ώστε να μπορώ να πηγαίνω συχνά στο χωριό μου. Συμπονώ τους ανθρώπους που αναγκάζονται να αφήσουν το σπίτι και τους αγαπημένους τους προκειμένου να επιβιώσουν, είναι σαν ξεριζωμός. Και παρόλο που έφυγα, όπως λέτε, από το χωριό μου για να ακολουθήσω τα όνειρά μου, δεν θα ξεχάσω ποτέ τη θλίψη στα μάτια της μάνας μου και το μαχαίρι στην καρδιά μου. Πόσω μάλλον να φεύγει κανείς σε άλλη χώρα.
Λείπει κάτι από τη ζωή σας σήμερα;
Αισθάνομαι ευχαριστημένη από τη ζωή μου, δεν νιώθω ότι μου λείπει κάτι. Ευτυχώς, έχω ανθρώπους που μ' αγαπούν και τους αγαπώ και κάνω πράγματα που μου αρέσουν. Ίσως αυτό που μου λείπει περισσότερο είναι η επαφή με τη φύση, γι' αυτό και το σκάω συχνά.
Πηγή: Ραδιοτηλεόραση
